ความถูกต้องมักมาจาก บรรทัดฐาน และความจริง.. ซึ่งไอ้ความจริงนี้มันมัเป้สะพายหลังที่บรรจุมาแต่ความเคลียดและความทุกข์เท่านั้น
.. ความสุขมัน คือภาพลวงตาที่อยู่ในจินตนาการ.. เป็นนามธรรมที่ยังไม่ถูกสร้างขึ้นมาเป็นกายภาพทางรูปธรรม..
เพราะโลกนี้มันมีกฏอยู่ว่า.. รูปสัมผัสทั้งหมดที่ปรากฏขึ้นนั้นจะต้องเปนรูป ที่เป็นความลวง ความหลง.และ ไม่จีรังยั่งยืนทั้งสิ้น..
/อนิจจัง.. ฯ