24 ส.ค. 2021 เวลา 08:30 • นิยาย เรื่องสั้น
คนที่มองเห็น
หลายคนคงเคยเจอเหตุการณ์ในเวลาสั้นๆ ในความเป็นความตายและขอความช่วยเหลือจากคนที่เรามองเห็นแต่เขากลับไม่ได้ยินกลับมองไม่เห็น เหมือนอะไรสักอย่างมาทับ มาบังคับเราไว้ ทำให้รู้สึกเหมือนมี2ร่าง
คือ 1.ร่างเรา เรารู้ 2.ร่างอื่น เราก็รู้ เหมือนแย่งกันควบคุมร่างเดียว แล้วมันมีทางออกทางจบอย่างไรโดยไม่มีสูญเสีย และมีคนที่มองเห็นเราไหม? "
เรื่องนี้ ในที่ทำงานเขาเห็นเพื่อนๆที่ทำงานด้วยกันกำลังเก็บของเตรียมตัวกลับบ้านเลิกงาน พอเขาลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานเขาเห็นร่างอื่นซ้อนทับลุกขึ้นตามร่างเขาไปเพื่อรอขึ้นรถเมล์กลับที่พักตามปกติทุกวันบรรยากาศรอบข้างเหมือนเดิมทุกวันแต่มีร่างอื่นมาควบคุมร่างเราเขาชำเลืองตาดูยังเห็น รถเมล์สายเดิมมาจอดป้ายผู้คนก็แย่งกันขึ้นพร้อมกับเขา ร่างอื่นบังคับไม่ให้ลง จนเลยบ้านพัก ผู้โดยสารทยอยลงจนสุดป้ายเหลือแต่คนขับ กับ เขา กับร่างอื่น
เขามองสองข้างทางไม่คุ้นไม่เคย
มาเลย เวลาตอนนั้นไกล้มืด เขารวบรวมกำลังทั้งหมดเดินไปกริ่งลงรถเพื่อขอความช่วยเหลือแต่บริเวณแถวนั้นเปลี่ยวมากแต่มีแสงไฟและควันไฟมองเห็นอยู่ลิบๆเขาพาร่างของเขาไปที่นั่นที เขาดีใจมากที่เห็นพระรูปหนึ่งกำลังซุมไฟเผาใบ้อยู่เขาก้มลงกราบกับพื้นเงยหน้าพูดว่า ช่วยบอกทางกลับบ้านให้ผมหน่อย ผมหลงทาง มีคนพาผมมาที่นี้ พระมองหน้าผมแล้วทำท่าตกใจอย่างมาก เหมือนมองเห็นร่างอื่น แล้วพูดว่า ที่ที่นี้ไม่มีใครอยากมา แล้วบอกทางกลับบ้านให้เดินไปรอจุดนั้นแล้วรถเมล์คันเดิมก็มารับ
จากนั้นร่างอื่นก็บังคับไม่ให้เขาลงที่พักอีกจนมาถึงที่ทำงานจุดเดิมเขารีบตะโกนขอความช่วยเหลือก็ไม่มีใครได้ยินและเห็นเลยแต่แล้วก็ได้ยินเสียงผู้หญิงแทรกเข้ามาว่า "เป็นอะไรมีอะไรให้ช่วย"
ผู้หญิงคนนั้นเขาว่ามีร่างอื่นอยู่เขาก็บอกให้แผ่เมตตาให้กับร่างที่ติดกับเรา แผ่เมตตายังไม่จบไม่รู้ร่างอื่นออกไปตอนไหนเหงื่อเขาออกจนเสื้อเปียก ถามทุกคนว่าเห็นอะไรเกิดขึ้นกับเขาไหม ทุกคนตอบว่าไม่ ก็เห็นทำงานปกติ มีแต่พี่ผู้หญิงคนนั้นหันมายิ้มให้ เขายิ้มตอบในใจ ขอบคุณที่เห็นผม.....
โฆษณา