กระดานชนวน
สมัยตอนเป็นเด็ก ผมชอบรื้อ ค้น ของที่แม่เก็บตามตู้ ห้อง กระเป๋าหรือหีบใบใหญ่ๆ ที่เก็บของได้เยอะ
มันมีความรู้สึกตื่นเต้น ตามประสาเด็ก ที่ได้ค้นหา หรือรื้อของ เพราะมันได้ลุ้นว่าจะได้เจออะไรใหม่ๆที่ไม่เคยเห็น
ทั้งพวกเสื้อผ้าที่แปลกตา ถาดทองเหลือง หรืออะไรต่างๆที่ไม่เคยเห็น ที่สามารถนำมาเล่นเป็นของเล่นได้
มีของอยู่อย่างหนึ่งที่ผมเห็นแล้วอดสงสัยไม่ได้ว่ามันคืออะไร
เป็นแผ่นกระดานบางๆ สีดำทำมาจากหิน ขอบเป็นไม้ ขนาดไม่ใหญ่ไม่เล็ก พอๆกับสมุด หนังสือที่ผมใช้เวลาเรียน
สภาพมันเก่า แตกร้าว แต่ยังอยู่ในกรอบไม้ ไม่ได้หลุดออกมาด้านนอก
ผมถือมันเดินไปหาแม่ พร้อมคำถามที่อยากรู้ในหัว ว่ามันคืออะไร
" เขาเรียกว่ากระดานชนวน "
" มันเอาไว้ทำอะไรครับแม่"
"เอาไว้ไปเรียน เหมือนที่เอ็งไปเรียนนี่แหละ"
"ห่ะ เรียนยังไง เรียนแบบไหน แม่ แค่อันนี้อันเดียวนี่เหรอครับ"ผมอดสงสัยไม่ได้
" อืมม ใช่ แค่อันนี้อันเดียวนี่แหละ ใช้เรียน ทั้ง ก.ไก่ ก.กา เลขผานาที" แม่ตอบ พลางหยุดกิจกรรมที่ทำอยู่ มองออกไปด้านนอกบ้าน สายตาประหนึ่งเหมือนมองหาเหตุการณ์ในอดีตที่ผ่านมา เพื่อขุดมันขึ้นมาเพื่อเล่าให้ผมฟัง
"แล้วมันใช้ยังไงครับ แม่"
" มันจะมีดินสอ ที่เป็นหินไว้ใช้เขียน เวลาลบก็จะใช้มือลบ หรือผ้าชุบน้ำลบก็ได้"
"แล้วมันเขียนได้ไม่เยอะ ถ้ามันต้องเขียนเยอะๆ เวลาลบแล้วเราจะจำได้เหรอครับ"
"คนสมัยก่อน ไม่ได้เรียนเยอะมากขนาดนั้น แค่อ่านออก เขียนได้ ก็บุญแล้ว เวลาก่อนจะลบน่ะ เราต้องจำในสิ่งที่เราจะลบให้ได้ทั้งหมดก่อน"
"แต่ถ้าลบแล้ว หากกลับมาเรียนแล้วจำไม่ได้ ก็ต้องเริ่มใหม่ แล้วก็ต้องจำให้ได้ ไม่งั้นไม่ทันเพื่อน"
"งั้นคนสมัยก่อนความจำจะดีมากเลยนะครับ แม่ "
"อืม ก็คงจะยังนั้นแหละ"
ผมจำคำสนทนากับแม่ ในเรื่องนี้ได้ดี เพราะผมยังทึ่งในความสามารถในการจำ ของคนในสมัยก่อนมาก
โอกาสในการเรียนของคนสมัยก่อนค่อนข้างน้อย ถึงน้อยมาก โดยเฉพาะกับคนต่างจังหวัด ยิ่งบ้านนอกอย่างเราๆแล้วด้วย
อย่างดีก็แค่ ป.4 โรงเรียนที่วัด ผู้หญิงก็จะโอกาสน้อยกว่าผู้ชายเข้าไปอีก
เพราะครูที่สอนนักเรียน จะเป็นพระ ที่เป็นเจ้าอาวาสเป็นคนมาสอนลูกศิษย์ ผู้หญิงซึ่งเป็นข้อห้ามกับ บรรพชิต อยู่แล้วด้วย ก็เลยเสียโอกาสไปเยอะ
คนสูงวัยในหมู่บ้านผม อายุ ประมาณ 30- 40 ขึ้นไป ในสมัยนั้น (ปี 25)ไม่ค่อยมีใครได้เรียนกัน มีน้อยมาก ที่จะ รู้ หนังสือ ต้องอาศัยลูกหลานที่มีโอกาสได้เรียนในโรงเรียนแบบปัจจุบัน มาคอยช่วย ดู ช่วยทำ เวลาที่ต้องใช้ความรู้เรื่องหนังสือ
เขียนจดหมาย โทรเลข ติดต่อลูกหาหลาน ที่อยู่ในกรุงเทพฯ หรือต่างจังหวัด ก็ต้องมีเด็กๆอย่างพวกเราช่วยในการตรวจทานความถูกต้อง ของการสื่อสาร หรือแม้แต่ ซื้อ'หวย'
ก็ได้ไอ้เจ้ากระดานชนวนนี่แหละ เป็นตัวช่วยอย่างดี ที่ช่วยให้คนในยุคก่อนรุ่นพ่อ รุ่นแม่ผม พอได้มีความรู้ติดตัว คอยมาสอนการบ้านให้ ถึงจะแบบผิดบ้างถูกบ้าง ก็พอถูไถกันมาได้
(สมัยก่อนวิธีการเขียน สะกด ของภาษาไทย ต่างกับแบบปัจจุบันอยู่บ้าง แล้วค่อยมีการปรับเปลี่ยนจนมาเป็นแบบปัจจุบัน เช่น คำว่า' เป็น' สมัยก่อน สะกด' เปน ' ผมจึงเคยเถียงกับแม่อยู่เรื่อย ว่าที่แม่สอนการบ้านผมมันผิด 555)
สวัสดี
#เด็กบ้านนอก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
