สำหรับเรา ผี มีสองแบบ
แบบแรก คือร่างที่ไร้วิญญาณ ศพ และคนตาย...
เคยเจอหลายครั้ง ทุกครั้งคือหดหู่ปนเศร้าถ้าหากญาติสนิทคนที่รักใครมีความเสียใจเข้ามาร่วมด้วย
แบบที่สอง วิญญาณที่ไร้ร่าง ...
เคยเจอบ้าง แบบที่เขาไม่ต้งใจและตั้งใจให้เห็น จะมาในหลายรูปแบบ เช่น
เห็นด้วยตาเนื้อ กลิ่น เสียง และการสัมผัสร่างกาย แต่ละเคสความรู้สึกที่ได้พบเจอก็จะต่างกันไปเริ่มจากเบาสุดคือ...
.สิ่งที่เห็นมันเป็นจริงหรือมายา
เห็นด้วยตาเนื้อ...ส่วนมากเขาไม่ตั้งใจจะให้เราเห็น บังเอิญเห็นเอง แล้วไม่รู้ว่านั่นคือวิญญาณ เพราะเขาจะมีรูปกายเหมือนปกติทุกอย่างแค่ไม่เห็นเท้า ตอนเห็นครั้งแรกก็ไม่รู้ว่าเป็นผี ก็ไม่ได้ตกใจกลัว แต่พอรู้เท่านั้นแหระ ร้องลั่นเลยจ้า
สำหรับเคสตาเนื้อที่น่ากลัวสุดคือมาเป็นเงาดำ กับยืนอยู่ข้างทาง หรือปั่นจักรยานอยู่บนถนนที่ไม่มีไฟทาง
. กลิ่นของสิ่งที่ไม่มีในบ้าน
เคยได้กลิ่นบุหรี่ของน้องชายที่เสียไปแล้ว อยู่ในบ้าน ทั้งๆที่บ้านไม่มีใครสูบบุหรี่ เรื่องเกิดตอยเราหลับไปแล้วต้องสะดุ้งตื่นเพราะกลิ่นควัญกลางดึก
. เสียงครวญจากวิญญาณ
นี่เจอบ่อยเวลาตี 1ถึงตี3 ของทุกคืนวันโกน จะมีการเสวนาสมาคมของชาวผีพูดคุยกันเราฟังไม่รูเรื่องแต่ทำให้เราสะดุ้งตื่นอยู่เป็นเนืองๆ ยังมีเสียงหวีดร้องขอส่วนบุญในบางคืน แต่ที่น่ากลัวสุดคือเสียงเคาะพื้นบ้าน ขณะที่เรายังไม่หลับ หยอกแรงแบบนี้ไม่น่ารักเลย
. สัมผัสจากวิญญาณ
เบาสุดคือขนลุกขนชันไปทั่งตัวพร้อมทั้งน้ำตาไหลในเวลา้ดียวกัน
มีการผลักให้ล้มเวลาเราถืออาหาร เพื่อให้อาหารหลุดมือ...อยากกินก็ไม่บอกดีๆ
สุดท้ายคือเข้าแทรกเราทำให้เราควบคุมตัวเองไม่ได้ ร้องไห้และสั่นไปทั่งตัวน่ากลัวมาก
นี่เป็นประสบการณ์ขนหัวลุกของเราค่ะไม่ได้น่ากลัวจนรับไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากเจออีกไม่ชินและไม่อยากชิน 5555
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
