“ไอ้ควายทรพี”
เช้านี้แอดเอาฝากให้อ่านกันค่ะ👇👇👇
ทรพี เป็นแสลงของคนไทยที่ใช้เปรียบเทียบถึง “ความอกตัญญู” หรือ “ความเนรคุณ”
ลูกที่ไม่รู้คุณพ่อแม่ อกตัญญูต่อพ่อแม่ ก็จะเรียกว่า “ลูกทรพี”
ที่มาของคำว่า “ทรพี” มาจากวรรณคดีเรื่องรามเกียรติ์ จะเล่าย่อ ๆ ให้ฟังดังนี้
ณ เขาไกรลาสอันเป็นที่ประทับของพระอิศวร มียักษ์ที่ทำหน้าที่เฝ้าเชิงเขาตนหนึ่งนามว่า “นนทกาล” ยักษ์ตนนี้ เฝ้าเขาไปเฝ้าเขามานานเข้ามันก็คงต้องมีเบื่อมีเหงากันบ้าง วันหนึ่งมีนางกำนัลของพระอิศวรผ่านมา นนทกาล ผู้เปล่าเปลี่ยว ก็เลยเข้าไปเกี้ยวพาราสี หยอกเหย้า นางกำนัลเลยไปฟ้องพระอิศวร พระอิศวรทราบเรื่องก็เลยสาปให้นนทกาล ไปเกิดเป็น “พญาควาย” และหากมีลูกตัวผู้เมื่อใดก็ให้ถูกลูกตัวเองฆ่าตาย
นนทกาล ลงมาเกิดเป็น พญาควายชื่อ ทรพา มีกำลังมหาศาล ซึ่งมีฝูงที่มีนางควายอยู่ร่วมสองร้อยตัว ทรพา คงจำคำสาปได้ ดังนั้น ควายตัวเมียที่ตั้งท้องออกลูกมาเป็นตัวผู้ ทรพาก็จะฆ่าลูกตัวผู้นั้นทิ้งเสียหมด
ต่อมานางควายชื่อ นิลา ใกล้คลอด กลัวว่าถ้าลูกเป็นตัวผู้จะถูกทรพาฆ่าทิ้ง จึงแอบไปคลอดลูกในถ้ำ ออกมาเป็นตัวผู้ เลยตั้งชื่อว่า “ทรพี” ตามชื่อพ่อคือทรพา และด้วยความที่กลัวอันตรายจะเกิดกับลูกจึงอธิษฐานขอให้เทวดามารักษาลูกของตัวเองด้วย
เทวดาในถ้ำ เกิดสงสารนางควายและลูกจึงเข้ามาสถิตย์รักษาควายทรพีถึง 6 องค์ โดยรักษาเขาทั้ง 2 และขาทั้ง 4
นางควายนิลา ต้องแอบกลับเข้าฝูงและแอบมาให้นมลูกในถ้ำ เรื่อยมา
ทรพี เมื่อโตขึ้นก็สงสัยในพฤติกรรมของแม่ว่า เหตุใดต้องเอาตัวเองมาเลี้ยงแล้วให้อยู่แต่ในถ้ำ รบเร้าถามนางแม่มากเข้า นางควายนิลาก็เลยเล่าเหตุที่มาให้ฟัง
ควายทรพี ก็เลยคิดว่า ที่ตัวเองต้องลำบากแบบนี้เพราะ ทรพา ผู้เป็นพ่อ จึงคิดจัดการกับทรพา ดังนั้น แต่ละวัน ทรพี จะเฝ้าแอบไปเอาเท้าของตัวเองวัดกับรอยเท้าของทรพา ว่ามีขนาดใหญ่เท่ากันหรือยัง เพราะถ้าเท้ายังไม่เท่ากัน ก็แสดงว่าขนาดตัวไม่เท่ากัน ไปสู้ก็เสียเปรียบ (เป็นที่มาของสำนวน วัดรอยเท้า)
…
กระทั่ง เห็นว่าเท้าตัวเองใหญ่เท่ากับรอยเท้าของทรพาแล้ว จึงไปท้าทรพาสู้
ทรพา เห็นควายหนุ่มมาท้าสู้ก็โกรธ เผ่นโผนออกไปสู้ด้วยแต่ด้วยฤทธิ์อำนาจของเทวดาทั้งหกองค์ ทำให้ทรพาทำอะไรทรพีไม่ได้ และโดนทรพีฆ่าตายในที่สุด
ทรพี เมื่อฆ่าพ่อได้แล้วก็ครอบครองฝูงควาย และกำเริบเสิบสานอาละวาดไปทั่ว และหาใครมาปราบไม่ได้ ทรพีกำเริบถึงขั้น ไปที่เขาไกรลาส ท้าพระอิศวรมาสู้
พระอิศวร จึงบอกว่าไปสู้ให้ชนะพญาพาลีเจ้าเมืองขีดขิน (อาของหนุมาน) เสียก่อนเถอะวะค่อยมาโม้โอหัง
ทรพี จึงไปท้าสู้กับพาลี สู้กันไม่รู้แพ้ชนะ ขนาดว่าพาลี เคยได้พรพระอิศวรว่า ใครมาสู้ด้วยให้กำลังลดลงกึ่งหนึ่งแล้วมาเพิ่มให้พาลี มีสกิลโกงขนาดนี้ยังไม่ชนะ พาลีจึงแปลกใจ ต่อมาจึงนัดไปสู้กันใหม่ในถ้ำแก้วสุรกานต์
สู้กันข้ามวันข้ามคืนไม่รู้แพ้ชนะ พาลีสงสัยว่า ควายทรพีคงมีเทวดาคุ้มครอง ทำให้เก่งกล้าเกินตัว จึงแกล้งร้องท้าว่า
…
เฮ้ย ที่มึงเก่งขนาดนี้ คงเพราะมีเทวดาคุ้มครอง ถ้าลำพังตัวเองเพียว ๆ คงไม่มีน้ำยาอะไรเท่าไหร่
…
ทรพี ได้ยินก็โมโห ร้องว่ากูเก่งของกูเองหามีเทวดาที่ไหนมาช่วยกูไม่
พาลี ได้ยินจึงร้องบอกไปว่า ท่านเทวดาทั้งหลายได้ยินแล้วหรือไม่ ควายทรพีที่พวกท่านอุตส่าห์รักษาคอยเป็นกำลังให้ มันไม่เคยรู้คุณท่านเลย สัตว์อกตัญญู เนรคุณอย่างนี้ ท่านจะไปรักษามันต่อไปเพื่อประโยชน์อะไร
เทวดาทั้งหกองค์ได้ยินคำพาลีเห็นจริง จึงพากันละทิ้งควายทรพีกลับวิมานไป
พาลีเห็นดังนั้น จึงเข้าสู้กับทรพีใหม่ เมื่อไร้เทวดาคุ้มครอง ควายทรพีก็ไม่อาจสู้พญาพาลีได้ ที่สุดจึงถูกพาลีใช้พระขรรค์เชือดแทงถึงแก่ความตาย
นี่ถ้า ทรพี ไม่เป็นผู้อกตัญญู คือ ไม่เนรคุณเทวดาที่รักษา ก็คงไม่ตายอย่างนี้
และถ้าทรพี ไม่ใช่ควายแต่เป็นสัตว์อื่นล่ะคะ...
storyคนอยากเล่า 26/08/64
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
