29 ส.ค. 2021 เวลา 02:25 • ไลฟ์สไตล์
“พวกเอล์ฟไม่ให้คำแนะนำสุ่มสี่สุ่มห้าหรอก เพราะคำแนะนำเป็นของขวัญที่อันตราย แม้แต่คำแนะนำจากปราชญ์ต่อปราชญ์ด้วยกันก็เถอะ” กิลดอร์ อินโกลริออน แห่งสกุลฟินรอด จาก LOTR ตอนที่ 1 บทที่ 3
กิลดอร์  จากการ์ดเกม LOTR
นั่นคือสิ่งที่ผมมักคำนึงถึงเมื่อจำเป็นต้องให้คำแนะนำเรื่องต่าง ๆ โดยเฉพาะการพิมพ์ตอบในพื้นที่ออนไลน์ซึ่งเป็นแหล่งที่มีทั้งเนื้อหาสาระเชิงลึกและบ้องตื้นฉาบฉวยปะปนกันจนบางครั้งยากจะแยกแยะ ตัวอย่างเช่นบางคำแนะนำก็มาจากความอยากหรือรสนิยมของคนตอบคำถามมากกว่าที่จะบอกแนวทางแก้ไขปัญหา ทว่าผู้คนมากมายก็ยังแวะเวียนกันมาขอคำแนะนำบนพื้นที่ออนไลน์จนหลาย ๆ เรื่องดูเป็นปัญหาคลาสสิกที่ผมคิดว่าบางครั้งความเงียบกับการมองผ่านอาจดีกว่าให้คำแนะนำด้วยซ้ำ
มีสองคำแนะนำที่ผมเลิกให้และจะไม่ให้ใครอื่นอีก นั่นคือเลือกอาชีพจากสิ่งที่ชอบ และเริ่มทำธุรกิจตั้งแต่อายุยังน้อยเพราะล้มแล้วยังลุกไหว
การเลือกอาชีพจากสิ่งที่ชอบและทำด้วยใจรักนั้นเป็นเรื่องในอุดมคติ แต่คนเราในสังคมนี้เป็นคนจริง ๆ ที่มีทักษะ สติปัญญา ฐานะ และเงื่อนไขชีวิตแตกต่างกัน
ไม่ใช่ทุกคนที่ไปถึงเป้าหมายนั้นได้
ไม่ใช่ทุกคนที่มีต้นทุนชีวิตมากพอจะส่งเสริมการทำสิ่งที่ใจรักได้ตลอด
ไม่ใช่ทุกคนที่มีศักยภาพมากพอจะฝึกฝนทักษะของตนเองไปจนถึงระดับที่ประกอบอาชีพได้
ผมจึงเห็นว่ามันไม่ใช่คำแนะนำที่มีประโยชน์ในทางปฏิบัติ แต่เป็นเหมือนการตอบไปตามมารยาททางสังคมมากกว่า
ภาพฝันมักสวยงามกว่าเรื่องจริงที่ลงมือทำ
มิหนำซ้ำบางครั้งเรื่องที่คนเราฝักใฝ่ก็ใช้ประกอบอาชีพไม่ได้ เช่นถ้าชอบดูหนังโป๊ ก็ต้องเป็นนักรีวิวหนังโป๊รึเปล่า ? ซึ่งก็ไม่แน่ว่าปัจจุบันอาจกลายเป็นอาชีพได้เพราะผมเริ่มเห็นเพจแนวนี้เยอะขึ้น แต่ถึงกระนั้นมันก็ไม่ใช่อาชีพที่เปิดตัวหรือเชิดหน้าชูตาในสังคมได้เมื่อเทียบกับแพทย์ พยาบาล รับราชการ พนักงานบริษัท อย่างดีก็บอกได้แค่ว่าเป็นเจ้าของเพจหรือผู้ดูแลเพจเท่านั้น
อีกทั้งคนส่วนใหญ่ถามเรื่องนี้มักเป็นวัยรุ่นหรือนักเรียนมัธยมปลายที่กำลังจะหาหนทางชีวิต คำตอบของผมจึงเป็นการให้แนวทางกว้าง ๆ สำหรับเลือกอาชีพตามลิงก์ด้านล่าง
ซึ่งโดยสรุปคือหาข้อมูลและตัดอาชีพที่ไม่เหมาะกับตัวเองหรือทำไม่ได้ด้วยเงื่อนไขบางประการออกไปก่อน จากนั้นประเมินตัวเลือกที่เหลืออยู่กับความสามารถที่มี เพราะเราใช้เวลาค้นหาตนเองและสิ่งที่ชอบได้ตลอดชีวิต แต่เราต้องประกอบอาชีพเสียก่อนจึงจะใช้ชีวิตไปได้ตลอด
ส่วนการเริ่มทำธุรกิจตั้งแต่อายุยังน้อยเพราะล้มแล้วยังลุกไหวนั้น ข่าวหนุ่มจบปริญญาโทเป็นอดีตนักวิจัยที่ผันตัวมาทำธุรกิจแล้วล้มเหลว จากนั้นปล้นร้านสะดวกซื้อแต่ถูกจับก็เป็นอุทาหรณ์อย่างดี ว่าเวลาคุณล้มนั้น “ไม่มีหมาที่ไหนสักตัว” มาเจ็บด้วย หลายคนเมื่อล้มแล้วก็เจ็บปวดสะเทือนไปถึงคู่ชีวิต ลูกหลาน หรือญาติมิตรของตน
ผมมองว่าก่อนลงมือทำธุรกิจนั้นต้องศึกษาให้มากและวางแผนอย่างรอบคอบก่อนลงมือทำไปเป็นขั้นเป็นตอน ซึ่งอันที่จริงไม่ใช่แค่เรื่องของธุรกิจหรอกแต่เป็นทุกเรื่องที่จะกระทบต่อชีวิตและหน้าที่การงาน
เดี๋ยวนี้มีสื่อเผยแพร่ข้อมูลมากมายยิ่งกว่าสมัยก่อน เราสามารถศึกษาเรียนรู้และเตรียมการให้รัดกุมได้ ฉะนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องลองผิดลองถูกตราบใดที่มีกรณีตัวอย่างคล้ายคลึงกันให้ถอดบทเรียน และไม่ว่าจะทำอะไรมันก็มีความเสี่ยงรอเราอยู่เสมอ ความเสี่ยงนี้เป็นสิ่งที่เราต้องบริหารจัดการอย่างดีที่สุด มิฉะนั้นมันจะย้อนกลับมาบริหารหรือเล่นงานเรา
หากคุณอ่านจนถึงตรงนี้ผมก็เชื่อว่าคุณไม่ต้องการคำแนะนำใด ๆ เพิ่มเติมจากผมแล้ว และผมยังเชื่ออีกด้วยว่าคุณได้ประโยชน์จากบทความนี้ไม่มากก็น้อย

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา