เรื่องเล่าตอนทำทัวร์ EP.2 “ผิดเฉย”
สวัสดีเพื่อนๆ ทุกคนครับ ห่างหายไปนานมากสำหรับเรื่องเล่าตอนทำทัวร์ เพราะว่าปีที่ผ่านมานั้นผู้เขียนได้ประสบกับปัญหามากมายในชีวิต คือตั้งแต่มีโควิดฯ มาก็ไม่ได้ทำทัวร์อีกเลย ในวันนี้จะมาเล่าเรื่องตอนที่นำทัวร์นักท่องเที่ยวชาวไต้หวัน ซึ่งเรื่องราวจะอลหม่านขนาดไหน ไปอ่านกันเลย...
วันนั้นเราได้พานักท่องเที่ยวเดินทางไปจังหวัดเชียงราย ซึ่งเป็นโปรแกรมเชียงรายกลาง (วัดร่องขุ่น วัดร่องเสือเต้น พิพิธภัณฑ์บ้านดำ หมู่บ้านชนเผ่า และสามเหลี่ยมทองคำ) โปรแกรมนี้เป็นโปรแกรมที่ยาวนานที่สุดในโปรแกรมท่องเที่ยวทั้งหมดของบริษัทแล้ว และยังเป็นโปรแกรม One-day trip (ไป-กลับเชียงใหม่-เชียงราย) อีกด้วย
นักท่องเที่ยวในวันนี้เป็นชาวไต้หวันทั้งหมดซึ่งเราก็ใช้ภาษาจีนทั้งวัน และในวันนี้เอง มีนักท่องเที่ยวคนหนึ่ง เป็นสุภาพสตรีที่ค่อยข้างจะมีอายุแล้ว เธอเดินทางมาเที่ยวไทยด้วยตัวคนเดียว เธอมีนิสัยน่ารัก พูดจาเป็นกันเองและคอยสร้างเสียงหัวเราะตลอดการเดินทาง
หลังจากการเดินทางมาทั้งวัน ตอนนี้ก็สิ้นสุดการทำทัวร์แล้ว ซึ่งพอเดินทางกลับมาถึงเชียงใหม่ก็ดึกพอสมควร ปกติมัคคุเทศก์จะแจ้งให้นักท่องเที่ยวเกี่ยวกับสัมภาระของตนเองและสอบถามสถานที่ที่นักท่องเที่ยวต้องการ Drop ก่อนลงจากรถทุกครั้ง และก็จะ Drop นักท่องเที่ยวตามโรงแรมหรือสถานที่ต่างๆ จนแล้วเสร็จ
สองวันต่อมา เราได้นำทัวร์นักท่องเที่ยวไปยังอุทยานแห่งชาติดอยอิทนนท์ และวันนี้เราก็ได้พบลูกค้าสุภาพสตรีคนเดิมที่เดินทางไปเชียงรายด้วยกันเมื่อสองวันก่อน เราทั้งสองก็ทักทายกันอย่างดิบดี และหลังจากที่เราได้แนะนำโปรแกรมไปแล้วก็ให้นักท่องเที่ยวพักผ่อนตามอัธยาศัย เมื่อมาถึงที่ด่านแรก เราก็ปลุกให้ทุกคนเตรียมตัวเพราะใกล้ถึงที่หมายแรกแล้ว
ขณะนั้นเอง นักท่องเที่ยวคนดังกล่าวก็เรียกเรา อารมณ์แบบนึกอะไรบางอย่างออก เธอก็บอกเราว่า วันก่อนที่เราไปเชียงรายด้วยกัน เธอได้ทำแว่นตาหล่นไว้บนรถ และได้แจ้งไปยังเอเจนต์ที่เธอซื้อทัวร์แล้ว แต่ยังไม่มีความคืบหน้าใดๆ เราก็ถามเธอว่า แล้วแว่นตามีลักษณะแบบไหน เธอก็บอกว่าเป็นแว่นตาสีดำ (น่าจะเป็นแว่นกันแดด) เราก็รีบติดต่อไปหาคนขับรถที่ไปเชียงรายด้วยกันเมื่อวันก่อน พี่คนขับก็บอกว่า มีแว่นตานะ พี่ส่งไปที่ออฟฟิศแล้ว เราก็รีบติดต่อไปที่ออฟฟิศทันที ปรากฏว่ามีจริงๆ ทางเอเจนต์ประสานมาแล้ว แต่แว่นตาอยู่ในถุงสีนำ้ตาล ไม่มีแว่นตาสีดำ เราก็เลยถามนักท่องเที่ยวอีกครั้งว่า มันอยู่ในถุงสีน้ำตาลใช่หรือไม่ เธอตอบว่า ใช่แล้ว เราก็เลยแจ้งออฟฟิศตามนั้น และตอนเย็นเราจะเข้าไปเอาแว่นตาให้ และตอนนี้ทุกคนทุกฝ่ายเข้าใจตรงกันหมดแล้ว
พอหลังจากเสร็จทัวร์ เป็นเวลาประมาณ 5 โมงเย็น เราก็ทยอยส่งนักท่องเที่ยวในเมือง และเข้าไปเอาแว่นตาที่ออฟฟิศมาให้กับนักท่องเที่ยวคนนั้น แล้วทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปได้ดี
เวลาประมาณ 3 ทุ่ม มีโทรศัพท์จากออฟฟิศของเราบอกว่า นักท่องเที่ยวคนนั้นได้ Complain เอเจนต์ที่ขายทัวร์ว่า ไม่ประสานงานเรื่องแว่นตาที่เธอแจ้งไป และออฟฟิศอยากให้มัคคุเทศก์ก็คือเรานั่นเอง ช่วยไปขอโทษนักท่องเที่ยวคนดังกล่าว เพราะว่าเธอไม่ยอมและกล่าวว่าเอเจนต์อย่างหนักหน่วง ตอนนี้กลายเป็นเราที่ต้องไปรับหน้าแทน ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด แต่เราต้องมาขอโทษนักท่องเที่ยวแทน คือตอนนั้นเราก็งงไปหมด แต่ก็ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เราก็ส่งอีเมลไปขอโทษนักท่องเที่ยวตามระเบียบ
เราคิดว่า นักท่องเที่ยวได้แจ้งเรื่องให้เอเจนต์ว่า เธอทำแว่นตาดำหล่นบนรถ และเอเจนต์ก็ประสานมาที่ออฟฟิศ แต่ออฟฟิศไม่เห็นว่าแว่นตามันเป็นสีดำ เพราะมันอยู่ในถุงสีน้ำตาล และหลังจากที่นักท่องเที่ยวได้แว่นตาคืนแล้ว ออฟฟิศไม่ได้ประสานกลับไปที่เอเจนต์ เลยไม่ได้แจ้งอะไรให้นักท่องเที่ยว และทำให้เรื่องราวมันโกลาหลถึงขนาดนี้
และนี่เป็นเรื่องเล่าตอนทำทัวร์ EP.2 และหลังจากนี้ เราจะพยายามมาแบ่งปันเรื่อยๆ นะครับ หากไม่อยากพลาด content ดีๆ อย่าลืมติดตาม “มนุษย์ท่องเที่ยว” ทั้งใน Blockdit และ Facebook fanpage
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
