สาคูได้หมู [เรื่องสั้น end ]
ความมืด เสียงหมาหอน ซอยเปลี่ยว ไฟสลัว สาคูไส้หมู ร้านอาหาร ก๋วยเตี๋ยวเนื้อมนุษย์ เถ้าแก่ ศพภรรยาและแม่ โรคระบาด ยิ่งครุ่นคิดยิ่งถลำลึก ความเร็วในการเดินก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้น
ผ่านซอยแรกถึงหัวมุมตรงเสาไฟกิ่งชายหนุ่มจึงค่อยชลอฝีเท้าลง สมองก็ยังวนเวียนคิดถึงแต่เรื่องหลอนๆ การตอบสนองทางกายก็แปลกไม่แพ้กัน ระหว่างทางทำไมเขาถึงคิด ทำไมเขาถึงเปิดทำไมเขาถึงทำแบบนี้ รู้ตัวอีกที เขาแง้มฝากล่องสาคูออกแล้ว เขายังจำได้ดี เขาสั่งไปสิบลูก เถ้าแก่บอกจะแถมให้อีกสอง ในกล่องน่าจะมีสิบสอง แต่! มีเพียงสิบลูกเท่านั้น และเป็นสิบลูกที่ถูกจัดวางอย่างประหลาด คือแถวหนึ่งมีหก อีกแถวหนึ่งมีสี่ คล้ายกับมันอันตรธานหายไป
ใจที่หวั่นๆอยู่แล้วพอเจอแบบนี้เข้าไป ความกลัวก็ยิ่งทวีคูณ จากเดินเร็วก็กลายเป็นวิ่งน้อยๆสลับกัน จนผ่านมาอีกหนึ่งซอยเขาหยุดตรงปากซอยที่ไฟกิ่งสลัวๆ หอบหายใจเล็กน้อย ค่อยๆแง้มฝากล่องออกดูอีกที
หัวใจคล้ายกระเด็นกระดอนออกจากอก หัวเข่าคล้ายหมดเรี่ยวแรงขึ้นมาอย่างฉับพลัน สาคูที่เคยมีอยู่สิบลูกตอนนี้เหลือเพียงแปดลูกเท่านั้น!
สมองยังไม่ทันสั่งการร่างกายก็ขยับไปแล้ว ครั้งนี้ความเร็วในการวิ่งน่าจะพอๆกับตอนประถมที่เคยลงแข่ง 4x100 ในงานกีฬาสี เสียงรองเท้าแตะกระทบพื้น เสียงหมาเห่ากรรโชก ดังระงมตามหลังเขามา เขาไม่คิดหยุดที่ไหนอีก ยามที่เผลองีบถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงวิ่งของเขา ผุดลุกขึ้นมาดูพอเห็นเป็นคนคุ้นเคยจึงไม่ได้ตามไปดูแต่ยังบ่นเสียงดังตามหลัง
"เป็นไรแห้ง ออกกำลังกายเหี้ยไรดึกๆดื่นๆ"
หญิงสาวผิวขาวไว้ผมหน้าม้ายาวสลวยในชุดนอนสีขาวบางตัวเล็ก เผยให้เห็นรอยสักมากมายบนเรือนร่าง เอ่ยขึ้นอย่างนึกฉุน
"ไหนสาคู"
ชายหนุ่มวางกล่องสาคูลงบนโต๊ะข้างประตูเบาๆ สองมือยังกุมขายโครงหอบแฮก
"หมู กูว่ากูโดนแล้ว โดนแน่ๆ "
"เดี๋ยว มึงใจเย็นๆ ค่อยๆเล่า"
เธอลุกมาเดินไปหยิบขวดน้ำในตู้เย็นมาให้ ยืนเท้าสะเอวจ้อง
หลังจากดื่มน้ำไปหลายอึกชายหนุ่มก็มีสภาพดีขึ้น มองหน้าแฟนสาว เหลียวไปมองกล่องสาคูแล้วก็เล่าอย่างอ่อนแรงว่า
" กูไปซื้อสาคูมา สิบลูก ลุงแกจะปิดร้านแล้วเหลือสองลูก แกเลยแถมให้"
หญิงสาวผงกศีรษะเป็นเชิงเข้าใจ ชายหนุ่มหันกลับมาสบตาหน้าเธออีกครั้งแล้วเล่าต่อว่า
"พอกูเดินกลับมาได้สักพัก อะไรไม่รู้ดลใจให้กูเปิดกล่องดู เชี้ย สาคูมีแค่สิบลูก"
"ลุงแกนับผิดรึปล่าว"
"ทีแรกกูก็คิดแบบนี้แหละ เดินมาอีกสักพักกูก็เปิดอีก คราวนี้เหลือแปดลูก"
ประโยคสุดท้ายน้ำเสียงสั่นเครือคล้ายคิดร้องไห้ หญิงสาวอุทานดังอา ยกมือขึ้นทาบอก
"มึงก็รู้ปลายปีที่แล้วมีโรคระบาด ร้านก็เจ๊ง แม่กับเมียแกเสีย ศพนอนตายอยู่ในบ้าน แล้วแกก็ขายสาคู และกลับมาขายดีอีกครั้ง"
หญิงสาวมีท่าทีตื่นเต้นอดนึกโยงไปถึงหนังที่พึ่งดูจบไปไม่ได้ แต่ยังค่อยๆเดินไปที่โต๊ะข้างประตู ฝ่ายชายเอาหน้าซุกกับแผ่นหลังขาวละเอียดที่มีรูปคาบูกิแสยะยิ้ม ตามมาอย่างหวาดหวั่น
หญิงสาวหยิบกล่องสาคูออกมาจากถุงเปิดออกดู ชายหนุ่มยื่นหน้ามองผ่านซอกคอของแฟนสาว เห็นสาคูเหลือเพียงหกลูกก็สะดุ้งจนตัวลอย
เสียง เพี๊ยะ!!! เมื่อมือขาวผ่องกระทบกับท้ายทอยของชายหนุ่ม พร้อมกับตวาดเสียงเแจ้ว
" มันติดฝากล่องนี่ไง ไอ้แห้ง!! ทำไมมึงไม่ใส่กระดาษรองมา "
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
