“อีดิท คาเวลล์ (Edith Cavell)” นางฟ้าผู้ถูกประหาร
เช้าวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ.1915 (พ.ศ.2458) ทหารเยอรมันได้คุมตัวกลุ่มนักโทษมายัง Tir National ซึ่งเคยเป็นสนามยิงปืนของเบลเยี่ยม
ในบรรดากลุ่มนักโทษนั้น มีอยู่รายหนึ่งเป็นผู้หญิง ชื่อ “อีดิท คาเวลล์ (Edith Cavell)”
คาเวลล์ถูกปิดตา ก่อนจะมัดมือ จากนั้น ทหารก็ยิงคาเวลล์
คาเวลล์ล้มลงกับพื้น เสียชีวิตทันที
การตายของคาเวลล์ สร้างความสะเทือนใจให้ผู้คนทั่วโลก และมีเสียงก่นด่า ประนามเยอรมนีมากมาย
และนี่คือเรื่องราวของหญิงผู้เป็นที่รักของคนจำนวนมาก
คาเวลล์เกิดที่อังกฤษ เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม ค.ศ.1865 (พ.ศ.2408) โดยเป็นลูกสาวของอธิการโบสถ์ ผู้เลื่อมใสในศาสนา
เมื่อเติบโต คาเวลล์ได้เรียนทางด้านพยาบาล และฝึกงานที่โรงพยาบาลในลอนดอน ก่อนที่เธอจะได้รับการเสนอตำแหน่งงานให้ไปประจำที่เบลเยี่ยม
ในเวลานั้น การพยาบาลยังเป็นของใหม่ และตำแหน่งพยาบาลนี้ ที่ผ่านมาก็เป็นหน้าที่ของแม่ชี หากแต่ก็ได้มีนายแพทย์ที่มีความคิดทันสมัย อยากจะเปลี่ยนแปลงวงการพยาบาล และนางพยาบาลอย่างคาเวลล์ก็นับเป็นสิ่งที่วงการพยาบาลต้องการ
คาเวลล์เองก็เห็นด้วยกับแนวคิดนี้ โดยคาเวลล์ได้เขียนจดหมายถึงแม่ของเธอ มีใจความว่า
“ที่เบลเยี่ยม ผู้คนยังคงมีความเชื่อแบบโบราณว่าการที่ผู้หญิงต้องทำงาน เป็นเรื่องที่น่าอาย ผู้หญิงที่เกิดมาในชาติตระกูลที่ดีและมีการศึกษายังคงคิดว่าหากตนทำงานหาเงินเอง จะเป็นการลดสถานะของตนเอง”
คาเวลล์พักอาศัยอยู่ในบรัสเซล และภายในปีค.ศ.1914 (พ.ศ.2457) เธอก็ได้ทำงานประจำ และออกบรรยายสัปดาห์ละหลายครั้ง
หากแต่ช่วงเวลาสงบกำลังจะหมดไป เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 1 กำลังจะคืบคลานเข้ามา
เยอรมนีได้บุกเบลเยี่ยมในเดือนสิงหาคม ค.ศ.1914 (พ.ศ.2457) และช่วงเวลานั้น คาเวลล์ก็ได้ไปเยี่ยมแม่ของเธอในอังกฤษ ซึ่งที่จริง เธอจะหลีกเลี่ยงสงครามโดยอาศัยอยู่ในอังกฤษ ไม่กลับเบลเยี่ยมก็ได้ หากแต่เธอก็ยังยืนยันจะกลับไปทำหน้าที่พยาบาล
เมื่อสงครามดำเนินไป ทหารที่ได้รับบาดเจ็บก็ถูกส่งเข้ามาในโรงพยาบาลมากขึ้นเรื่อยๆ และคาเวลล์ก็สั่งพยาบาลคนอื่นๆ ให้ปฏิบัติต่อทหารทุกคนอย่างเท่าเทียม ไม่ว่าทหารนายนั้นจะเป็นชาติอะไรก็ตาม
“ทหารแต่ละคนคือพ่อ คือสามี หรือคือลูกชายของใครซักคน อาชีพพยาบาลนั้นไม่รู้จักการแบ่งแยกเชื้อชาติหรอกนะ”
คือคำพูดของคาเวลล์
ในยุทธการที่มอนส์ (Battle of Mons) ซึ่งเกิดขึ้นในเดือนสิงหาคม ค.ศ.1914 (พ.ศ.2457) ทหารอังกฤษกว่า 150,000 นาย ได้ถอยทัพออกจากเบลเยี่ยม ทิ้งให้ทหารที่บาดเจ็บอยู่ในเบลเยี่ยม และในเดือนกันยายน ค.ศ.1914 (พ.ศ.2457) เมื่อทหารอังกฤษสองนายถูกนำส่งมายังโรงพยาบาล คาเวลล์ก็ตกลงที่จะช่วย
แต่คาเวลล์ไม่เพียงแค่ช่วยรักษาทหาร หากแต่ยังช่วยนำทหารส่งออกข้ามแดนไปยังเนเธอแลนด์ ซึ่งนี่เป็นจุดเริ่มต้นของการช่วยเหลือผู้คนให้หนีออกจากดินแดนที่อยู่ใต้อำนาจของเยอรมนี
คาเวลล์นั้นทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และในขณะเดียวกัน ทั่วทั้งบรัสเซลก็เต็มไปด้วยใบประกาศของเยอรมนี เตือนผู้คนถึงโทษที่จะได้รับหากให้การช่วยเหลือคนที่เป็นศัตรูกับเยอรมนี
แต่ถึงจะเสี่ยง คาเวลล์ก็ยังสามารถช่วยเหลือทหารสัมพันธมิตร ให้เข้ามารักษาในโรงพยาบาล และช่วยให้พวกเขาหนีออกไปยังดินแดนที่ปลอดภัย
ทหารที่ถูกนำตัวมาหาคาเวลล์ จะได้รับการบันทึกว่าเป็น “ผู้ป่วย” และจะได้รับบัตรประจำตัวของปลอม และคาเวลล์ก็ยังทำทุกวิถีทางเพื่อซ่อนทหารอังกฤษไม่ให้พวกเยอรมันพบ
แต่เยอรมนีเองก็เริ่มสงสัยเหล่านางพยาบาล โดยเฉพาะกับพยาบาลชาวอังกฤษ และเริ่มจับตามอง ซึ่งต่อมา ก็ได้มีคนของฝ่ายเยอรมนี แกล้งปลอมเป็นทหารซึ่งได้รับบาดเจ็บและเข้ามาในโรงพยาบาลของคาเวลล์ เท่านี้ทางการเยอรมันก็มีหลักฐานเพียงพอที่จะจับเธอได้แล้ว
วันที่ 5 สิงหาคม ค.ศ.1915 (พ.ศ.2458) คาเวลล์ถูกจับกุมและส่งไปคุมขังในเรือนจำในบรัสเซล
ในเดือนตุลาคม ค.ศ.1915 (พ.ศ.2458) คาเวลล์ถูกนำตัวขึ้นพิจารณาโทษ ซึ่งเธอก็ได้กล่าวว่า
“เป้าหมายของฉันไม่ใช่การช่วยเหลือศัตรูของพวกคุณ แต่คือการช่วยคนเหล่านั้นซึ่งขอความช่วยเหลือ ถ้าฉันไม่ช่วยพวกเขา พวกเขาก็จะถูกนำตัวไปยิงเป้า”
แต่ฝ่ายเยอรมนีก็ไม่สนใจคำให้การของคาเวลล์ และตัดสินให้เธอต้องรับโทษประหารชีวิต
เมื่อคาเวลล์ถูกประหารด้วยการยิงเป้าในวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ.1915 (พ.ศ.2458) ก็ได้ทำให้ทั่วทั้งโลกโกรธแค้นก่นด่า แต่ถึงแม้จะมีกฎว่าห้ามทำร้ายบุคลากรทางการแพทย์ แต่ถ้าบุคคลนั้นใช้ตำแหน่งของตนในการบังหน้าเพื่อช่วยเหลือศัตรู ก็ต้องได้รับโทษ
“เซอร์ อาเทอร์ โคนัน ดอยล์ (Sir Arthur Conan Doyle)” นักเขียนชื่อดัง เจ้าของบทประพันธ์ “เชอร์ล็อก โฮล์มส์ (Sherlock Holmes)” ก็ได้เขียนประนามการกระทำครั้งนี้ ความว่า
“ทุกคนจะต้องรู้สึกขยะแขยงในการกระทำอันป่าเถื่อนของพวกเยอรมัน ซึ่งกระทำต่อผู้หญิงที่สง่าและวิเศษผู้นี้”
เซอร์ อาเทอร์ โคนัน ดอยล์ (Sir Arthur Conan Doyle)
ผู้คนต่างยกย่องคาเวลล์ แต่ทางการเยอรมันก็ยังคงยืนยันว่าการกระทำของเธอเป็นสิ่งที่ผิด อีกทั้งยังมีหลักฐานว่าเธออาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับหน่วยข่าวกรองอังกฤษ
ทางการเยอรมันคาดหวังว่าการประหารคาเวลล์จะทำให้ผู้คนหวาดกลัว และไม่มีใครกล้าทำอีก หากผลที่ได้กลับตรงกันข้าม เนื่องจากตัวเลขผู้ที่เข้าร่วมกับกองทัพอังกฤษนั้นเพิ่มขึ้นกว่า 50% และผู้ที่ให้การช่วยเหลือทหารฝ่ายสัมพันธมิตรก็เพิ่มขึ้นอีกจำนวนมาก
และนั่น ทำให้ฝ่ายสัมพันธมิตรนำเรื่องราวของคาเวลล์มาใช้ในการโฆษณาเชิญชวนให้ผู้คนสนับสนุนสัมพันธมิตร และชี้ให้เห็นว่าเยอรมนีนั้นชั่วร้าย สามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อจะชนะสงคราม
และภายหลังจากสงครามจบลง เรื่องราวของคาเวลล์ก็ยังเป็นที่กล่าวขาน และได้รับการยกย่องมาจนถึงทุกวันนี้
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
