#วันปิดเทอมของโรงเรียนมหานาค
เมื่อ 2 เดือนก่อน ผมมีโอกาสแวะไปทำธุระที่โรงเรียนมหานาคและได้พบ ม.ล.จิราธร จิรประวัติ หรือ ‘ครูโต’ สุดยอดอาร์ติสท์และนักวาดภาพประกอบระดับแถวหน้าของเมืองไทย แม้หลายเดือนนี้โรงเรียนจะไม่มีการเรียนการสอน(ตามประกาศของศบค.) แต่ครูโตก็ยังอยู่ตรงนั้น และดำเนินชีวิตแบบ ‘แผ่นเสียงตกร่อง’ เช่นเคย
#แผ่นเสียงตกร่อง
หนังสือ 𝒜 𝓈𝓉𝑜𝓇𝓎 𝑜𝒻 𝒯𝑒𝑒𝓉𝑒𝑒 ของม.ล.จิราธร ตอนหนึ่งระบุว่า “คนชอบบอกว่าฉันใช้ชีวิตเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง ชอบทำอะไรซ้ำ ๆ แต่ฉันชอบและไม่เคยเบื่อกับแผ่นเสียงตกร่อง” จึงไม่แปลกที่ ‘สองตา’ ของผมจะเห็นครูโตนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเดิมในเวลาเดิม เพื่อวาดรูปบนกระดาษ A5 ด้วยปากกาหมึกซึมซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้เบื่อ กระทั่งเมื่อรู้ว่ามีแขกมา ครูโตจะลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้มที่อ่อนโยน ก่อนกล่าวต้อนรับผู้มาเยือนอย่างอบอุ่นและเป็นกันเองเช่นนี้เสมอ
#มะละกอ
ครูโตมองหน้าผมอย่างพิจารณาเล็กน้อย ก่อนเล่าว่าไม่กี่เดือนก่อน มีคนมาตัดต้นมะละกอให้ที่บ้าน จึงเข้าใจว่ามะละกอต้นนั้นคงตายแล้ว แต่แล้ววันดีคืนดีจู่ ๆ ‘มะละกอ’ ตอนั้นกลับค่อย ๆ ฟื้นตัว และ ‘งอกเงย’ ขึ้นอีกครั้ง
“นี่คือความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ” ครูโตกล่าว พร้อมเปรียบเปรยกับสถานการณ์โควิดว่าขอให้อดทนดั่งต้นมะละกอและก้าวผ่านช่วงวันเวลาที่ลำบากนี้ไปด้วยกัน
“ถ้าเราช่วยกัน ในที่สุดทุกสิ่งทุกอย่างจะค่อย ๆ ดีขึ้น ความทุกข์ก็มีวาระของมัน” ครูโตกล่าว
#อิทธิบาท4
ครูโตเล่าถึงชีวิตสมัยประถมว่า "ใน 1 สัปดาห์มีวิชาเดียวที่ครูชื่นชอบคือวิชาวาดเขียน นอกนั้นครูเรียนไม่ค่อยจะทันเพื่อน โดยเฉพาะคณิตศาสตร์"
แต่นั่นกลับกลายเป็น ‘𝘛𝘶𝘳𝘯𝘪𝘯𝘨 𝘗𝘰𝘪𝘯𝘵’ ที่ทำให้ม.ล.จิราธรได้ค้นพบ ‘ตัวเอง’ ไวกว่าคนอื่น และหลุดพ้นจากกับดักทางการศึกษาที่พยายามสอนว่า “เด็กที่เก่ง = เด็กที่ได้ 𝗔 ทุกวิชา”
ครูโตเล่าต่อว่าความท้าทายหลังจากที่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร คือการนำหลักอิทธิบาท 4 มาใช้ในการดำเนินชีวิต ทั้งการฝึกฝนตัวเอง การอดทน และการพิสูจน์ความสามารถต่อโลกภายนอก
“ครูคิดเสมอว่าแค่เก่งอย่างเดียวในโลกของเรามันไม่พอ เพราะเก่งแล้วจะต้องหาสตางค์จากสิ่งที่เราถนัดให้ได้ด้วย แบบนั้นถึงจะเรียกว่าเก่งจริง ๆ ”
#ครูผู้ไหว้รูป(ลายเส้น)ตัวเอง
ไฮไลท์อย่างหนึ่งของโรงเรียนมหานาค คือภาพแขวนผนังรูปปกหนังสือ ‘สักการะ’ ที่ถูกนำมาขยายใส่กรอบและแขวนไว้บริเวณฝั่งตรงข้ามห้องเรียน ซึ่งครูโตมักยกมือไหว้เป็นประจำ
“หลายคนมองว่าครูประหลาด และไม่เข้าใจว่าครูโตจะไหว้รูปที่ตัวเองวาดทำไม บางคนก็บอกว่าครูติสท์บ้าง เห่องานตัวเองบ้าง ซึ่งจริง ๆ แล้ว ครูไหว้ในสิ่งที่ครูเคารพบูชา(พระพิฆเนศ) แต่สิ่งสำคัญกว่านั้น คือครูยกมือไหว้ ‘ลายเส้น’ ที่เปิดโอกาสให้เราได้หาสตางค์มารักษาผู้ป่วยยากไร้จำนวนมาก(มูลนิธิรามาธิบดีฯ) เหลือเชื่อนะ ว่ารูปที่ครูวาดจะสามารถช่วยพวกเขาได้จริง ๆ “ ครูโตกล่าว
“ดังนั้นสิ่งที่ดีของการเกิดมา 1 ครั้ง คือครูได้เอาสิ่งที่ครูถนัดมาทำ และได้เอาสตางค์ไปช่วยคนอื่น แค่นี้ก็คุ้มมากแล้วล่ะ”
#การบ้านในวันปิดเทอม
“มีอะไรจะถามครูอีกไหม ถ้าไม่มีกลับไปคืนนี้อย่าลืมไปเขียนบันทึกนะว่าครูเลกเชอร์อะไรไปบ้าง” ครูโตยิ้ม
แม้จะรู้สึกพลาดที่ไม่ได้อัดเสียงการสนทนาไว้ แต่ภายในกลับรู้สึกอิ่มใจที่ได้ลิ้มรสอาหารสมองชั้นเลิศจาก ‘ฟู้ดสไตลิสต์’ ท่านนี้
#ครูโตสอนวิชาชีวิต > ศิลปะ
หลังจากพิจารณาคำสอนของครูโต ผมพบว่าการใช้ชีวิตแบบ ‘แผ่นเสียงตกร่อง’ ของครู มีความหมายมากกว่าการทำอะไรซ้ำ ๆ หากเป็นการใช้ชีวิตอย่างมีวินัย เป็นระเบียบแบบแผน และไม่ผัดวันประกันพรุ่ง
สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งที่ครูโตกล่าวปิดท้ายกับผมในวันนั้น คือนอกจากการเป็นทั้งผู้รับและผู้ให้แล้ว เราจะต้องรู้จักการ ‘ยินดี’ กับผู้อื่นด้วย เพราะอารมณ์ที่ยินดีนั้นจะสอนให้เรารู้จัก ‘รัก’ และสอนให้รู้จักการ ‘แบ่งปันความสุข’ ร่วมกับผู้คนในสังคม
“วิชาที่ครูสอน ไม่ต้องจำ แต่ต้องรู้สึก และความรู้สึกเปลี่ยนไปได้”
#thelastbogie #ครูโต #หม่อมหลวงจิราธร #หม่อมหลวงจิราธรจิรประวัติ #โรงเรียนมหานาค #mlchiratorn #mlchiratornchirapravati #chiratorn #krutot
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
