“บันทึกเล่มนี้เป็นบันทึกที่พ่อมอบให้ลูก...
ยามว่าง ให้หยิบขึ้นมาอ่าน
ยามทุกข์ ให้หยิบขึ้นมาพิจารณา
ยามเหงา ให้หยิบมาแนบอกเหมือนได้กอดพ่อ แม่
ยามสุข ก็หยิบขึ้นมาหัวเราะกับมัน...”
ไม่แน่ใจว่าตอนลูกได้อ่านบันทึกนี้ของพ่อพ่อยังมีชีวิตอยู่กับลูกหรือป่าว
ชื่นชมคุณพ่อคนนี้ เห็นความรักของพ่อที่มีต่อลูก ความตั้งใจที่พ่อได้กลั่นข้อคิดชีวิต คุณธรรมต่างๆเพื่อสอนลูกให้ได้ดี
“พ่อและแม่ มีแต่จะแก่เฒ่า
จะเลี้ยงเจ้า เรื่อยไป นั้นอย่าหมาย
หาวิชา ช่วยตน ไปจนตาย
ลูกสบาย แม่กับพ่อ ก็ชื่นใจ”
“ลูกจงจำไว้ว่า การให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ การให้อภัย
การรับที่สมควรอย่างยิ่ง คือ การรับธรรมะแล้วนำมาปฏิบัติ”
“ลูกจงจำไว้ว่า ความทุกข์นั้นกลัวรอยยิ้ม
เพียงลูกยิ้มเพียงเล็กน้อย ความทุกข์ก็จะหายไป แล้วลูกรู้มั้ยว่า ความทุกข์นั้นชอบอะไร ความทุกข์นั้นชอบคนที่มองโลกในแง่ร้าย”
“อันเพื่อนดี มีหนึ่ง ถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อย เพื่อนคิด ริษยา
เหมือนหนึ่งเกลือ ค่าน้อย ด้อยราคา
ยังดีกว่าน้ำเค็มเต็มทะเล”
“เมื่อพ่อแม่แก่เฒ่า
เจ้าจงเฝ้าถนอมเลี้ยงดูท่าน
ให้เหมือนที่ท่านเลี้ยงดูเจ้าเมื่อตอนเจ้าเป็นเด็ก”
ด้วยสภาพสังคมปัจจุปัน ผู้ใหญ่อาจไม่ค่อยมีเวลา มีโอกาสได้สอนเด็ก และเด็กๆ ก็มีกิจกรรม ยุ่งเกินกว่าที่จะมาฟังคำสอนของผู้ใหญ่
แต่ผู้ใหญ่ก็ไม่ควรท้อ ควรจะหาทางสอนเด็กๆ เรื่องคุณธรรม อยู่เนืองๆ เพราะเด็กที่มีคุณธรรมในวันนี้ ก็คือผู้ใหญ่ที่ดีในวันหน้า เราก็จะได้ภาคภูมิใจว่าเราเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างสังคมที่ดีในอนาคต 😇😇
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
