ชีวิตของฉันอยู่ใน. ที่ลงมาต่ำที่สุดหนี้สินรุมเร้าต้องลาออกจากงานเพราะพิษโควิดกลับมาอยู่บ้านมาหางานทำแถวบ้านถ้าหากไม่มีหนี้สินปลายทางตรงนี้ถือว่าเป็นงานที่ดีมากเลยทีเดียวแต่หนี้สินฉันเยอะมากเหลือเกินจับต้นชนปลายไม่ถูกจุดเริ่มต้นตั้งแต่ปี แรกโควิดมาปีแรกฉันถูกย้ายไปที่ทำงานที่ไกลจากที่พักมากส่งฉันยังไม่สามารถไปหาที่พักที่อยู่ใกล้ที่ทำงานได้ต่อให้บอกปัญหานี้กับใครก็ไม่มีใครช่วยฉันได้อยู่ดีฉันต้อง เดินทางไกลค่าใช้จ่ายสูงมากขึ้นสูงกว่ารายได้ที่จะได้รับตอนเคอฟิวฉันไม่มีรถกลับบ้านฉันต้องนอนที่ร้านบ่อยมากบ่อยจนฉันคิดว่าฉันมีห้องไว้แค่กลับมาตอนวันหยุดเท่านั้นเวลาที่ต้องเลิกงานดึกดึกฉันเคยนอนแม้กะทั่งป้ายรถเมล์ฉันรอรถตั้งแต่ตีสามจนถึงเช้ากว่าจะมีรถให้ฉันกลับห้องพอกลับถึงห้องฉันได้นอนแค่เพียงชั่วโมงเดี๋ยวก็ต้องตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานชีวิฉันถือว่าเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดฉันจำวันนั้นเป็นอย่างดี
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
