ถ้าเป็นเมื่อตอนที่ยังเด็กน้อยคำว่าควบคุม คำว่าใจเย็น...ไม่มีในคำจำกัดความ ทุกอย่างตามอารมย์...จนผลที่ได้รับสะท้อนกลับมาแรงขึ้น แรงขึ้น....กับอายุมากขึ้น เริ่มจะคิดได้
พอแก่ตัว ธรรมชาตของคนจะทำให้วางลง เย็นลง. ไม่ร้อนเหมือนเดิม...ยิ่งได้นั่งนิ่งๆ(ทำสมาธินะแหละ)..อยากถูกหลังจนไปถึงกรรมฐานแล้วปล่อยลงวางได้ลืมจำด้วยแล้ว....
อะไรอะไรก็สบาย...เย็นเป็นน้ำ เป็นแม่พระเลย....
แต่......อย่ามาแหย่เสือนะ เสือคือเสือ ถึงทิ้งลายเขี้ยว เล็บ และ มิตรยังมี พร้อมเป็นแม่พระพระเพลิงกัณฑ์...พลายญหมด....