9 ก.ย. 2021 เวลา 15:41 • ปรัชญา
ทีวีของฉัน...
Cr.https://pin.it/2ZO7DGw
สมัยนี้วิวัฒนาการและเทคโนโลยีก้าวหน้าขึ้นมาก ย้อนไปเมื่อ18ปีที่แล้ว ฉันยังเป็นแค่เด็กคนหนึ่งที่ชื่นชอบการดูทีวีเป็นชีวิตจิตใจ สมัยนั้นทีวีบางรุ่นยังไม่มีรีโมทคอนโทรล เป็นพียงแค่ทีวีจอเล็ก ข้างจอมีปุ่มกดปิด-เปิด และปุ่มเปลี่ยนช่อง ทำให้รู้สึกขี้เกียจในบางครั้งที่จะต้องขึ้นมากดเปลี่ยนช่องที่อยากดู... เด็กหญิงกับยายของเขามักจะนอนดูละครในจอเล็กๆด้วยกันทุกคืน พูดคุยกัน ยิ้ม หัวเราะ เศร้า ตามบทละครที่กำลังดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของเด็กหญิง...
หากมองมา ณ ปัจจุบันนี้ ทีวีที่ฉันรู้จักเต็มไปด้วยสิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจ มีหลายเรื่องให้เลือกสรร ไม่ใช่มีเพียงแค่ละครที่ฉันชอบดูเท่านั้น อีกทั้งยังมีสารพัดแอพพลิเคชั่นที่ทำให้ฉันสามารถดูในสิ่งที่อยากดูได้ทุกที่ แต่ทำไมความรู้สึกมันต่างกันกับตอนที่มีแค่ทีวีจอเดียว...
... บางครั้งวัตถุก็ไม่สามารถเติมเต็มความสุขในชีวิตเราได้
😊😊😊
โฆษณา