Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
สายลมแห่งโชคชะตา
•
ติดตาม
10 ก.ย. 2021 เวลา 12:01 • นิยาย เรื่องสั้น
ผมกล้าพูดได้ เต็มปากว่า “ผมหลงรักเธอ ตั้งแต่แรกพบ..❣️”
รักเธอหมดหัวใจ
ผมเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ ขณะ ทอนเงินให้ ลูกค้า 14.40 น.. ลังเลว่า จะเปิดต่อ จนถึงเวลาปิด คือ สี่โมงเย็น ดีไหม
แล้วผมก็พบคำตอบ เมื่อ เข้าไปดูในครัว น้ำซุปซี่โครงไก่ ที่เคี่ยวไว้ งวด ลงเยอะ แม้เนื้อไก่ฉีก จะมีเหลือ อยู่ แต่หากไม่มีน้ำซุป
ก๊วยเตี๊ยวไก่ฉีก ก็คงไม่อร่อย
“เก็บร้านเลย…” ผมบอก โก้ เด็กลูกจ้าง ที่เป็นทั้งผู้ช่วย คนเสริฟ์ จนถึงคนทำความสะอาด….. “ครับผม…”โก้ เด็กหนุ่มวัยยี่สิบรับคำแข็งขัน.. การ ปิดร้านเร็ว
นั่นหมายถึงว่า..เค้าจะมีเวลาพักมากขึ้น อาจไปร้านเกมส์ หรือ แวะหาเพื่อน ก่อนกลับบ้าน
โก้ คงยังไม่เคยมีความรัก…. ผมนึก ขณะมองโก้สตาร์ทรถ มอเตอร์ไซค์ คันเล็ก ออกไปหลังจากเสร็จงาน…
วันนี้..เป็นอีกวันที่ร้านเราขายดี… นั่นสิ …. สิ่งดีๆ กำลังจะเกิด กับผมใช่ไหม นับตั้งแต่ผมได้พบ “เธอ” …ผมก็โชคดีอยู่บ่อยครั้ง ทั้งในเรื่องการค้า ที่ยอดขายเพิ่มขึ้น รวมถึงโชคแบบลาภลอย คุณเคยไหมครับ เสี่ยงโชคกับล๊อตเตอรี่ ความหวังของชนชั้นกลางแบบผม
:
:
คุณเชื่อไหมล่ะ หลังจากพบเธอ ผม ถูก สองงวดติดกัน แต่ ก็แค่รางวัล เลขท้าย 3 ตัว จำนวนเงินไม่มาก มาย อะไร แต่อย่างน้อย ก็พอมีเงินจับจ่ายคล่องมือ พอที่จะซื้อ อะไร โน่นนี่ นั่น ให้เธอได้บ้าง
ผมสตาร์ทรถกะบะ มือสองที่ยังผ่อนไม่หมด ก่อนหันไป พยักหน้าให้กับ เจ้ เจ้าของร้านขายข้าวตามสั่งติดกัน ที่ส่งยิ้ม บุ้ยใบ ทำนองว่า “ไปแล้วเหรอ”
เรื่องผมตกหลุมรัก นี่ ละแวกนี้ รู้กันหมดนับตั้งแต่ เจ้ เกียว ขายข้าวตามสั่ง มีร้านติดกับผมด้านขวามือ ที่ผมเอ่ยไปแล้ว ถัดไปจากเจ้เกียว เป็น ร้านน้ำปั่นของ วจี สาวน้อยรุ่น เดียวกับโก้ วจี ขายเครื่องดื่มปั่น ประเภทชากาแฟ นม และหัวเชื้อน้ำผลไม้ ส่วนป้าไพ แม่วจี ขายกล้วยทอด ห้องถัดไปอีกสามห้องเป็นโรงเรียนกวดวิชา ซึ่งผมไม่คุ้นเคย
อีกฟาก ของร้านเป็นร้านขายของชำ สองตา ยายที่ เปิด ไว้เหมือนแค่แก้เหงา ตายาย สองท่านนี่ ก็แซว ผมบ่อยครั้ง ทำนองว่า “ดีใจที่ผมได้เจอ เธอ” ร้านพี่แอดที่เปิดขายโทรศัพท์ ถึงไม่คุ้นเคย แต่ ก็ แสดงความดีใจกับผมด้วย
ก็เป็นวัฒนธรรม เป็นสังคมของการเกื้อกูลกัน ครับ อยู่ด้วยกัน ทุกวัน สนิทชิดชอบกัน ผู้คนแถวนี้ เป็นมิตรครับ ที่จะได้เหวี่ยงวีนใส่กัน
ตั้งแต่ผม มาเปิดร้านได้ 2 ปี ก็ไม่เคยเจอบรรยากาศ มาคุ แบบนั้น…
เช้าผมก็มาเปิดร้าน เย็นก็กลับ ซึ่งก็มีผมกับ พี่แอด ที่ไม่ได้นอนที่นั่น
ห้องแถว ที่ว่า ค่อนข้างตื้น ผมตั้งหม้อก๊วยเตียวนอกร้าน ตั้งโต๊ะ ไว้ 4 ชุด พื้นที่ด้านหลังที่เหลือนิดหน่อย ก็เป็นห้องน้ำ กับ ตู้แช่วัตถุดิบ แต่ร้านอื่น เค้าก็นอนกัน เก็บโต้ะเก็บร้าน กางมุ้ง ก็นอนได้แล้ว ทางเลือกของแต่ละคนก็ขึ้นกับ เงินในกระเป๋าเป็นหลัก
อาจ อึดอัดสำหรับคน ที่ไม่คุ้นชินกับคนต่างจังหวัด บังเอิญ ผมเป็นเด็ก ต่างจังหวัด โดยเนื้อแท้ ที่บ้านผมนี่ รู้จักกันหมด เกือบทั้งตำบลล่ะ ครับ… อบอุ่นดีนะ
❣️
❣️
ผมนี่ ขอบคุณ พวกเขา ทุกคน ที่ให้กำลังใจ.. และใส่ใจมาก บางคนถึง กับ ถามว่า
“เมื่อไหร่จะพาเธอมา….”
นั่นสิครับเมื่อไหร่ดีนะ… คิดได้ถึงตรงนี้ ผมก็ถึงที่หมายพอดี….บ้านทาวเฮาส์ชั้นเดียว ที่ก่อนหน้านี้ มัน ดูเก่า ทรุดโทรม มาก แต่ในระยะหลังๆ ผมคิดว่า บ้านน้อยหลังนี้ สวยที่สุด ในซอยแล้ว ครับ
เธอ….เจ้าหญิงน้อยๆ ของผม ส่งยิ้มมาให้ ทันที ที่เธอได้ยินเสียง “พ่อ …มาแล้วจ้ะ “
เธอ คือ แสงสว่าง ในชีวิตผม
อริน นางฟ้า แสนสวย วัยเพียง หนึ่งเดือน ยังมีเสน่ห์ มากมาย หากถึงวันที่ เธอเรียก “พ่อ” ผมจะ มีความสุขมากแค่ไหน กันนะ ❣️
ภาพประกอบ pixabay และ unsplash
#เรื่องสั้น
#เรื่องราวความรัก
บันทึก
6
10
6
10
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย