มายไทย
"จระเข้ฟาดหาง" หมุนอย่างคล่อง
กลายเป็นล่อง ลอยคว้าง ผิดทางแล้ว
"หนุมานถวายแหวน" ผิดแผนแนว
เธอรู้แกว แกล้งหลับ จับไม่ลง
"หงส์ปีกหัก ดักตัว หักหัวไหล่
เคยเก็บไว้ ให้ซบ ประคบหลง
"อิเหนาแทงกริช" คิดที่..ลิ้นปี่ตรง
เรายังคง จุกอยู่...จึงรู้จำ..
"ยอเขาพระสุเมร" ประเคนคาง
แค่เงื้อค้าง เธอซบ มาหลบซ้ำ
"เถรกวาดลาน""ฝานลูกบวบ"รวบขมำ
เธอคนทำ..ได้ทนกว่าคนใด?
เป็น "ปักษาแหวกรัง"เพื่อหวังหลอก
เธอ "ชวาชักหอก"บอกไม่ไหว
เป็น "ขุนยักษ์พานาง"เดินทางไกล
เธอ "นาคาบิดหาง"ไว...ไล่ไม่ทัน
อยากเป็น"มอญยันหลัก" พักที่อก
เธอป้องปก"ดับชวาลา" ลูกตาฉัน
อยากเป็น "นาคมุดบาดาล" เผื่อผ่านมัน
"ไกรสรณ์(ดัน)ข้ามห้วย" ซวยเลยเรา
เธอสนใจ "กวางเหลียวหลัง" บ้างหรือเปล่า?
"พระรามน้าวศร" ลูบจูบคางเข้า
ท่า "วิรุฬหกกลับ" จับเบาเบา
หมุนตัวเร่า ลื่นลง..แบบงงงัน
zabax2