นิทาน เรื่องความสำเร็จเล็กๆ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ป่าแห่งหนึ่ง ช่วงเช้าตรู่ กระรอกหนุ่มที่มีความเชี่ยวชาญในการหาเห็ดสด แสนอร่อย หาอย่างมีความสุข เจ้ากระรอกหนุ่มใช้เวลาไม่นานนักก็หาเห็ดได้ จำนวนมากพอที่จะรับประทานได้ทั้งวัน อย่างรวดเร็ว
ช่วงบ่ายวันนี้ จึงเกิดความคิดดี อยากจะช่วยเหลือ เพื่อนกระรอกที่ยังลำบากในการหาอาหารกิน ให้สามารถหาอาหารได้ด้วยตนเองอย่างมีความสุข เหมือนตัวเอง กระรอกหนุ่มจึงใช้เวลาในช่วงบ่าย ปีนต้นไม้ไปมา หลายต้น เพื่อสังเกตกระรอกตัวอื่นๆ ในการอาหารตามแบบของตนเอง
ไม่นานนักเขา ก็พบกับเจ้ากระรอกน้อย กำลังเศร้าใจ เพราะบ่ายแก่ ใกล้จะเย็นค่ำ แต่ตนเองยังหาอาหารไม่ได้เลย สักอย่างเดียว จนหนทางที่จะหาอาหารต่อ เจ้ากระรอกหนุ่มแอบสังเกตการณ์อยู่สักพักหนึ่ง จึงโยนเห็ดสดแสนอร่อยให้ เจ้ากระรอกน้อยทดลองทานสัก ๑ ดอก เจ้ากระรอกน้อยด้วยความเหนื่อย ในการหาอาหารมาทั้งวัน แต่ก็มองดูก่อนว่ามาจากผู้ใด เมื่อมองเห็นว่าเป็นกระรอกในกลุ่มเดียวกัน ดังนั้นเลยรีบรับประทานเห็ดสดที่ได้รับอย่างรวดเร็ว
เจ้ากระรอกน้อยทานเสร็จก็กล่าวขอบคุณด้วยความจริงใจกับ เจ้ากระรอกหนุ่มทันที แล้วเล่าเรื่องราวการหาอาหารของตนเอง ให้กระรอกหนุ่มฟังในทันที ว่า กระรอกน้อยนั้นมักจะหาอาหารไม่ได้ เมื่อกับไปที่รังกระรอก ก็จะโดนกล่าวดูถูกว่าไม่มีฝีมือ ไม่ตั้งใจ ไม่ช่างสังเกต เมื่อถูกบ่นเสร็จ ก็จะได้รับการแบ่งปันอาหาร ให้ทานจนอิ่มหลังจากถูกบ่นแล้ว ตนเองก็ต้องอดทน อย่างนี้ทุกวัน ในใจก็คิดอย่างจะทำให้ได้ด้วยตนเอง แต่ก็ยังไม่รู้วิธีหาอาหาร เก่งสักที จึงเอยถามกระรอกหนุ่มว่า จะลำบากไหม ถ้าจะสอนวิธีหาอาหาร ให้ตนเอง
เจ้ากระรอกหนุ่มบอกว่าสบายมาก เรื่องง่ายๆ สำหรับฉันเลย ฉันแอบสังเกตเจ้ากระรอกน้อยมีความตั้งใจ และแข็งแรงมาก อยู่แล้วแต่ยังขาด วิธีการอีกเล็กน้อย และการฝึกฝน ขอนัดหมายเจ้ากระรอกน้อยในวันพรุ่งนี้ เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นเรามาพบกันที่นี้นะ เอาละวันนี้ เราจะแบ่งเห็ดสดให้กระรอกน้อยกลับไปทานที่รัง อีก ๒ ดอก วันนี้ เจ้าจะได้กลับไปพักผ่อนพรุ่งจะได้มีแรงมาฝึกหาอาหารกัน
เจ้ากระรอกน้อยดีใจมาก กล่าวขอบคุณอีกครั้งด้วยความสุขมาก แต่ฉันไม่มีอะไรจะให้เป็นค่าแทนเจ้าเลยนะ เจ้ากระรอกหนุ่มบอกว่า ไม่เป็นไร เพราะตนข้าเองนั้นมีความสุขมาก ในการหาอาหาร และมีอาหารเพียงพอในทุกวัน จึงอยากแบ่งปันความสุขนี้ ให้กับกระรอกตัวอื่นๆ บางนะ เป็นความตั้งใจอยู่แล้ว หลังจากพูดกระรอกทั้งสอง ก็แยกย้ายกับรังของตนเอง
เช้าวันใหม่กระรอกทั้งสองก็มาพบกัน เอาละเจ้ากระรอกน้อย เจ้าวิ่งตามข้าไปหาเห็ดสดแบบเงียบก่อนนะใน เห็ดสดดอกที่ ๑ ถึง ๓ หลังจากในดอกที่ ๔ ถึง ๖ ให้เจ้ากระรอกน้อย เริ่มสอบถาม เรื่องที่เจ้าสงสัยได้เลย ส่วนในดอกที่ ๗ ถึง ๑๐ ข้าจะเปลี่ยนเป็นผู้วิ่งตามเจ้ากระรอกน้อยออกตามหาเห็ดสด ด้วย เมื่อกระรอกหนุ่มอธิบาย การหาอาหารในวันนี้ ให้เจ้ากระรอกน้อยฟังก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมาก
เริ่มการหาเห็ดสดดอกที่ ๑ ถึง ๓ เจ้ากระรอกทำจมูกยกขึ้น พร้อมกับสูดหายใจลึกๆ เป็นระยะแล้วค่อยเดินไปช้าๆ เพื่อไปหาเห็ดดอกแรกของวัน ไม่นานนักมันก็พบกับเห็ดดอกแรก เจ้ากระรอกน้อยยังคงติดตามไปอย่างเงียบๆ อย่างที่ตกลงกันไว้ เจ้ากระรอกหนุ่มยังใช้วิธีเหมือนเดิมกับการหาดอกแรก ไม่นานนักก็พบกับดอกที่ ๒ และ ๓
ช่วงต่อมาพักสักครู่เพื่อแบ่งเห็ดกันทานตัวละ ๑ ดอก แล้วจึงเริ่มการหาดอกที่ ๔ ถึง ๖ ต่อระหว่างช่วงการหากระรอกหนุ่ม จะตอบคำถามว่าทำไมต้องสูดหาใจลึกก่อน แล้วค่อยเดินทางไปหา ก็เพราะจะได้กลิ่นเห็ดสดตั้งแต่ไกล เมื่อไปถูกทางแล้วต้องไปช้าด้วยความระมัดระวังโดยการใช้ตาสังเกตไปข้างหน้ามามีเห็ดจริงหรือ ถ้าไม่เห็นค่อยเดินเข้าไปก่อนใจเย็น
ตาต้องมาข้างบนด้วยว่ามีนกอินทรี นกฮูก คอยจ้องจะจับเรากินเป็นอาหารหรือไม่ และก็ต้องมาที่พื้นด้วยว่ามีรอยงู รอยเท้าสุนัขจิ้งจอก หรือไม่ก่อน เดินทางไปหาต่อ ให้ตั้งใจว่าหาให้เพียงได้ดอกเดียวเท่านั้นก่อน จะเล็กหรือใหญ่ไม่สำคัญ ดอกที่ ๔ จึงใช้เวลาค่อนข้างนาน สักพักก็พบ อีกครู่หนึ่งก็ดอกที่ ๕ และ ๖ อย่างง่ายดาย
ช่วงสุดท้าย ดอกที่ ๗ ถึง ๑๐ กระรอกหนุ่มก็ แบ่งเห็ดสดให้อีกตัวละ ๑ ดอก ก่อนเริ่มหาเห็ดในช่วงสุดท้าย เจ้ากระรอกน้อยตื่นเต้นมากที่จะได้เริ่มหาเห็ดที่วิธีใหม่ หลังจากได้สังเกตและสอบถามขั้นตอนอย่างละเอียด เจ้ากระรอกน้อยนำเห็ดสดขึ้นมาดมช้า ๓ หน เพื่อจะได้สามารถจดจำกลิ่นเห็ดสดได้ หลังจากนั้นก็ยกจมูกขึ้นเริ่มสูดหายใจลึกๆ แล้วค่อยเดินไปช้าๆ ทำซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ เจ้ากระรอกหนุ่มก็ติดตามไปอย่างใกล้ชิด
แต่ไม่ได้แนะนำอะไร เจ้ากระรอกใช้เวลานานมากแต่ยังทำไม่สำเร็จ เจ้ากระรอกหนุ่มจึงช่วงหยุดพักสักครู่ บริเวณใต้ต้นไม้ใหญ่ เจ้ากระรอกหนุ่มจึงบอกต่อว่า ให้เจ้ากระรอกนึกภาพย้อนกับไปว่า เห็ดดอกที่ ๑ ถึง ๖ ที่เราเก็บผ่านมาอยู่ใต้ต้นไม้แบบใด ดินรอบๆ เป็นแบบไหน ค่อยนึกแล้วค่อยหากันใหม่ เจ้ากระรอกน้อยนึกย้อนกลับไปอย่างช้าๆ ว่าเจอเห็ดในสถานที่ แบบใดแล้ว ค่อยเริ่มหาใหม่ เราควรใช้ประสานสัมผัสให้ครบถ้วน ให้คิดว่าได้ดอกเดียวเท่านั้นก่อน เจ้ากระรอกน้อย ก็เริ่มหาต่ออย่างใจเย็น
บ่ายแก่ เจ้ากระรอกก็ทำสำเร็จพบเห็ดสดดอกที่ ๗ กระรอกหนุ่มแสดงความยินดีกับความสำเร็จแรกนี้ ของเจ้ากระรอกน้อย แต่เจ้ากระรอกน้อยไม่รอช้า ขอหาเห็ดสดต่อในดอกที่ ๘ เมื่อมีความมั่นใจ ความสำเร็จจึงเกิดขึ้นในดอกที่ ๘ อย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดแรงกำลังใจขึ้นมา สามารถหาดอกที่ ๙ ต่อได้ในทันที อีกมันนานก็พบ ดอกที่ ๑๐ เจ้ากระรอกน้อยดีใจมาก ที่ผ่านการฝึกในวันนี้
เจ้ากระรอกหนุ่ม เก็บเห็ดสดมาได้ ๑๐ ดอก ทานระหว่างฝีกไป ๔ ดอก เหลือ ๖ ดอก จึงแบ่งให้ เจ้ากระรอกน้อย ครึ่งหนึ่งคือตัวละ ๓ ดอก เจ้ากระรอกน้อยบอกว่าไม่เป็นไร เจ้าสอนข้าเท่านี้ก็พอแล้ว มิต้องแบ่งเห็ดให้ข้าก็ได้ แต่เจ้ากระรอกหนุ่มบอกว่าไม่เป็นไร ข้าเอง ๓ ดอก ก็เพียงพอสำหรับ ข้าและครอบครัวแล้ว เจ้าเอาไปเถอะ เจ้ากระรอกน้อยกล่าวขอบคุณ แล้วนำเห็ดกลับรังด้วยความภาคภูมิใจ
หลังจากนั้นเจ้ากระรอกน้อยยังคงมาฝึกกับเจ้ากระรอกหนุ่มอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา ๒ สัปดาห์ เจ้ากระรอกหนุ่ม จึงบอกกับเจ้ากระรอกน้อยว่าตอนนี้ ข้าสังเกตเห็นเจ้าแล้วว่า สามารถหาอาหารได้อย่างรวดเร็วมากแล้ว กล่าวชื่นชมในความตั้งใจ บอกให้เจ้ากระรอกน้อยพรุ่งนี้ สามารถหาอาหารได้เองแล้ว กระรอกทั้งสองจึงแยกย้ายกลับ
วันรุ่งขึ้นเจ้ากระรอกน้อยสามารถหาอาหารได้เองตามที่เจ้ากระรอกหนุ่มสอนจริง แต่ว่ากตัญญูรู้คุณของเจ้ากระรอกน้อยไม่เคยลืม จะนำเห็ดสดที่หาได้ในทุกวัน แบ่งไปวางไว้หน้ารังของเจ้ากระรอกหนุ่ม ๒ ดอกทุกวัน นิทานเรื่องนี้ก็จบลง
นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้การมีความรู้แล้ว รู้จักการแบ่งปันจะนำมาซึ่งประโยชน์ต่อผู้อื่นและตนเอง การสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ ต้องมาจากการสะสมความสำเร็จเล็กๆ จำนวนมาก จึงทำให้สามารถเรื่องใหญ่สำเร็จได้โดยง่าย
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
