คนที่มีปัญญาจะรู้จักเลือกเฟ้นสิ่งดีๆมาใช้ในการพัฒนาตนได้เสมอ เช่น รู้จักมองเห็นว่าในทุกข์ก็มีสิ่งดีๆแฝงอยู่ เห็นทุกข์ก็เห็นธรรม ในสุขก็มีทุกข์แฝงอยู่ เห็นตรงนี้จะได้ไม่ประมาทหลงสุข
เมื่อรู้จักเลือกเฟ้นธรรมข้อคิดดีๆที่แฝงปรากฏในทุกสิ่ง จึงเหมือนได้รับพรอันประเสริฐอยู่ตลอดเวลา จึงเป็นชีวิตที่ดีขึ้นเสมอ
ตรงข้ามผู้ไร้ปัญญาเห็นทุกข์เป็นทุกข์ พยายามหลีกหนี จึงไม่เห็นธรรมในทุกข์ เมื่อพบสุขก็หลงติดสุข พยายามยึดไว้ เมื่อมันคลายตัวก็ร่ำร้องเสียใจ จนบางครั้งไม่อาจดำรงชีวิตอยู่ได้
ถูกพัดพาไปด้วยกระแสโลก สุข-ทุกข์ อย่างไร้สติ ไม่อาจมองเห็นธรรม จึงเหมือนได้รับคำสาปอยู่ตลอด ชีวิตจึงแกว่งไกวไปมาหาทิศทางไม่ได้และมุ่งสู่ความตกต่ำเป็นปกติ
นี่คือความต่างของคนมีปัญญากับคนไร้ปัญญาในการเผชิญโลกครับ ฝ่ายหนึ่งเลือกเก็บสิ่งดีๆมาพัฒนาตนทำให้ตนสว่าง สะอาด สงบ อีกฝ่ายหลงไปกับโลกมองไม่เห็นธรรมจึงมีแต่ความทุกข์ครับ พิจารณาดูนะครับ สาธุชนทั้งหลาย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
