13 ก.ย. 2021 เวลา 06:49 • ไลฟ์สไตล์
ครบรอบ 1 เดือนสำหรับการใช้งานและเขียนเรื่องราวลง Blockdit วันนี้แล้วละครับ
1
มิตรสหายที่รู้จักผ่านเฟสบุ๊ค และมีโอกาสพบปะพึ่งพาช่วยเหลือกันในภายหลัง เห็นว่าผมชอบเขียนเรื่องราวอะไรต่อมิอะไรลงเฟสบ่อยครั้ง เลยเชียร์ให้ผม เขียนลง blog เป็นจริงเป็นจัง รวมทั้งบันทึกเสียงลงบอร์ดแคส บ้างยูทูปบ้าง ผมก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด แม้จะมีคนรู้จักท่านอื่นอีกหลายคนเชียร์ก็ตาม
1
จนกระทั่งเมื่อเธอคนเดิมที่เชียร์ผมบ่อยกว่าใคร มาพูดถึง Blockdit นี่แหละหลังคุยเสร็จไม่นาน ผมก็ลองโหลด application มาแล้วก็ลองเขียนดู เห็นว่าขั้นตอนไม่ยุ่งยากซับซ้อน และไม่ต้องจำรหัสผ่าน ตั้งค่าอะไรให้วุ่นวาย จึงใช้งานอย่างต่อเนื่องชนิดแทบไม่ว่างเว้นจากการเขียนเลยทีเดียว ไม่รู้ว่าจะเป็นการสร้างความรำคราญคุณผู้อ่านที่เห็นเพจของผมโผล่ขึ้นมาถี่ ๆ หรือเปล่า
1
จำได้ว่าผมเริ่มเขียนบันทึกมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้น เป็นการเขียนแบบสะเปะสะปะลงบนสมุดฉีกธนาคารที่ขอมาจากโรงสีข้าว เขียนทั้งเหตุการณ์ทั่ว ๆ ไปในชีวิตประจำวัน เขียนทั้งรายรับรายจ่ายและเงินที่มีรวมทั้ง เขียนว่าใครบ้างที่ยืมเงินไปและยืมไปเท่าไหร่
1
การเขียนบันทึกเริ่มเป็นรูปเป็นร่างและมีแบบแผนขึ้น เมื่ออาจารย์วิชาภาษาไทยให้เขียน diary ตลอด 1 เทอม โดยมีคะแนนเป็นส่วนหนึ่งของคะแนนทั้งเทอม หลังจากนั้นผมก็เขียนบันทึกอย่างต่อเนื่องตลอดมา โดยสมุดบันทึกที่ใช้ก็สุดแต่จะหาได้ มีทั้งบางหนา ปกแข็งและปกอ่อน
1
ต่อมาภายหลังมีผู้แนะนำให้ผมเขียนลง application พอเขียนไปได้ระยะหนึ่งก็เกิดปัญหา จากที่เขียนหรือพิมพ์ผ่านคอมพิวเตอร์แล้วมาอัพโหลดภาพประกอบผ่านมือถือได้ กลายเป็นทำไม่ได้ ก็เลยหยุดเขียนไประยะหนึ่ง ก็เรียกว่าประวัติศาสตร์ชีวิตแทบจะขาดหายไปเลยก็ว่าได้
สุดท้าย ไหนๆ เมื่อเห็นว่าเพื่อนขางคนชอบมาแอบหยิบบันทึกไปอ่านบ้าง พี่สาวพี่ชายมักถือวิสาสะมาอ่านตอนที่ผมไม่อยู่บ้านบ้าง เลยเขียนบันทึกลงเฟสบุ๊คสะเลย ใครอยากอ่านก็ไม่มีหวงห้าม สิ่งที่ปรากฏบนหน้าเฟสบุ๊คผมก็เลยแตกต่างจากเฟสบุ๊คของคนอื่น ๆ คือจะมาในรูปแบบของการเขียนบันทึก
1
จนเมื่อมาเจอ Blockdit นี่แหละที่ดูเหมือนจะตอบโจทย์และตรงกับ lifestyle ของผม เพียงแต่ว่าสิ่งผม write จะถูกใจคุณผู้อ่านหรือเปล่าผมไม่แน่ใจ ยังไง ๆ ก็ฝากติดตามด้วยนะครับ…. เขียนไม่เอาไหนแต่ใจมันรัก
1
โฆษณา