เรื่องที่นึกถึง
รูปเหมือน อีควาย หมาของป้า
ยามดึกสงัด ในเวลาที่เลยเที่ยงคืนไปแล้ว ของวันที่มีฝนตกพรำๆ ได้ยินเสียงเม็ดฝน หล่นลงกระทบหลังคาสังกะสี ดังเปาะแปะๆ สายฟ้าแล็บเล็กๆ ประกอบกับเสียงคำรามเบาๆ
บรรยากาศแบบนี้แหละ หากยังนอนไม่หลับ ความนึกคิด ดูจะถูกกระชากให้จมลึก เข้าไปในภวังค์ ให้ลอยล่องกลับไป ในอดีต ที่มีทั้งสุข ทั้งเศร้า อยู่บ่อยๆ ไม่รู้ว่าจะมีใคร เป็นแบบผู้เขียนบ้าง
วันนี้ ภวังค์ ได้พัดพากลับไปในวัย21 วันนั้น มีฝนพรำๆ เหมือนตอนนี้เลย จำได้ว่า แม่ใช้ให้ไปเอาของ ในบ้านที่ปิดไว้ ที่จังหวัดสุโขทัย
บ้านดังกล่าวสร้างในที่ดิน ซึ่งเป็นมรดกของคุณย่า ที่แบ่งสรรปันส่วนให้ลูกๆทุกคน และทุกคนก็สร้างบ้าน อยู่รวมกันทั้งหมด 4 หลัง คือบ้านลุง บ้านป้า 2 ป้า และบ้านเรา
พ่อกับแม่สร้างบ้านไว้ แต่ไม่ได้อยู่ เพราะต้องไปทำงานต่างจังหวัด จึงปิดบ้านไว้เฉยๆ นานๆที จะแวะไปทำความสะอาด
แม่วานให้เราเข้าไปเอาเอกสาร และเอากลับไปให้ด้วย เราจึงต้องแวะมา เนื่องจาก เราเองไม่ได้เข้ามาบ้านหลังนี้นานโขอยู่ หลายอย่างปรับเปลี่ยนไปมากมาย
ระหว่างที่เราเดินเพลินๆเข้าบ้าน ซึ่งก็จะต้องผ่านบ้านของป้าก่อน พยายามชะเง้อมองบ้านป้าแล้ว ดูบ้านเงียบๆ จึงกะจะไม่แวะเข้าไป เพราะจะรีบเอาเอกสาร และจะรีบกลับเลย
ขณะเดินย่องๆ เข้าไปตามทาง ก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อได้ยินเสียงตวาดดังมาจากบ้านป้า “ อี้ควาย มานี่ บอกให้มานี่ อย่าน๊ะ ยังอีก พูดไม่ฟัง เดี๋ยวกูจะฟาดให้” ขาที่กำลังก้าวเดิน หยุดกึก นั่นเสียงป้า แล้วโกรธอะไรเราหนักหนา ถึงขนาดจะเอาไม้ตี แถมยังด่าว่าอีควาย
พอจะหันหน้ากลับไป เสียงป้าก็ตวาดแว้ด ออกมาอีกครั้ง “ อีควาย อี้กวาง อยากโดนใช่ไหม กูบอกให้เข้าบ้าน” หลังจากนั้น ก็เห็นมีหมา 2 ตัววิ่งเข้ามาประชิด จนติดน่อง
แล้วก็ได้ยินเสียงไม้ฟาดอย่างดัง จนมันร้องเสียงหลง วิ่งกระเจิงไปคนละทาง เราจึงได้เห็นป้า ใส่ผ้าถุงสีเหลืองอมส้ม เสื้อคอกระเช้าสีขาว ในมือถือไม้กวาดแน่นรีบวิ่งเข้ามา แล้วถามเราว่า มันกัดหรือเปล่า
เราตกใจ ทั้งเสียงป้า และทั้งหมาทั้งสองตัว พอตั้งสติได้ ก็รีบยกมือสวัสดีป้า แต่ก็กลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่
ป้าถามว่าไปงัยมางัย แต่เรายังไม่ตอบคำถามป้า เพราะขัดข้องใจชื่อหมาของป้าทั้งสองตัวมากกว่า เลยถามป้ากลับว่า “ ป้า คิดได้งัยอ่ะ ใครตั้งชื่อหมา”
ป้าอมยิ้ม พร้อมหัวเราะ แล้วรีบแก้ตัวกับเราว่า “ ไม่ได้ด่าหลานน๊ะ หมามันชื่อควาย มันกำลังจะกัดอยู่แล้ว มันไม่เห่า แต่มันย่องเงียบ และกัดเลย ถ้าไม่ตวาด คงโดนมันกัดไปแล้ว”
หลังจากนั้น จึงนั่งลงเสวนากับป้าอยู่พักใหญ่ จึงรู้ที่มาว่า ทำไมหมาจึงไม่เป็นหมาเลยสักตัว
ก็เพราะเป็นฝีมือการตั้งชื่อ โดยป้าเอง ป้าบอกว่า อีควาย ตอนเอามาเลี้ยงใหม่ๆ มันรูปร่างหน้าตาเหมือนควาย ป้าเลยเรียกว่าควายตั้งแต่เล็กแต่น้อย ส่วนอีกวาง มันมาทีหลัง รูปร่างหน้าตาเหมือนกวาง ก็เลยเรียกว่า
อีกวางก็แค่นั้นแหละ
จากวันนั้น จนวันนี้ผ่านมานานมากเหลือเกิน พ่อกับแม่ขายบ้านหลังนั้นไปแล้ว สาเหตุเพราะ ไม่ว่าจะเป็นลุง หรือป้าๆ เขาเหล่านั้นได้ตายจากไปหมด เคยกลับไปที่นั่นอีกครั้งก่อนขาย มันรู้สึกเศร้าใจ เพราะที่แห่งนั้น มีแต่เงาอดีต วิ่งวุ่นอยู่เต็มไปหมด แต่หาตัวละคร เดิมๆเหล่านั้นไม่ได้แล้ว
พวกเราจึงเห็นด้วยกับพ่อและแม่ ที่จะขายอดีตแห่งนั้นและจากมาเสีย แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ในวันที่หลุดออกจากภวังค์ ก็มักจะกลับไปบ้านนั้นเสมอๆ
ยังได้ยินเสียงหัวเราะ ของป้า ของลุง ที่ยังอบอวล ในวันที่เหงาใจ ก็ยังจำภาพอีควาย และอีกวาง ให้อมยิ้ม ได้ไม่ลืมเลือน…แม้ว่าวันนี้จะไม่มีอะไรหลงเหลือ ณ.ที่แห่งนั้นก็ตาม
รูปเหมือน อีกวาง หมาอีกตัวของป้า
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
