14 ก.ย. 2021 เวลา 02:01
บางทีฉันคิดว่า การรอคอยความหวังนั้นเหมือนเราคอยชมพระจันทร์เต็มดวงในคืนเดือนมืด และยามที่เรามีความทุกข์ เรามักวังเวงอยู่ในหลุมดำที่มืดสนิท ไร้เวลา และมักคิดว่าเราโชคร้ายอยู่คนเดียวบนโลกนี้ ไม่เชื่อว่า “เมื่อโมงยามที่มืดมิดที่สุด อีกไม่นานความสว่างจะเริ่มฉายแสง”
ฉันเกิดมาในครอบครัวที่เหลวแหลก แตกสลาย ซ้ำยังก่นด่าชะตาชีวิต ความผิดพลาดล้มเหลวทั้งหมดในชีวิตเกิดมาจากครอบครัว ผู้ให้กำเนิด ชีวิตฉันไร้ค่าไม่เคยแม้แต่จะใคร่ครวญตรวจสอบตัวเอง
นอกจากฉันจะโชคร้ายเรื่องครอบครัวแล้ว ฉันยังไม่มีโอกาสได้งานที่พึงพอใจ ฉันจบมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง เคยอบรมกับนักเขียนรางวัลซีไรต์ ถ่ายภาพยนตร์สั้น ฯลฯ ทำไมฉันได้งานเป็นพนักงานธุรการ พนักงานรับโทรศัพท์ ฉันไม่มีความสุข ฉันจึงลาออกแล้วหารายได้เพียงน้อยนิดจากการสอนพิเศษ ระหว่างที่หางานทำเป็นปีๆ ฉันไม่ได้งาน ทุกคนพิศวงสงสัยว่าทำไมฉันไม่มีโอกาส
โฆษณา