แทบจะไม่ได้เจอใครแล้ว แทบจะอยู่คนเดียวแล้ว!!
หลังจากที่มีการแบ่งโซนแยกย้ายกันนั่งเพื่อลดความแออัดในแต่ละแผนก แรก ๆ ก็ตื่นเต้น โอ้ววว ๆ ...ได้ย้ายที่นั่งใหม่ได้วิวในการทำงานใหม่ ๆ สดชื่นแจ่มใส แต่พอนานวันเข้าความเหงาก็เริ่มคลืบคลานเข้ามา
ในเวลาทำงาน มีเพียงเสียงปลายนิ้วกระทบกับคีย์บอร์ดที่รัวเป็นข้าวตอก ที่กำลังแตกเพราะถูกคั่วด้วยไฟที่กำลังร้อนได้ที่
การติดต่อประสานงาน ก็ทำกันแบบ เธอระแวงฉัน ฉันระแวงเธอ แบกเป้มานอนออฟฟิศ
เจอยามเป็นคนสุดท้ายก่อนเข้าห้อง ตื่นเช้ามาเจอยามเป็นคนแรกก่อนเข้าออฟฟิศ แทบจะหลงรักยามไปแล้ว
ใช้ชีวิตอยู่แบบนี้มาเป็นเดือน
แต่.....พรุ่งนี้แล้ววว !!! ที่เราจะได้ย้ายกลับเข้าฐานทัพประจำที่ของเรา ที่จากมานาน เพราะทุกคนได้ฉีดเข็มที่ 2 กันครบแล้ว
คิดถึงบรรยากาศการนั่งทำงานพร้อมหน้าพร้อมตา แต่เมื่อย้ายไปแล้ว ก็คงจะคิดถึงบรรยากาศ ห้องทำงานริมสระน้ำเหมือนกัน ....
นี่แหละหนาชีวิตเรา มีเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
เก็บภาพบรรยากาศเหงา ๆ เมื่อยามที่เราห่างกันมาฝากค่ะ 😂😂
แล้วพบกันใหม่ในบทความถัดไปค่ะ
เจ้ากระต่ายขี้เซา :
ฝันจะนั่งรถไฟไป ทรานส์-ไซบีเรีย
อยากเป็นนักเขียน และนักเดินทาง จึงออกเดินทางเท่าที่โอกาสจะอำนวย
เขียนเล่าเรื่องราวจากการเดินทาง
และสนุกกับการใช้ชีวิตทุกช่วงเวลา
- 13
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
