นอกเสียจากเราเต็มใจให้ โดยที่ไม่ได้คาดหวังที่จะให้เขาทำหรือตอบแทนอะไรกลับมา เราต้องยอมรับในเรื่องของการให้และรับที่ไม่เท่ากัน ถ้าเรามัวแต่คิดว่าทำไมเราให้เขามากกว่า ทำอะไรให้ตั้งมากมาย ทำไมเขาถึงไม่ได้รู้สึกหรือสนใจอะไรเราเลย? เมื่อไหร่ก็ตามที่เราเริ่มตั้งคำถามนี้ขึ้นมาแปลว่าเราเริ่มคาดหวังในตัวเขามากขึ้น เมื่อเขาไม่เป็นในสิ่งที่เราคาดหวัง มันก็ทำให้เราเสียความรู้สึกหรือผิดหวังเสียใจ ถ้าเรายังอยากอยู่ต่อหรือยังอยากมีเขาอยู่ในชีวิต เราสามารถเป็นฝ่ายให้ คอยซัพพอร์ต เป็นกำลังใจ หรือคอยอยู่เคียงข้างเขาได้ โดยการมองดูจากที่ไกลๆในพื้นที่ที่ของเราก็สามารถทำได้ด้วยเช่นกัน
แล้วสักวันหนึ่งเขาอาจจะมองเห็นคุณค่าในตัวเราเพียงแต่ว่าเขาจะรู้ตัวเร็วหรือช้าก็เท่านั้นเอง