คำสอนจาก "จันผา"
นับตั้งแต่วันแรกที่ได้เห็นต้นจันผาหน้าบ้านออกดอก ความยินดีระคนไปด้วยความตื่นเต้นก็เกิดขึ้นกับผม ถึงแม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรก.....
จันผาต้นนี้ ออกดอกมาแล้ว 2 ครั้ง ครั้งแรกที่ผมได้เห็นดอกจันผานั้น แวบแรกที่คิดได้คือ เราต้องมีโชคแน่ๆเลย ต้องรวยเละ ต้องถูกหวย ต้องรวยหุ้น ลงทุนอะไรก็สุดยอด .... คิดไปต่างๆนาๆ อีกทั้งทุกคนที่ทราบข่าว ก็จะแสดงความเห็นไปในแนวทางเดียวกันหมด ว่า"ต้องมีโชคต้องมีลาภ" อันที่จริงการคิดอย่างนั้น ก็เป็นสิ่งที่ดีสำหรับทุกคน และเป็นการคิดในแง่บวก แต่มันก็สะท้อนให้เห็นถึงความหวังอันลมๆแล้งๆ ที่จะให้อยู่ๆจะมีคนเอาเงินมาให้โดยที่เราไม่ได้ทำอะไรให้เกิดประโยชน์เลย หรือ เดินไปเลือกซื้อหวย ก็ถูกรางวัลใหญ่ แต่อย่ากระนั้นเลย ผมก็ซื้อลอตตอรี่ไปชุดใหญ่ ปรากฎว่าเย็นวันนั้น ผลออกมา ผมถูกครับ..."ถูกกิน" ผมออกมานั่งดูดอกจันผาที่ออกดอกมาเป็นครั้งแรกคราวนั้น รู้สึกเหมือนกับว่า มันกำลังจะบอกอะไรกับผมบางอย่าง "แต่" ผมยังไม่เข้าใจ
เวลาผ่านไป..ต้นไม้ที่บ้านผมก็ออกดอก ออกผล ไปตามปกติของมัน ไม่ว่าจะเป็นโมกที่อยู่ริมรั้ว ที่ออกดอกแล้วก็หอมไปทั่ว ต้นปีบเงิน ที่จะออกดอกเฉพาะตอนหน้าหนาว รวมทั้งดอกกล้วยไม้ ก็จะบานตอนเข้าหน้าหนาวเช่นกัน อีกด้านก็มีต้นพุทธเศรษฐี ที่ออกดอกทั้งปี และก็หอมแบบละมุนไปทั่วบ้านระคนไปกับกลิ่นของดอกกระดังงาแคระ ที่ออกดอกตลอดปีอย่างไม่เคยจะยอมแพ้กันเลย... นี่มันคือธรรมชาติ ที่มันไหลลื่นกันไป ต่อไปต่อไปๆ เวียนวนอย่างนี้เรื่อยไปๆ หรือเรียกว่า "วัฏฏะ" และก็อีกครั้งที่ ต้นจันผาหน้าบ้านผมแทงยอดหน้าตาแปลกๆออกมา ซึ่งเมื่อเข้าไปมองดูใกล้ๆ นั่นก็คือ ยอดดอกอ่อนๆนั่นเอง...อีกครั้งที่ความคิดแวบแรกผุดขึ้นมาว่า "เรามีโชคแน่ๆเลย" อาทิตย์นั้นทั้งอาทิตย์ผมก็ได้แต่ออกมาเดินชมเจ้าดอกจันผา ที่ค่อยๆขยาย ค่อยๆโตขึ้น แต่ก็เหมือนเคย ที่คล้ายกับว่า ดอกจันผา กำลังพยายามบอกอะไรบางอย่างกับผม "แต่" ผมก็ยังคงไม่เข้าใจ....
อีกครั้ง...มันช่างประจวบเหมาะจริงๆที่ ดอกจันผามาออกดอก ตอนที่ใกล้วันหวยออกพอดีเลย ความคิดแวบแรกที่จะมีโชคแบบลมๆแล้งๆผุดขึ้นมาอีกครั้ง "คราวนี้ต้องจัดเต็ม" ผมคิดในใจ เพราะว่า ดอกจันผาคราวนี้ ใหญ่กว่าทุกครั้งมากมาย ว่าแล้วก็จัดการกระจายความเป็นไปได้ในทุกช่องทาง ที่อาศัยโชคล้วนๆ ไม่ว่าจะเป็น บนดิน ใต้ดิน วิ่งโต๊ด เต็ง กลับบน กลับล่าง กลับหน้า กลับหลัง......ฯ ตกช่วงบ่าย ไม่ต้องทำอะไร นั่งเช็คผลหวย ตลอดเวลา....."รวยเละแน่เรา" (ในใจผมคิด)
.........เย็นวันนั้น ผมออกมานั่งมอง ดอกจันผาหน้าบ้าน ที่กำลังบานอย่างสวยงาม แปลกประหลาดที่เหมือนกับว่า เจ้าดอกนั้นกำลังยิ้มและพยักหน้าให้กับผม มองไปรอบรั้ว ก็เห็นเจ้าดอกโมก ยิ้มพยักหน้าให้ เสียงนกที่ร้องตอบโต้กันยามเย็นก่อนที่จะบินกลับเข้ารัง เหมือนกับว่ามันจะบอกอะไรบางอย่างกับผม นั่งมองนั่งฟังไป ในใจผมก็คิดว่า "อืมมันเป็นธรรมชาติ ที่เกิดขึ้นแบบนี้อยุ่ทุกวัน".....
ความคิดแวบเกิดขึ้นว่า "มันเป็นธรรมชาติแบบนี้อยุ่แลัว" โผล่งขึ้นมาในหัวของผม...ความรู้สึกที่เหมือนหลอดไฟไส้ที่ถูกกระตุกเชือกให้ไฟสว่างขึ้นมา หรือ เหมือนกับการหงายของที่คว่ำให้ถูกเปิดออก......นี่เองที่ดอกจันผา พยายามบอกกับผม ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบตัวผมนั้น ล้วนเป็นธรรมชาติ ที่มันไหลลื่น ต่อๆกันไป เป็นไปตามเหตุปัจจัยของมัน สาระอภินิหาร โชค ลาภ ดวงนั้น ล้วนแล้วแต่เราคิดกันไปเอง ทุกๆอย่างมันก็เป็นเหตุ เป็นปัจจัย ที่เรากระทำ ไม่มีอะไรจะมากำหนดตัวเองได้ นอกจากตัวเราเอง.......
วันนั้น....ผมมองดอกจันผาที่พยักหน้าให้กับผม และเป็นอีกครั้งที่ผมยิ้มให้กับ"ดอกจันผา" ดอกไม้ดอกหนึ่่ง ซึ่งมันก็คือดอกไม้ดอกหนึ่งจากหลายๆดอกในสวนของผม ผมยิ้มให้กับความโง่ของตัวเองที่หลงเข้าใจผิดมานานว่าดอกไม้ดอกหนึ่ง จะดลบันดาลทุกสิ่งทุกอย่างให้กับผมได้ แล้วเย็นวันนั้นเอง....เป็นวันที่ผมนั่งมองดอกจันผา "ด้วยความเข้าใจ ....^^ "
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
