20 ก.ย. 2021 เวลา 15:28 • หนังสือ
Tefa Mamus Adicson
EP.5 SN9 ปืนสลายอินทรีย์วัตถุ
"พวกเขาไม่สน jito ที่น้อยนิดเลย วิญญาณของเด็กๆ เหล่านี้ที่ถูกพรากพ่อพรากแม่และถูกทิ้งให้สิ้นสลาย พวกเขากำลังวางแผนอะไรกันแน่" เสียงของชายชราผมหงอกยาวถึงกลางหลังในเครื่องแบบขาวครีมยืนมือไพล่หลังที่หลังโต๊ะทำงาน กำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง มองเห็นตึกหลังโรงพยาบาล ที่มีแต่เด็กๆ เต็มไปหมด "ถ้าไม่ได้ท่าน ดิฉันก็คงไม่มีวันนี้" รองฯ วาสนา กล่าว "แนวทางของพวกเรา มันเดินด้วยคุณธรรม โดยธรรมชาติอยู่แล้ว อาจจะฟังตลกสำหรับพวกเขา แต่เด็กๆ คือพลังของอนาคต คือพลังของโลก พลังของจักรวาล รึจะแกแลกซี่ด้วยซ้ำ
แล้วหัวหน้า หนุ่ย อภิชาติ ไปไหนล่ะ" ชายชราถาม "หัวหน้าหนุ่ย ไปปฏิบัติภารกิจภาคสนามค่ะ" รองฯ วาสนา ตอบ "เออ จริงสิ .. ใช่.. ผมเป็นคนส่งเขาไปเองนี่นะ ยังไม่กลับมาอีกเหรอ" ชายชราถาม "ยังค่ะ หัวหน้าหนุ่ย ไม่ได้ส่งข่าวมาที่ท่านหรือคะ" รองฯ วาสนา พูด "หัวหน้าหนุ่ย ก็เป็นแบบนี้ทุกทีมี่ออกภาคสนามล่ะน้าาา หึ ไม่ค่อยชอบจะส่งข่าว ถ้าไม่มีอะไรเหลือบ่ากว่าแรง ก็จะทำภารกิจให้สำเร็จเรียบร้อยเกินคำสั่งทุกที บางที ผมส่งไปแค่สืบและรายงาน ก็ชิงเดาภารกิจต่อไปและทำเองจนเสร็จ ถึงจะเอาคุณธรรมนำหน้า แต่ก็ถือว่าขัดคำสั่งโดยตรง แต่ก็อย่างว่า ผมก็ไม่เคยได้ลงโทษเขาซักที ผลงานของเขาสมบูรณ์ และ มีเหตุผลที่ดีมากซะด้วย แต่ละทีมที่เคยได้ร่วมงานกับเขาต่างเข้าใจและทำตามเขากันทุกคน ส่วนผมกับพวกเราที่นี่ ก็ทำได้แค่เป็นห่วงอะอะเนอะ 55555" ชายชรากล่าว
(ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆ..เสียง speaker ฮอโลสโคป บนโต๊ะทำงาน) "ท่านเจ้าเมือง.. ท่านเจ้าเมือง มีรายงานด่วนจากฝ่ายร่างครับ… วิญญาณของ ไดสุเกะ หนึ่งในทีมของ หัวหน้าหนุ่ย อภิชาติ เดินทางกลับฉุกเฉินครับ กำลังพักฟื้นอยู่ห้องพักพิเศษครับ" เจ้าหน้าที่ฝ่ายแจ้งข่าวรายงาน ด้วยอาการตระหนก ท่านเจ้าเมืองชายชรา ตกใจ แต่ก็ถามกลับไปว่า "เกิดอะไรขึ้น พอรู้มั้ย.. ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมรีบไป … รองฯ วาสนา คุณอยู่นี่ คอยรับรายงานแทนผมหน่อย และช่วยประสานงานเรื่องนี้ไปถึงทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องให้ผมด้วย… .. อ้อ แล้วบอกหัวหน้าของทุกวัน ใครว่าง ไปพบผมด่วนที่ห้องพักฟื้นพิเศษด้วยนะ" ท่านเจ้าเมือง สั่งการเสร็จก็รีบเดินทางไปทันที
(ห้องพักพิเศษ กลับฉุกเฉิน) เมื่อ ท่านเจ้าเมือง เดินทางมาถึง ก็รีบถามเจ้าหน้าที่เพื่อเข้าพบ ไดสุเกะ ทันใดนั้น เจ้าหน้าที่จากห้องร่างที่อยู่ถัดไปรีบวิ่งเข้ามารายงานท่านเจ้าเมืองว่า "ไป่ฮวา ค่ะ .. ไป่ฮวา เจ้าหน้าที่หญิงทีม หัวหน้าหนุ่ย กลับฉุกเฉินมาอีกคนค่ะ" ทำเอาหน้าตาและท่าทาง ท่านเจ้าเมือง ครุ่นคิดหนัก "เกิดอะไรขึ้นที่นั่น" ท่านเจ้าเมืองพูดและมองเข้าไปผ่านกระจกห้องพักฟื้นเห็น ไดสุเกะ ฝืนลุกนั่งบนเตียง ท่านเจ้าเมืองจึงรีบเปิดประตูเข้าไปพร้อมกับเจ้าหน้าที่ที่เดินทางตามมาสมทบตามที่ท่านเจ้าเมืองสั่ง รองฯ วาสนา ประสานงานไว้ตามมาถึงพอดี
"เกิดอะไรขึ้น" ท่านเจ้าเมืองรีบถาม ไดสึเกะ ทันที "หัวหน้าหนุ่ย หักกับพวกเราครับ" ไดสึเกะ ตอบ "มันยังไงกัน" เจ้าหน้าที่ที่เดินทางมาสมทบคนนึงถาม "หัวหน้าหนุ่ยใช้ SN9 ยิงผมครับ" ไดสึเกะ ตอบด้วยอาการเกร็งและกลัว ผู้คนให้ห้องถึงกับตกใจและหันมาพูดปรึกษากันยกใหญ่ "หัวหน้าหนุ่ย .. เป็นยังงั้นรึ..อืม.. เขาไม่น่าที่จะเป็นคนแบบนั้นนะ" ท่านเจ้าเมือง พูดและพลันหลับตาทำท่าเหมือนกำลังคิดอะไรซักอย่าง "ยังไง.. ผมขอรายละเอียดคร่าวๆ เล่าให้ฟังหน่อย" ท่านเจ้าเมือง ถาม ไดสึเกะ ด้วยอาการขรึมและดูซีเรียสยิ่งกว่าเดิม
ไดสึเกะ เริ่มท้าวความย้อนไป
ไดสึเกะ     :   ขณะที่ หัวหน้าหนุ่ย กับผมและ  ไป่      ฮวา กำลังซุ่มดูเชิงเป้าหมายที่เพิ่งเดินทางตามทางสายเก่า ออกมาจากปากถ้ำกันห้าคน สวมชุดดำผ้าคลุมดำเหมือนกันหมด เข้าเขตป่าของเมือง Samana Funan จู่ๆ หัวหน้าหนุ่ย ก็ลุกขึ้นเฉย เดินโทงๆ เข้าไปหาพวกนั้น ผมถาม หัวหน้าหนุ่ย ไปว่า หัวหน้าจะทำอะไรน่ะ หัวหน้าหนุ่ยก็ตอบกลับมาว่า ไม่ต้องซ่อนตัวแล้ว พวกเดียวกันเอง ผมกับ ไป่ฮวา ก็เลยลุกเดินตามออกไป พวกห้าคนนั้น ผงะ แล้วอยู่กับที่ หนึ่งในพวกนั้นถาม หัวหน้าหนุ่ยว่า
เฮ้ย.. ไหนบอกมาคนเดียวไง ไหงมีตามมาอีกสองล่ะ หัวหน้าหนุ่ย ก็ตอบไปว่า ช่วยไม่ได้ Funan เขาส่งสองคนนี่มาด้วยน่ะสิ พวกนั้นก็พูดอีกว่า แล้วมันยังไงกัน .. ไม่ตลกนะ.. หรือว่าสองคนนั้นจะไปด้วย หัวหน้าหนุ่ยก็หัวเราะเสียงดัง แล้วตอบไปว่า ตลกสิ.. ฉันไม่ต้องการพยานรับรู้หรอกนะว่า ฉันจะไปเป็นใหญ่เป็นโตที่ Lilitte น่ะ พูดจบ หัวหน้าหนุ่ย ก็หันกลับมายิงผมด้วยความรวดเร็ว รู้ตัวอีกที ผมก็มาอยู่นี่แล้ว
ทันทีทันใด ไป่ฮวา ที่เพิ่งกลับฉุกเฉินมาเหมือนกัน นอนพักฟื้นอยู่เตียงข้างๆ ก็พูดเสริมด้วยอารมณ์ตกใจอีกว่า
ไป่ฮวา     :   หัวหน้าหนุ่ย ใช้อาวุธต้องห้าม ปืน SN9 สลายอินทรีย์วัตถุ ยิง ไดสึเกะ จนร่างกายแตกสลายเป็นผุยผงทันที ฉันตกใจ กำลังจะกระโดดหนีตั้งหลัก แต่หนึ่งคนในพวกนั้นเร็วมาก มาอยู่ข้างหลังฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ ล๊อคฉันไว้แน่นขยับไม่ได้ มันหัวเราะแล้วพูดว่า เสียดายว่ะ ไม่เอาก็ไม่บอก ผู้หญิงนี่ ฉันขอก็แล้วกันนะ มันพูดจบ ผู้พิทักษ์วิญญาณของพวกมันก็ปรากฏตัวออกมาเป็นไฟฟ้าพลังงานที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เป็นระดับผู้พิทักษ์วิญญาณขั้นสูง หัวหน้าหนุ่ย ก็หัวเราะเสียงดังบ้างแล้วพูดด้วยน้ำเสียงกร้าวว่า ฉันบอกแล้วไง .. ว่าฉันไม่ต้องการพยาน แล้วปืนของฉันเนี่ย มันไม่ใช่แค่สลายอินทรีย์วัตถุนะ แต่มันสลายวิญญาณด้วย เจ้าผู้พิทักษ์วิญญาณของพวกมันก็บอกว่า ใช่ หาวิญญานของ ไดสึเกะ ไม่เจอ ยังไม่ทันรู้ตัวว่าถูกยิงเลย วูบนึง ฉันก็มาโผล่ที่นี่ได้ไง พวกเราไม่ได้มีผู้พิทักษ์วิญญาณไปด้วย
ท่านเจ้าเมือง   :   มีข่าวอะไรส่งมาจาก หัวหน้าหนุ่ยบ้างมั๊ย
เจ้าหน้าที่     :   ไม่มีข่าวอะไรส่งกลับมาจาก หัวหน้าหนุ่ย เลย ตั้งแต่ออกเดินทางไปทำภารกิจครับ
เสียงเจ้าหน้าที่ต่างพากันซุบซิบถึงเหตุการณ์ที่ทั้งสองคนเล่ามา
ท่านเจ้าเมือง     :   เงียบก่อน… พรุ่งนี้เราจะประชุมเรื่องนี้กันแต่เช้าเป็นวาระเร่งด่วน ให้ทุกคนที่เกี่ยวข้อง ไปหาข้อมูลมาให้มากที่สุด อย่างละเอียด แล้วก็ ฝ่ายประสานงาน ทำรายงานถึง ผู้บริหารระดับสูง ทุกคน และเชิญมาประชุมพรุ่งนี้ด้วย .. รับทราบ!!!
เจ้าหน้าที่ทั้งหมด     :   รับ!! ทราบ!!
ท่านเจ้าเมือง      :   งั้นวันนี้ก็พอก่อน ให้พวกเขาพักฟื้นให้เต็มที่ ส่วนผมขอไปสะสางงานบนโต๊ะให้หมด พวกคุณก็แยกย้ายประจำหน้าที่ ..พรุ่งนี้เจอกัน
เจ้าหน้าที่ทั้งหมด     :   รับ!! ทราบ!!
ห้องทำงาน ท่านเจ้าเมือง
ท่านเจ้าเมืองยืนมองหน้าต่างหลังโต๊ะทำงานเช่นเคย ทำไม้ทำมือตามประสาคนแก่ พึมพำกับตัวเองว่า "ปืน SN9 ใช้สลายวิญญาณได้ด้วยเหรอะ ปืน SS1 ไม่ใช่เหรอะ ที่สลายวิญญาณ แล้วเขาไปเอาอาวุธต้องห้ามนี้มาจากไหน .. แล้ววิญญาณของ ไดสึเกะ กับ ไป่ฮวา ก็ไม่ได้สลายซักหน่อย.. แต่กลับมาที่ห้องร่างสำรองฉุกเฉิน โดยไม่มีผู้พิทักษ์วิญญาณพากลับมา …… เฮ่อ…. สายน้ำของคนรุ่นใหม่ช่างรุนแรงเชี่ยวกราด เราคงต้องไหลตามน้ำที่รุนแรงนี้ไปก่อน"

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา