นิทานปากกาอวกาศ
วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานจากพี่จิก ประภาส ชลศรานนท์กันนะครับ
องค์การนาซ่ามีภารกิจในการส่งยานอวกาศและมนุษย์อวกาศออกไปในท้องฟ้าอันมืดมิดอยู่ทั้งปีทั้งชาติ ก็เลยต้องคอยพัฒนาเครื่องมือเครื่องใช้ให้มนุษย์อวกาศได้มีคุณภาพชีวิตที่ดีบนยานอวกาศด้วย
ดังนั้นเครื่องมือทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเครื่องมือออกกำลังกาย จาน ช้อน แก้วน้ำ โถส้วม จึงต้องถูกออกแบบให้สามารถใช้ในอวกาศได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นั่นไร้แรงดึงดูด
ทีนี้ก็มาถึงปากกา
คนเราลองให้ไปอยู่ที่ไหนมันก็ต้องเขียนต้องจดกันบ้าง ทั้งปากกาหมึกแห้ง ปากกาหมึกซึมที่เคยเอาขึ้นไปใช้ในสภาพไร้แรงดึงดูด เวลาเขียนทีหมึกกระจายลอยละล่อง
ไปทั่วยาน ไม่สะดวกด้วยประการทั้งปวง ก็เลยมีการคิดค้นปากกาหรือเครื่องมือชิ้นนี้ขึ้น
ลงหนังสือพิมพ์ป่าวประกาศให้นักประดิษฐ์ทั้งหลายช่วยกันคิดด้วย
ก็มีการเสนอสิ่งประดิษฐ์นี้ขึ้นมากันใหญ่ บางคนเสนอให้ใช้หมึกที่มีสารผสมของเหล็กเพื่อเขียนบนกระดาษผสมแม่เหล็ก บางคนเสนอการใช้ปากกาที่ต้องมีแบตเตอรี่และเขียนด้วยเลเซอร์บนกระดาษที่คล้ายๆ แผ่นฟิล์มรับแสง
เสนอกันไปต่างๆ นานา องค์กรนาซ่าเองก็ต้องคอยพิจารณาหลายๆ ทางเลือก
เพราะบางชิ้นแก้ปัญหาเรื่องสภาวะไร้แรงดึงดูดได้ แต่น้ำหนักมากเกินไปที่จะเป็นเครื่องเขียน บางชิ้นแก้ปัญหาทุกอย่างได้หมด และน้ำหนักเบาก็พอแล้ว แต่ราคาหนักเกินไปเสียอีก
แก้กันอยู่หลายเดือน วันดีคืนดีก็มีโทรศัพท์จากแม่บ้านคนหนึ่งโทร.เข้ามาที่นาซ่า
"ทำไมไม่ลองดินสอดูบ้างล่ะคะ"
ขอบคุณนิทานจากหนังสือ คุยกับประภาส ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 7 สำนักพิมพ์แม่ขมองอิ่ม
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
