ผึ้งน้อย
ผึ้งถือเป็นสัตว์ที่รู้จักหน้าที่ของตนที่สุดในโลก
มันจะทำงานอย่างหนักเพื่อดูแลนางพญาประมุขของมันผู้คอยเสริมสร้างดำรงเผ่าพันธุ์
ผึ้งจะไม่ยอมที่จะละการทำงานเลยแม้สิ่งที่ตนต้องทำนั้นเหนื่อยยากเพียงใด
จำได้ว่าบ้านเก่าเรือนหอของแม่เป็นบ้านไม้ตีฝาสองชั้น
จึงทำให้มีช่องว่างและในช่องว่างนั้นก็มีผึ้งเข้ามาทำรังอาศัยอยู่
แม่บอกว่าเตือนที่ฉันเกิดเป็นต้นฤดูฝนผึ้งเริ่มเข้ามาทำลังที่ฝาหลังจากที่คลอดฉันได้ไม่นาน คุณยายท่านดีใจมาก ท่านว่าดีเป็นมงคล
คลอดได้ไม่นานแม่กับพ่อก็ตกลงกันว่าจะส่งฉันมาให้อาม้าดูแลที่กรุงเทพ
ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากให้ฉันได้อยู่ในเมืองที่เจริญที่สุดเพื่ออนาคตของฉัน
เก้าปีผ่านไปทางอาม้าก็ให้ส่งตัวฉันกลับเพชรบูรณ์ เพื่อหวังให้ฉันได้ซึมซับถึงวัฒนธรรมท้องถิ่นที่เป็นถิ่นเกิดของแม่ตัวเอง
วันเดินทางกลับถึงที่นั้น ฉันเดินทางกลับคนเดียวโดยขึ้นรถทัวร์และแม่กับพ่อรอรับที่หล่มสัก
พอฉันถึงที่บ้านสักพักใหญ่ผึ้งก็บินกันอยู่เหนือบินเสียงดังน่ากลัว เด็กที่โตในเมืองหลวงป่าคอนกรีตอย่างฉันตอนนั้นเห็นแล้วก็ตกใจ แต่กับจ้องดูอมยิ้ม
ใจหนึ่งกลัว แต่อีกใจหนึ่งอยากรู้ เสียงแม่กับยายบอกให้ฉันหรือเข้าไปในบ้านอยู่ในห้อง ทั้งยังกำชับว่าห้ามไปจับเพราะเดียวผึ้งต่อย
ผึ้งมาอาศัยอยู่ที่ฝาบ้านฝั่งห้องนอนของฉันดึกๆจะได้ยินเสียงหึ่งๆฟังเพลินดี กล่อมให้ฉันหลับแต่หัวค่ำ
ฝาบ้านบวมเพราะยิ่งนานวันผึ้งก็มาอาศัยอยู่มาก
ฝาบวมมากจนน้าพจน์น้องของแม่ต้องมาเปิดฝาเก็บรังผึ้งออกไป และนั้นทำให้ฉันได้เห็นวิธีการตีรังผึ้ง
น้ำหวานสดๆกับรังกับผึ้งอ่อนไข่ขาวนั้นอร่อยมากเลยที่เดียว แม้นในใจหนึ่งจะสงสารแต่อีกใจกับตื่นเต้นที่ได้เห็น
ใจนั้นคิดว่าผึ้งคงกลัวไม่บินกับมาอาศัยอยู่อีกแล้ว เสียงหึงๆที่คอยกล่อมนอนในยามค่ำคืนก็คงหมดไป ที่ไหนได้ไม่ถึงสัปดาห์เสียงนั้นก็กลับมาอีก
ในใจคิดว่าสงสารผึ้งพวกนั้นเลยไปหาต้นไม้ให้ดอกมาปลูกเยอะไปหมด หงอนไก่บ้าง นางแย้มก็มี บานไม่รู้โรยก็เยอะ
ก่อนใกล้จบม.3 ช่วงนั้นต้องตัดสินใจว่าจะกลับมาเรียนต่อที่กรุงเทพอีกครั้งหลังจากนั้นนั้นไม่นานผึ้งก็เริ่มล้มตายในพื้นบ้านให้เห็น
จากตัวสองตัวกลายเป็นจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ จนคืนหนึ่งก่อนเข้านอนฉันก็เห็นผึ้งน้อยตัวหนึ่งบิมมาตกตายตรงหมอนนอนของตัวเอง ช่องเพ็ญจันทร์เดือนสิบสองหากจำไม่ผิดนะ
เห็นแล้วก็สงสารเลยหยิบเอาไปฝั้งใต้ต้องบานไม่รู้โรยห้าบ้านใต้ต้นดอกสีขาว
ผึ้งนั้นช่วงอายุไม่ยาวแต่เพราะเช่นนั้นผึ้งจึงทำงานหนักเพราะรู้ว่านั้นคือสิ่งเดียวที่จะทิ้งไว้ให้เป็นประโยชน์ต่อพวกยามตนจากไป
ผึ้งจะเลือกที่พักสุดท้ายของชีวิตใกล้บ้านเรือนรังของตัวเองเสมอ
วัฏจักรชีวิตของมันเป็นเช่นนี้หากแต่ใจคอของฉันกับไม่ค่อยดี คุณยายท่านบอกว่าผึ้งมักจะไม่ตายให้ใครเห็นนอกจากพวกพ้องหรือสถานที่ดีที่พวกมันไว้ใจ
นั้นหมายถึงต่อแต่นี้ไปฉันจะโชคดีดีคิดอะไรก็จะสมหวังสิ่งร้ายหายกลายเป็นดี คุณยายท่านความเช่นนั้น
เล่ามานานหมายความถึงเรื่องนี้ ผึ้งบินมาตายอยู่ตรงหน้าคงบอกความในหมายคลายความกังวลใจที่ฉันมี
ที่ๆฉันอยู่เป็นที่ดีมีมงคลนั้นคงเป็นความหมายที่ผึ้งน้อยตัวนี้อยากบอกฉัน
ฉันเองคงได้แต่ตอบแทนด้วยการฝังไว้ใต้ต้นมะขามที่ฉันเพราะไว้เป็นบอนไซจิ๋ว
หมายให้ความปรารถนาดีนี้เป็นสัญลักษณ์แห่งความเป็นมงคลสืบไป
“ผึ้งน้อยคอยบินคืนถิ่น
เกษรกลิ่นฟุ้งกำจาย
ผึ้งน้อยหลับพักเหนื่อยกาย
หลับสบายในถิ่นปิ่นมงคล”
ใหญ่ เจ้าค่ะ……..!!!!!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
