Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ความเรียงในวันที่นึกได้
•
ติดตาม
2 ต.ค. 2021 เวลา 08:03 • บันเทิง
โอ้ เครียดโว้ย!
ผมตื่นขึ้นกลางดึก
เหงื่อแตกพลั่กทั้งที่อยู่ในห้องแอร์เย็นสบาย
อ๋อ ผ้าห่มนี่เอง ผมบอกกับตัวเองทุกครั้งที่เป็นแบบนี้ แต่มันเป็นติดต่อกันมาหลายวันแล้ว
นี่คือสภาพส่วนตัวของผม2อาทิตย์ก่อนน้ำท่วมแถวบ้าน(ปีพ.ศ.2554)
เครียดจนกินอะไรไม่ลง ผอมได้ทันใจเชียว ไม่หวงสูตรครับ เอาไปใช้ได้
ทะเลาะกับที่บ้าน บ้านแทบแตก ผมไม่สนใจ
ไม่ใช่ไม่เคารพ แต่ว่าจากข้อมูลที่ฟังมาท่าทางมันจะไม่ธรรมดา สัญชาตญาณบอกว่าทำไปเถอะ ไม่ต้องสนใคร จัดเต็มไปเลย
แถวบ้านมองแปลกๆ มันก็อยู่สูงอยู่แล้วยังกระแดะก่อซะแทบท่วมหัว เข้าออกลำบาก บ้างก็มองล้อเลียน วิจารณ์ไปเรื่อย ผมไม่สนใจ
อาการชักหนักข้อ ตึงซะแน่นเปรี๊ยะ แทบขาดผึง
ที่สุดก็น็อตหลุด ลูกน้องลงไปคุกเข่าขอโทษ ผมก็ลงไปขอโทษเขาด้วย
ก็มันไม่ได้ตั้งใจ
วันที่น้ำมาถึง ทุกอย่างเริ่มผ่อนคลาย มาซะทีเว้ย
สบายใจได้ไม่กี่ชั่วโมง คราวนี้ตกใจ เหวอ เฮ้ย! ไหงมันมาเยอะวะ
ขนาดเตรียมใจไว้แล้วนะ
ข้างบ้านที่รู้จักกันก็หลีกลี้ไปแล้ว ข้างร้านทยอยปิดบริการ
ไว้เจอกันเมื่อน้ำลง โอ้.....
cr. zykkii tma
เครียดต่อไป ยังหาจุดลงไม่ได้ อ้าว ขาดอุปกรณ์สำคัญเกี่ยวกับน้ำ
เวรแล้วตู เอาไงดีวะ
ขอความช่วยเหลือจากพี่สาวจากที่ห่างไกล เจ๊ก็ดีใจหาย จัดให้แต่ต้องออกมาเอาเองนะ จะพยายามเจาะให้ใกล้บ้านที่สุด
ก็ยังดี ดีกว่าไม่ได้ ว่าแล้วก็จรลีไปกับรถทหาร
ที่ที่ไม่เคยว่าจะท่วม ก็ได้เห็นว่าท่วม เซ็งจิต
จรลีมาถึงจุดนัดก่อนเวลา เจ๊บอกให้รอก่อน เดินเล่นไปก่อน
ก็ดี ขาดของอีกนิดหน่อย ข้าวก็ยังไม่ได้กิน ขอคลายเครียดก่อนแล้วกัน
ที่สุดของที่สั่งก็มา ทุกอย่างจัดเต็ม แล้วก็กลับบ้าน สบายใจ เราอยู่ได้แน่นอนไม่มีปัญหา
อีกไม่กี่วันต่อมา ไม่มีแววว่าน้ำลง คลื่นกระแทกแรงจนแทบลมจับตอนที่กำแพงข้างบ้านติดกันพังครืน
ตูจะรอดไหมเนี่ย
ประสาทเสีย ผล่านไปทั่วบ้าน ไม่มีข่าวดีเลยซักช่อง
ทำกำแพงเพิ่มสิ
----- ผมไม่มีของครับ ถ้ามีผมก็ทำให้ได้ รายการของก็ตามนี้ครับ -----
อ่อนใจจะหา ต้องกวนเจ๊อีกรอบ
----- ของน่ะมี แต่ไม่มีรถ ต้องรอก่อน ไม่มีใครยอมมา -----
โอ้ เครียด แต่ที่สุดก็เหมือนฟ้ามาโปรด ข่าวดีเริ่มมา สถานการณ์เริ่มเปลี่ยนไปในทางบวก
----- เจ๊ว่ารอดูเหตุการณ์ก่อนไหม น่าจะดีขึ้นนะ -----
ก็โอเค ดูก็ดู อย่างน้อยตอนนี้ผมก็ไม่ตื่นกลางดึกพร้อมเหงื่อแตกพลั่ก
เป็นแค่ตื่นมาแล้วนอนไม่หลับ ก็แค่นั้น
สถานการณ์เปลี่ยนไปเรื่อย ดีมั่ง แย่มั่ง เหมือนสภาพจิตผม เช้าๆดี บ่ายๆเย็นๆจิตตก
ได้แต่ขอพระขอเจ้าให้สถานการณ์ดีขึ้นเรื่อยๆเถิด ผมขอจริงๆนะ
น้ำตาแทบไหล แค้นใจ ทำไมทำอะไรไม่ได้เลยวะ เจ็บใจนัก
บ่นคนเดียวเป็นหมีกินผึ้ง เดินรอบดาดฟ้าสงบสติอารมณ์
บอกกับพี่ที่บ้านว่ากลัวจริงๆ ไม่เคยเจอสภาพนี้เลย
เคยอยู่กับน้ำท่วมเป็นเดือนเหมือนกัน แต่มันมีขึ้นมีลง ไม่สูงขนาดนี้ แถมตอนนี้ผมต้องรับผิดชอบเองอีก โอ้.....
รวมสติได้ ก็บอกพี่ว่าถ้าต้องอพยพ ก็ออกไปคนเดียวนะ จะอยู่เอง เป็นไงเป็นกัน
แต่ก่อนอื่นต้องทำแนวกันคลื่นเพิ่มก่อน
เหมือนมีคนเห็นใจ ยังมีคนมาช่วยทำแนวกันคลื่น ถึงจะเจ็บตัวนิดหน่อยก็เถอะ ก็ยังอาศัยไหว้วานคนนี้ช่วยซื้อของกินได้หลายครั้ง ขอบใจจริงๆ
สถานการณ์เปลี่ยนไปมา พอทำใจได้ ยังขอพระขอเจ้าเหมือนเดิม แต่มีสติเพิ่ม คงชินมั้ง
แต่ก็น็อตหลุดเป็นรอบสอง แรง แต่ก็เบากว่ารอบที่แล้ว
ต่อไปจะไม่หลุดอีกแล้ว รับรอง
ข่าวดี น้ำลด ลดลงไปเรื่อยๆ ลดลงไปจริง
2
ขณะที่เขียนก็ลดลงไปจนจะหมดแล้ว
เฮ้อ!
เพี้ยง! สาธุ!
บันทึก
1
2
1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องสั้นกับนิยาย
1
2
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย