เถาบุญ
สมัยก่อนตอนเป็นเด็กน้อย ชอบตามย่าไปทำบุญที่วัด
ภาพที่เห็นคือ ข้างในตะกร้าที่ย่าถือ มักมีปิ่นโตที่ซ้อนทับกันเป็นชั้นๆ อยู่ประมาณ 4ชั้น
แต่ละชั้นถูกเรียกว่า 1เถา
ในแต่ละเถาก็ใส่อาหารแต่ละชนิด มีทั้งข้าว กับข้าว ขนมหวาน หรือ จะเป็นผลไม้แทนก็ได้
จำได้ดีเลย เวลาพระท่านจะฉัน เราก็ต้องมานั่งลุ้นว่า พระท่านจะหยิบของที่ย่าทำมา ไปฉันหรือป่าว
เหมือนจะมีญาณหยั่งรู้ พระท่านก็จะหยิบอาหารจากเถานู้นิดนึง เถานั้นหน่อยนึง เพื่อไม่ให้เสียศัทธาญาติโยม
พอขึ้นเทศน์ท่านจะบอกญาติโยมอยู่เสมอว่า “พระท่านจะฉันหรือไม่ฉัน สิ่งที่โยมทั้งหลายตั้งใจมาถวายด้วยดี ย่อมเกิดบุญทั้งสิ้น”
“บุญทั้งหลายสำเร็จด้วยเจตนา เอาเจตนารมณ์เป็นสำคัญ”
“แต่ถ้าเราสงสัยในขณะที่กำลังทำทาน พลังของบุญก็จะมีกำลังลดหลั่นกันไป”
“ดูง่ายๆ เหมือนที่พวกญาติโยมนำอาหารมาถวาย”
“ขณะนำมา ขณะกำลังถวาย บุญของญาติโยมก็เกิดเพราะอารมณ์ของจิตที่กำลังเบิกบาน”
“แต่พอพระกำลังจะตักฉัน โยมๆทั้งหลายก็ตั้งใจดูตั้งใจมอง”
“พอพระท่านตักเถาของตัวเอง ใจโยมก็เบิกบาน “
“พอไม่ตักเถาของคนนู้ คนนั้นก็ใจห่อเหี่ยว”
“กลายเป็นบุญจะเกิด เพราะพระท่านตักเถาของฉัน”
“ถ้าท่านไม่ตักบุญไม่เกิด”
“กลายเป็นเถาบุญไป ถ้าท่านตักเถาเราเยอะๆ ก็ยิ่งจะได้บุญเยอะ”
“ต่อไปนี้ ขอให้ญาติโยมทั้งหลายตั้งใจนึก ตั้งใจภาวนา”
“พระท่านตักเถาของเรา เราก็อุทิศส่วนกุศลให้แก่ญาติที่ล่วงลับไปแล้ว”
“พระท่านตักเถาคนอื่น ก็ให้เรายินดีในบุญร่วมกับเจ้าของเขาไป”
“แต่อย่าลืมตั้งใจอุทิศ ให้ญาติที่ล่วงลับไปด้วยล่ะ”
“เพราะไม่ว่าจะเถาของเรา หรือ เถาของใคร ก็นับได้ว่าเป็นเถาบุญเดียวกัน”
ผมคิดไปคิดมาก็ไม่แปลก เพราะคนสมัยก่อนเวลาไปวัดกลับมา ก็ชอบบอกคนอื่นว่าตัวเองได้ไปทำบุญมานะ
เพื่อที่จะให้คนอื่นๆนั้น อนุโมทนา ยินดีไปกับเรา
ถึงเถาของแต่ละคน จะต่างคน ต่างที่มา แต่ถ้าเรามีใจที่คิดถึงแต่สิ่งที่ดีๆ
ก็สามารถนับได้ว่าพวกเราเป็น “เถาบุญ” ในปิ่นโตเดียวกัน…🙏
ถ้าใจเราดี… อะไรๆก็ดีไปหมด😆
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
