เรื่องของอาลี
*มีเนื้อหาสปอยล์ #SquidGame
อาลี ชายหนุ่มชาวปากีสถานคนซื่อ ยากจน รักครอบครัวมากพอที่จะออกมาจากบ้านเกิด ที่ไม่ได้มีหนทาง และโอกาสมากนัก มาสู่เมืองใหญ่ ที่ (น่าจะ) เต็มไปด้วยโอกาสอย่างเกาหลีใต้
ต้นทุนเดียวที่อาลีมีคือความแข็งแกร่งของวัยฉกรรจ์
เขาจึงมาใช้แรงงาน แลกเงินที่อาจจะน้อยนิดในเมืองใหญ่ แต่จะกลายเป็นมากมายในชนบท
ถ้าเพียงแต่นายจ้างผู้ร่ำรวย จะให้ค่าแรงเขา...ไม่ต้องเท่ากับคนเกาหลีใต้ก็ได้ เขารู้ดีว่าแรงงานต่างด้าวอย่างเขา ไม่มีอำนาจต่อรองเท่าคนท้องที่
แต่นายจ้างก็ยังโกงค่าแรงของเขาอีก
คนจน คนชายขอบ มักถูกชี้หน้าว่าไม่พยายามมากพอ ก็สมควรแล้วที่จะจ่อมจมอยู่กับความมืดมิด และสิ้นหวัง
ตรงไหนที่อาลีไม่พยายาม? (เอาปากกามาวง)
ช่องทางทำกินที่บ้านเกิดไม่เปิดกว้าง อาลีก็เสี่ยงหนีมาสู้ที่อื่น ที่ที่เขา 'เป็นอื่น' ภาษาก็ไม่รู้ หน้าตาผิวพรรณก็ผิดแผก อาหารการกินก็ไม่คุ้นชิน
ไปตายเอาดาบหน้าก็แล้ว
มาทำงาน ก็ทำเต็มที่ ให้ทำอะไรก็ทำ แรงมีเท่าไหร่ก็ใส่ไป
แต่ก็ยังถูกโกง จนต้องจมอยู่ในความอดอยากยากจนอยู่
ถ้าลำพังอาลีมีชีวิตเดียว คงไม่เป็นไร (นัก) แต่นี่เขามีภรรยา และลูกวัยเพิ่งได้ขวบปีเดียวอยู่ในเกาหลีใต้ กับญาติอีกมากมายรอคอยความหวังอยู่ที่ปากีสถาน เขาจึงต้องเสี่ยงมาเล่นเกมบ้าอะไรก็ไม่รู้ (ไม่รู้จริงๆ เล่นไม่เป็นด้วย)
เดิมพันด้วยชีวิต แลกกับเงินมากมาย มากจน ถ้าได้มาจริงๆ ก็เกินกว่าที่อาลีต้องการ มากจนไม่รู้จะเอาไปทำอะไร
ความจำเป็นของอาลึ ช่างแตกต่างจากโจซังอู หนุ่มหัวดี การศึกษาจึงเด่น ถึงขนาดจบจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติโซล นั่นทำให้เขามีหน้าที่การงานดีพอจะได้ใช้ชีวิตดีๆ อย่างที่คนอย่างอาลี แค่ฝันยังนึกไปไม่ถึง
แต่นั่นก็ยังไม่พอ เขายังมองหาโอกาสที่จะยกระดับให้เป็นคนมั่งมี ร่ำรวยสมกับความสามารถ และความฉลาดล้ำของเขา
โอกาสมากับความเสี่ยง สุดท้ายเขาก็ซวย เพราะเส้นทางสีเทาที่เขาเลือกเดิน ถูกเปิดโปง และเขาจะถูกลากสู่ความมืดมิด จบชีวิตทึ่เคยรุ่งโรจน์ในคุก
หนทางเดียวที่ยังเปิดให้เขาเดินก็คือมาเล่นเกมบ้าๆ ถ้าไม่ตาย เขาก็มีเงินมากพอจะปัดเป่าปัญหาทั้งปวง แถมยังจะเหลือๆ ให้เขาได้ใช้ชีวิตร่ำรวยอย่างที่ฝันมาตลอด
โจซังอู จึงได้มาพบกับอาลี และถูกชะตาจนเลือกจะมาอยู่ทีมเดียวกัน...ด้วยฐานะที่ต่างกัน
โจซังอูเป็นสมอง อาลีเป็นเรี่ยวแรง
โจซังอูเป็นเจ้านาย อาลีเป็นลูกน้อง
โจซังอูเป็นผู้นำ อาลีเป็นผู้ตาม
แล้วทั้งสองก็จะรอดไปด้วยกัน
แต่ดันหักมุม เออ...คนคิดเกม มันก็ช่างคิด
พันธมิตรที่คิดว่าถ้าอยู่คู่กันแล้วจะช่วยกันเล่นเกมให้ผ่านไปด้วยกัน กลายเป็นต้องเล่นเกมแข่งกัน ใครแพ้ก็ต้องตาย
รักกันอยู่ดีๆ จะทำยังไงกันล่ะทีนี้...ก็เล่นเกมกันต่อ
เป็นโจซังอูที่เลือกเกมมาเล่น แจ้งกติกา จะไปให้อาลีเลือกได้อย่างไร เขาเล่นเกมไม่เป็น
แต่ก็เป็นโจซังอูที่อับโชค อีกนิดเดียวจะแพ้อาลี แล้วอาลีก็จะรอด ได้ไปต่อแล้ว
แต่โจซังอูบอกอาลี ที่เขา (ว่า) รักเหมือนน้องชายว่า เรายังมีโอกาสรอดไปด้วยกัน
อาลี จะปล่อยให้เขาตาย แล้วรอดไปคนเดียวล่ะหรือ?
เขาที่เคยให้เงินค่ารถบัสกับอาลี
เงินน้อยนิดของคนที่ยังมี ทำทานให้คนยาก ด้วยความเวทนา สงสาร ทำแล้วก็แล้วกัน ไม่ได้คิดจะจำ แต่สำหรับคนรับแล้ว กลับไม่ลืม
เขาที่วางแผน จนช่วยให้อาลีรอดจากเกมที่ผ่านมา
และเขาก็รอดด้วย
อาลีคนซื่อ กตัญญูรู้คุณ เชื่อโจซังอู อยากรอดชีวิตไปด้วยกันกับพี่ชาย
แล้วคนโง่ก็เป็นเหยื่อของคนฉลาด อาลีถูกหลอก ถูกปล้นชัยชนะ
กลายเป็นอาลีที่ตาย...
คุ้นๆ มั้ย ชีวิตของอาลี
ลูกน้อง ภักดีกับเจ้านายที่ให้ความเอ็นดู ที่ให้ผลประโยชน์...เศษเสี้ยว เศษเงิน
ความเป็น 'เด็กนาย' ทำให้เหนือกว่าคนอื่นๆ
แต่วันดีคืนดี เพื่อความอยู่รอด เจ้านายก็สละลูกน้อง เอาไปสังเวยบาป
สละอวัยวะ เพื่อรักษาชีวิต
เสียดายลูกน้องก็เสียดายอยู่ แต่จำเป็น
หรือระดับใหญ่กว่านั้น พอเกิดวิกฤตระดับประเทศ วิกฤตที่สร้างโดยชนชั้นนำ กลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่
ความช่วยเหลือกลับไปสู่ผู้ที่สร้างปัญหา โดนอ้างว่าเป็นการแก้ปัญหาในภาพรวม รักษาส่วนใหญ่ ละทิ้งส่วนน้อย
คนจนก็เป็นฝ่ายรับกรรมที่ไม่ได้ก่อต่อไป
สงสารอาลีแล้ว ก็มาสงสารตัวเอง พวกเราเหล่าอาลี
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
