ทั้งสองอย่างก็คือให้ "ทาน" เหมือนกัน
แต่ที่ประเสริฐคือจะต้องไม่เดือดร้อนตัวเราเองด้วย ให้เขาแต่เราทุกข์ ช่วยเขาแต่เราทุกข์ก็เป็นบาป และการให้อภัยเจตนาก็คือการล้างเอาความหนักอึ้งในใจเราออกไปค่ะ ยิ่งเราแค้น ยิ่งเราผูกใจเจ็บคนที่แย่คือเราเองค่ะเพราะเราแบกความหม่นหมองในใจเราเอง