จริงๆแล้วการทำงานจนเลยไวเกษียณไปแล้ว..(อาจจะไม่ใช่งานเดิม) เป็นสิ่งที่ช่วยให้ชีวิตมีความหมายขึ้นเยอะ..ผมเคยเห็นคุณปู่ (ข้ามคุณลุงไปเยอะ) ในร้าน (McDonald's) ที่ยังอยากทำงานอยู่ ผมเคยเห็นในสารคดีต่างประเทศไปสัมภาษณ์ว่าทำไมยังทำงานอยู่ คุณปู่ตอบว่าเหงา อยู่บ้านเฉยๆ ก็ไม่รู้จะทำอะไร…ทำให้นึกถึงหนังเรื่องหนึ่ง
ชื่อ The Intern ปี 2006 ที่แสดงโดย Ann Hathaway กับ Robert Deniro เป็นหนังที่ดี ดูแล้วได้แง่คิดได้มุมมองที่คนผ่านโลกมาก่อน สอนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ในแง่การทำงานและหลักการดำเนินชีวิตได้อย่างดีทีเดียว..ลองหาดูนะครับ แนะนำ..^^
ในแง่ของความตั้งใจทำงานคงไม่พ้นประเทศญี่ปุ่น
ในประเทศญี่ปุ่น ทุกๆอาชีพล้วนมีความสำคัญโดยที่ไม่มีอาชีพไหนดูถูกอาชีพไหน นักบินใส่ถุงมือสีขาวขับเครื่องบิน(เหมือนจะเห็นประเทศเดียวที่ใส่ขับเครื่องบิน) กับพนักงานขับรถประจำทาง หรือขับรถไฟ ก็ใส่ถุงมือเช่นเดียวกัน เคยอ่านผ่านๆที่จำไม่ผิด มันคือ”วิถีแห่งบูชิโด”(จรรยาบรรณแบบญี่ปุ่น วิถิแห่งซามูไร) เคยไปยืนดูห่างๆ ที่ผู้ดูแลสวนในปราสาทแถวโอซากา ใช้กรรไกอันเล็กๆ ค่อยๆเล็ม หญ้าให้มีความเท่ากัน ซึ่งใช้เวลานานและ
ปราณีตอย่างมาก เดาเอาเองว่า นี่คงเป็น อิทธิบาท 4 คือ ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา ในการทำงานอย่าง..หนึ่งที่ทำให้งานที่ทำตรงหน้าออกมาดี…
ในเมืองไทยเจ้าสัววัยเกษียณ หรือเศรษฐีระดับโลกอย่างวอร์เรน บัฟเฟตต์ ก็ยังคงสนุกกับงาน โดยที่ไม่เบื่อ จริงๆแล้วเวลาที่เราค้นพบความสุขจากการทำงาน เราจะทำได้ดีและทำได้นาน..
Content by Trin Settanapatch
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
