ชีวิตในวัยเกษียณ ..ต้องเขียนไว้ให้ชัดเจน
กินอยู่ด้วย"การเกษตร"..
มั่งคั่งด้วยการ"เทรดหุ้นปันผล"
....เอ๊ก อี๊ เอ๊ก เอกกกก.เสียงไก่ตัวผู้ดังมาจากท้ายสวน นั่นละนาฬิกาปลุกส่วนตัวของผม ผมลุกจากที่นอนอันแสนสุขและเดินลุกไปยืนที่ระบียงบ้าน ท้องฟ้าที่มืดมิดเริ่มมีแสงสาดขึ้นมาจากขอบฟ้า พอให้เห็นเงาของใบมะพร้าวโยกเยกไปมาตามแรงลมยามเช้า
....ผมเดินออกกำลังกายรอบบริเวณบ้าน สักพักท้องฟ้าก็เริ่มสว่างและมองเห็นสิ่งต่างๆรอบตัวชัดขึ้น แสงที่ตกกระทบหยดน้ำบนใบผักชีใบเลื่อยสีเขียวช่างดูสดชื่นเป็นที่สุด แต่อีกไม่นานนักผักชีหลายต้นจะต้องถูกถอนจากพื้นดินและถูกพันธนาการด้วยเชือกเป็นมัดๆรวมกันเพราะวันนี้แม่ค้าร้านส้มตำที่ปากซอยสั่งไว้ให้เอาไปส่ง
....ผมเดินไปที่ห้องเก็บของข้างบ่อน้ำ เสียมเป็นอาวุธของผมวันนี้สำหรับขุดข่าและล้างให้สะอาดเพื่อไปส่งร้านส้มตำร้านประจำพร้อมๆกับผักชี
....แสงแดดอ่อนๆเริ่มสว่างขึ้นแล้ว ผมเดินเลาะแนวข้างรั้วที่ออกแบบไว้เป็นทางเดินไปยังเล้าไก่เพื่อเก็บไข่ไก่มาเป็นอาหารโปรตีนชั้นดีให้กับลูกทั้งสองคนของผม แนวรั้วที่ทำจากต้นมะขามเปรี้ยวเห็นยอดอ่อนๆแล้วก็นึกอยากกินต้มปลาใส่ยอดมะขามเสียจริงๆ ดูยอดมะขามเพลินๆก็ต้องสะดุ้งเพราะแขนดันไปเกี่ยวเข้ากับหนามชะอมที่ปลูกแซมตามแนวรั้ว ในหัวผมเลยเปลี่ยนเมนูแบบกะทันหัน เพราะแค้นเคืองที่หนามชะอมทำเอาเลือดตกยางออก "เมนูวันนี้หนีไม่พ้น น้ำพริกกะปิ ไข่ชะอมแล้วละ"
....ไก่เจ็ดตัวที่เลี้ยงวิ่งสวนผมออกมา หลังจากผมเปิดประตูเล้าไก่ อิสรภาพที่ผมมอบให้แลกกับไข่สี่ฟองวันนี้ จำนวนกำลังดีสำหรับครอบครัวที่อยู่กันหกคนอย่างที่บ้านผม สองฟองเป็นของลูกและอีกสองฟองจะกลายเป็นไข่ชะอม เมนูแก้แค้นของผมวันนี้ แต่คงต้องรอศรีภรรยากวาดบ้านให้เสร็จเสียก่อน
....ผมพาเจ้าผักชีใบเลื่อยและข่าที่ขุดและล้างไว้ขึ้นรถ มุ่งหน้าสู่ร้านส้มตำที่สั่งผักเอาไว้. อีกไม่นานผักชีคงจะไปอยู่ในหม้อต้มแซ่บ ในจานลาบหมู ส่วนข่าสดๆคงจะอยู่ในหม้อต้มยำหรือไม่ก็คงถูกสับไปพร้อมกับปลาร้า กลายเป็นแจ่วบองของโปรดของใครหลายคน ส่วนผมก็รับเงินมาเป็นค่าขนมลูกรวม 80 บาท แบ่งลูกไปคนละครึ่งได้คนละ 40 บาท ไม่มากไม่น้อยเพราะลูกๆจะใช้วันละ20 แล้วกลับมาหยอดกระปุกอีก20บาท เป็นการฝึกการออมไปในตัว
....ผมขับรถกลับมาถึงบ้าน เมื่อก้าวขาลงจากรถ กลิ่นหอมๆของไข่ชะอมโชยมาทำเอาท้องผมร้องก่อนเวลาอันควร แม่ครัวคนสวยของบ้านตะโกนเรียกให้ผมรีบมากินข้าวจะได้ไปส่งลูกที่โรงเรียน เพราะกลัวลูกจะสายเสียก่อน
...ผมนั่งกินข้าวพร้อมกันทั้งครอบครัว เมนูน้ำพริกกะปิ ไข่ชะอม แถมด้วยปลาแดดเดียวทอด มันเป็นเมนูที่เข้ากันดีเสียจริงๆ กินไม่รู้จักอิ่มเลยทีเดียว ที่สำคัญมันเป็นอาหารปลอดภัยจากสวนหลังบ้าน แถมด้วยปลาจากในบ่อ จะขาดก็แต่กะปิที่ยังต้องซื้อเพราะทำเองไม่เป็นและก็ไม่มีทะเลอยู่หลังสวนเสียด้วย
....หน้าหนาวผักในสวนงอกงามดีมากๆ แต่พอเข้าหน้าร้อนผักก็ชักทำตัวอ่อนแอ ใบงอแงไม่ค่อยสู้แดดสักเท่าไหร่ แม้ว่าไก่จะยังคงซื่อสัตย์และออกไข่ให้ได้กินวันละ 4-5 ฟอง แต่เมษาปีนี้ผักต่างๆทนความร้อนไม่ไหว เลยมีแค่พอได้กินไม่เหลือไปขายเอาค่าขนมลูกๆเหมือนหน้าฝนและหน้าหนาวที่ผ่านมา
....แม้ว่าผักในสวนหลังบ้านจะให้ผลผลิตไม่ดีนัก แต่เดือนเมษายนถึงพฤษภาคมของปีนี้ พืชผลที่ผมปลูกไว้นอกสวนกำลังจะผลิดอกออกผลให่ได้เก็บกินหลังจากที่ผมเริ่มปลูกตั้งแต่15ปีก่อนและปลูกเพิ่มขึ้นทุกๆปีที่ผ่านมา ต้นไม้ที่ให้ดอกผลในหน้าร้อนที่ผมกำลังพูดถึงก็คือ "หุ้นปันผล "มันเป็นต้นไม้ที่ผมไม่ได้ปลูกไว้ในสวน แต่ปลูกไว้ที่"ตลาดหลักทรัพย์"ตลาดที่ใครหลายคนเห็นเป็นบ่อนการพนัน แต่มันกลับกลายมาเป็นสวน "สวนที่จะสร้างอิสรภาพทางการเงินของผม"
....ชีวิตในวัยเกษียณของแต่ละคนคงจะไม่เหมือนกัน แต่บทความนี้จะเป็นทั้งภาพจำ และเป้าหมายของผม
ผมมุ่งสู่ชีวิตในฝันนี้มา 5 ปี และเหลือเวลาอีก10ปี ชีวิตในฝันที่จะได้อยู่กับธรรมชาติ ตื่นเช้ามาเก็บไข่ เก็บผักสดๆกินเอง ปลอดภัยและไม่ต้องซื้อหา ไม่มีหนี้สิน มีเวลา มีสุขภาพที่ดี และมีอิสรภาพทางการเงิน
แล้วคุณละ..มีภาพชีวิตในวัยเกษียณหรือยัง?
ถ้ามีแล้ว..ลงมือทำเพื่อให้ภาพนั้นเป็นจริงหรือยัง?
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
