你只是看起来很努力
เธอแค่เป็นคนที่ดูขยันเท่านั้น
不管做任何事，都需要我们很努力很努力才行，还需要坚持，要付出真心，否则的话，你做的都是无用功。
ไม่ว่าจะทำเรื่องใดๆก็ตาม，ล้วนต้องมีความพยายามมากๆจึงจะสำเร็จ，และยังต้องยืนหยัดอดทน，และต้องใส่ใจด้วย，ไม่เช่นนั้น，คุณต้องก็ทำสิ่งที่ไร้ประโยชน์.
一次上课的时候，一个女孩子垂头丧气地跟我说：“老师，我考了四次四级，还没过，究竟是为什么？”
มีครั้งหนึ่งเวลาเข้าเรียน，มีเด็กผู้หยิงคนหนึ่งดูท่าทางท้อแท้พูดกับฉันว่า: คุณครูค่ะ” หนูสอบระดับสี่มาสี่ครั้งแล้ว，ยังไม่ผ่านเลย，เป็นเพราะอะไรเหรอค่ะ”
我说：“你真题做了吗？单词背了吗？”
คุณครูพูดว่า: “เธอได้ลองฝึกทำแบบทดสอบไหม? ได้ท้องศัพท์ไหม?”
她拿出已经翻破了的真题，跟我说：“你讲的所有题目我连答案都记得，我这么努力，为什么过不了？”
เด็กหญิงถือเอกสารแบบฝึกหัดที่ลองทำไว้ออกมา，พูดกับคุณครูว่า: “คุณครูพุดถึงแบบฝึกหัดหนูก็จำคำตอบได้หมดเลยนะค่ะ，หนูขยันขนาดนี้，ทำไมยังสอบไม่ผ่าน?”
这是一个我印象特别深刻的学生，其实英语四级考试是一个超级简单的考试。据说，每年通过率有百分之八十多，那些没过的百分之十几还包括了裸考的和放弃治疗很久的学生。我想，一个人要多有毅力，才能一直保持在后百分之十几坚定地不过，并且连续四次。
เด็กคนนี้เป็นหนักเรียนที่ฉันรู้สึกประทับใจมากเป็นพิเศษ，จริงๆแล้วการสอบภาษาอังกฤษระดับสี่เป็นการสอบที่ง่ายมากๆ. ว่ากันว่า，ทุกปีจะมีอัตราการสอบผ่านมากกว่าร้อยละแปดสิบเปอร์เซ็น，ที่ไม่ผ่านจะมีเพียงแค่ร้อยละสิบกว่าเปอร์เซ็นเท่านั้นและยังรวมถึงคนที่สอบไม่ได้เตรียมตัวสอบหรือนักเรียนที่ไม่มาสอบอีกด้วย. ฉันคิดว่า，คนที่มีความพยายามเท่านั้น，ถึงจะอยู่ในสิบเปอร์เซ็นที่ไม่ผ่านและสอบสี่ครั้วติดต่อกัน.
可是，看着这个学生满满的笔记，我心想，看起来是很努力啊，没理由不通过啊，这孩子会不会是脑子不好使。聊了很久，无解。
แต่ว่า，ดูเอกสารแบบฝึกหัดที่นักเรียนคนนี้เต็มไปด้วยรอยจดบันทึก，ฉันคิดในใจว่า，เขาก็ขยันนะ，ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะสอบไม่ผ่าน，หรือเด็กคนนี้หัวไม่ดี. คุยไปสักพัก.ไม่มีคำอธิบายเลย.
这种感觉就像是一个医生知道病人有病，但是就是不知道如何去医治他一样。于是，我只能使出大招：“你这么努力，放心吧，下次你肯定能过的。”
那个学生讪讪地说：“但愿如此。”
ความรู้สึกนี้เหมือนหมอที่รู้ว่าคนป่วยมีอาการป่วย，แต่ว่าก็ไม่รู้จะไปรักษาเขาเหมือนหมอได้อย่างไร.ส่วนนี้， ฉันทำได้แค่แนะนำเขาไปว่า: เธอขยันอย่างนี้，สบายใจได้เลย，ครั้งหน้าต้องสอบผ่านแน่ๆ.” นักเรียนหญิงคนนั้นพูดแบบเขินๆว่า:หนูหวังว่าจะเป็นเช่นนั้นค่ะ.
对这个世界来说，没有什么果是没有因的，即使现在看不出原因，但也一定是存在的。
คนส่วนมากในโลกนี้พูดว่า: ไม่มีอะไรไม่มีสาเหตุ，แม้ว่าตอนนี้จะยังดูไม่ทราบแน่ชัด，แต่มันก็ต้องมีอยู่แน่นอน.
那是我第一次也是最后一次见到那个女孩子，她再也没有出现在我的课堂上。
结课那天，我来到她的位置旁，指了指她的空位置，问她身边的一个女孩子：“你认识她吗？”
她说：“认识，她是我同学。”
我说：“她为什么总是逃课？就第一次来了。”
她笑笑说：“她事情比较多。”
นั้นคือฉันเห็นเด็กนักเรียนครั้งแรกและก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เห็นเด็กนักเรียนคนนั้นเช่นกัน，เขาไม่มาเข้าเรียนคาบของฉันอีกเลย.ท้ายคาบเรียนของวันนั้น，ฉันเดินมาข้างที่นั่งของเขา，ชี้ไปที่ที่นั่งของเขา，แล้วถามเด็ดหญิงที่นั่งข้างๆว่า: “เธอรู้จัดเขาไหม?”
เด็กหญิงพูดว่า: “รู้จักค่ะ，เขาคือเพื่อนของฉันเอง.”
คุณครูพูดว่า:”เขาทำไหมโดเรียนเหรอ? คาบแรกก็มานิ.”
เด็กหญิงพูดว่า: “เขามีงานค่อนข้างเยอะค่ะ”
就是那天我找到了病因。这个女孩子是学生会主席，同时兼几个社团的团长，参加组织活动很积极，朋友也很多。唯一没有时间做的事情，就是独处。可学习英语其实是一个特别需要独处的过程。而她只是做了一套真题，草草地对了一遍答案，然后冲出自习室继续做学生会的事情了，至于这套题，在她脑子里只留下了“我这么努力地做了一套题”的意念，其余的什么都不记得。就像她告诉很多人自己报了一个班，可是几乎从来没有上过课；就像她找很多人探讨过怎么学英语，但是从来没有真正记住点儿什么。骗别人很容易，骗自己更容易，可是，骗这个世界有点儿难。
วันนั้นฉันก็เจอสาเหตุแล้ว.เด็กนักเรียนหญิงคนนี้เป็นหัวหน้าองค์กรนักศึกษา.และในเวลาเดียวกันก็เป็นหัวหน้าสโมสรอื่นๆ，ชอบไปเข้าร่วมกิจกรรมเพียงคนเดียวและทำให้มีเพื่อนเยอะมาก.อย่างเดียวที่ไม่มีเวลาทำคือ การอยู่คนเดียว.แต่การเรียนภาษาอังกฤษคือการที่เธอต้องอยู่คนเดียวในชั้นเรียน.และทำแบบฝึดหัดแค่ชุดเดียว，ทำและหาคำตอบอย่างเร่งรีบ,หลังจากนั้นก้ออกจากห้องเรียนไปทำหน้าที่ขององค์กรนักศึกษาต่อ,ส่วนแบบฝึกหัดนี้,ในหัวของเขาจำได้แล้วว่า”ฉันขยันมากทำแค่ชุดเดียวก็พอ.”,ที่เหลือก็ไม่จำแล้วล่ะ.ก็เหมือนที่เขาบอกให้คนอื่นมาลงทะเบียนเรียน,แต่ว่าไม่เคยเข้าเรียนเลย; ก็เหมือนเขาหารือกับคนอื่นว่าว่าจะเรียนภาษาอังกฤษอย่างไรดี,แต่ก็ไม่เคยจำอะไรได้เลย.โกหกคนอื่นว่าง่ายมาก,โกหกตัวเองว่าโคตรง่าย,แต่ว่าโกหคนทั้งโลกนั้นยากมาก.
我想起了一个女孩子小白，她总是喜欢让我给她推荐一些电影和书，还要求是格调很高的。因此，我每次看过的书都会给她拿过去让她看。她每次看完，都会发一条微博，下面无数个赞。
有一次我跟她闲聊，问她：“你告诉我一下，上一本书你看完记住了什么吗？”
她说：“忘了（耳边好像有一只乌鸦在叫）。”
回到家，我看她的朋友圈上说又看完了一本书，我赶紧给她的朋友圈点了一个赞。
ฉันคิดถึงเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อเสี่ยวไป๋,เขามักจะชอบให้ฉันแนะนำหนังสือและภาพยนต์ให้กับเธอ,และยังขอให้เป็นสไตล์หรือระดับที่สูง.ดังนั้น,ทุกครั้งที่ฉันอ่านหนังสือจบแล้วก็ส่งให้เขาอ่าน.ทุกครั้งที่เขาอ่านจบ,ล้วนแชร์ข้อความสั้นลงในเวยป๋อ,มีคนกดไลท์นับไม่ถ้วนเลย.
มีอยู่ครั้งหนึ่งฉับส่งแชทหาเขา, ถามเขาว่า: “เธอบอกฉันหน่อย หนังสือที่อ่านจบไปแล้วนั้นจำอะไรได้บ้างไหม?”
เสี่ยวไป๋พูดว่า: “ลืมแล้วค่ะ” (เหมือนมีอีกาเรียกข้างหู).
กลับถึงบ้าน,ฉันดูที่หน้าฟีดของเขาบอกว่าอ่านจบอีกแล้ว,ฉันรีบกดถูกใจให้เขาเลย.
另一个朋友小路，特别喜欢去自习室，然后每次在朋友圈都会看见她的文字：最近很累；快考试了，最后几天拼了；早出晚归……
เพื่อนอีกคนชื่อเสี่ยวลู่, ชอบไปที่ห้องเรียนส่วนตัว, หลังจากนั้นทุกครั้งเพื่อนๆจะเห็นข้อความในฟีด(เวยป๋อ)ของเขาว่า: ช่วงนี้เหนื่อยจัง;ใกล้จะสอบแล้ว,ช่วงสองสามวันนี้สู้ๆนะ,ออกเช้ากลับเย็นเลย.
她写下的生活，总是那么波折、努力。她给别人看的日子，都是那么具有正能量。
เขาเขียนเรื่องราวการใช้ชีวิตของตัวเอง,มักจะพลิกผันอยู่เสมอๆ，ขยัน. เขาให้คนอื่นดูการใช้ชีวิตในแต่ละวันล้วนเป็นเรื่องราวดีๆทั้งนั้น.
可是，该不过的，还是过不了。她的所有考试结果，似乎都是波折和无奈。
因为毕竟，所有的努力都不是给别人看的，而是这些努力是否真正到达了内心，变成了提升。一次和她一起自习，看见她带了会计书、英语书、考试卷子……还有手机。
แต่ว่า,ไม่น่าจะเป็นแบบนี้,หรือว่ายังอ่านไม่จบ. การสอบทั้งหมดของเขาจบลง,ดูเหมือนจะพลิกผันและไม่เป็นอย่างที่คิด.
ดังนั้นจากนี้,ความขยันที่แสดงออกมาทั้งหมดไม่ต้องให้คนอื่นดู,แต่ว่าความพยายามเหล่านี้ได้เข้าถึงหัวใจและกลายเป็นการปรับปรุงไหม.ครั้งนี้ได้เรียนส่วนตัวกับเขา,เห็นเขาถือหนังสือเรียนบัญชี,หนังสือภาษาอังกฤษ,กระดาษทำการทดสอบ.....และโทรศัพท์มือถือ.
她一上午的学习其实都是在刷朋友圈、刷微博。这种所谓的努力，其实只是看起来很努力而已。
เขาเรียนตอนเช้าที่จริงแล้วล้วนดูหน้าฟีด,เล่นเวยป๋อ.ความขยันนี้,เพียงแค่ดูเหมือนคนขยันแค่นั้นเหรอ.
看起来每天熬夜，却只是拿着手机点了无数个赞；看起来起那么早去上课，却只是在课堂里补昨天晚上的觉；看起来在图书馆坐了一天，却真的只是坐了一天；看起来去了健身房，却只是在和帅哥、美女搭讪。在我们身边，总有一些笔记记得很认真的人，但是考试成绩不理想；也总有那些学习成绩非常好，但看起来并不怎么认真的人，很多人把他们定义为聪明，其实他们只是在学习的时候摒弃了诱惑，一心一意地在努力，虽然那些努力没有让别人看到，但那段时间没有被干扰。
ฉันดูเขาเหมือนคนนอนดึกทุกวัน, แต่กลับถือมือถือคอยกดไลท์; ดูเหมือนจะรีบไปเรียนแต่เช้า,แต่กลับเป็นการรีบไปนอนชดเชยตอนการคืน; ดูว่านั่งในห้องสมุดทั้งวัน, แต่กับเป็นการนั่งเฉยๆทั้งวัน; ดูว่าไปโรงยิม,กลับอยู่กับผู้ชาย,เป็นผู้หญิงที่มีพฤติกรรมไม่ดีงาม.ที่ข้างๆฉัน,มักจะจดบันทึกคนที่จริงจัง,แต่ว่าคะแนนสอบไม่เป็นไปตามที่คิด;และมักจะมีผลสอบคะแนนที่ดี, แต่ว่าดูแล้วกับมีคนที่ไม่จริงจัง,หลายคนพูดนิยามว่าพวกเขาฉลาด,อันที่จริงพวกเขาแค่ขาดสิ่งล่อใจขณะเรียน，ขยันจนสุดใจ,ถึงแม้ความขยันเหล่านั้นไม่มีคนเห็น,แต่ว่าเวลาสั้นๆนั้นก็ไม่มีใครรบกวน.
这种感觉你不一定要让别人知道，有时候你也在深夜去痛斥这个世界的不公，你说自己这么努力，为什么那个谁看起来一点儿也不用心，最后却有了很好的成绩。可是，他们的背后和你的背后，究竟做了一些什么？你的生活和别人看到的你的生活，是不是一样的呢？因此，你知道，那些所谓的努力时光，真的头脑风暴过了吗，真的走心过了吗，真的问心无愧了吗？或者，它只是看起来很努力而已。
ความรู้สึกนี้คุณไม่ต้องให้ใครรับรู้,บางครั้งคุณยังทำการประนามความไม่ยุติธรรมของโลกใบนี้ในเวลากลางคืน,คุณพูดว่าตัวเองนั้นขยัน,ทำไมไม่มีใครสนใจเลย,ช่วงนี้กลับได้คะแนนเยอะ.แต่ว่า,เบื้องหลังของพวกเขา,ที่จริงทำอะไรกันแน่? ชีวิตของคุณกับชีวิตของคุณที่คน อื่นมองเห็น, ใช่เหมือนกันเหรอ? ดังนั้น,คุณรู้ไหม สิ่งที่เรียกว่าความทุกข์ยาก คุณได้ใช้ความคิดจริงๆไหม ได้ผ่านหัวใจที่แข็งแกร่งแล้วจริงๆ ไหม มีจิตสำนึกที่ชัดเจนหรือไม่? หรือมันแค่การแกล้งว่าขยันเฉยๆ.
ที่มา:www.wenzhangBA.com
***หมายเหตุ หากมีผิดพลาดหรือแปลไม่ตรงแนะนำด้วยนะครับ
#chineseoftheday
#ภาษาจีน
#เรียนจีน
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
