เรื่องไม่คาดฝัน มันเกิดขึ้นเพื่อให้เราเรียนรู้บางอย่างเสมอ
วันนี้เปิดโน๊ตบุ๊ค แล้วใจหาย
พอเปิดเครื่องแล้วเจอมัลแวร์เรียกค่าไถ่ ข้อมูลในเครื่องไม่หาย แต่ไม่สามารถเปิดหรือใช้งานอะไรได้เลย รูปภาพ วิดิโอ ก็ไม่สามารถเปิดได้
นั่งหงุดหงิดอยู่พักใหญ่ ทั้งโมโห ทั้งเสียดาย
แต่พอตั้งสติได้ ก็คิดได้ว่า จริงๆแล้ว ถ้าข้อมูลของงานเราแค่ทำมันใหม่ อาจจะต้องเสียเวลาสักหน่อยแต่ก็เหมือนได้ทบทวนงานนั้นไปในตัว
แล้ว รูปล่ะ วิดิโอ โมเม้นท์เล่านั้น มันไม่สามารถกลับไปถ่ายใหม่ได้ เพราะบางคนจากไป บางคนเปลี่ยนไป รูปภาพ หรือวิดิโอเล่านั้นมันเป็นสิ่งแทน ความรู้สึก และช่วงเวลา
อยู่ๆก็นึกขึ้นได้ว่า ........
หัวใจ = ซอฟต์แวร์
สมอง = ฮาร์ดแวร์
หัวใจของเราเก็บทั้งหมดนั้นไว้อยู่แล้ว รอยยิ้มนั้น เสียงหัวเราะนั้น เสียงบ่นนั้น เสียงร้องไห้นั้น ทุกๆโมเมนท์ ของทุกๆช่วงเวลา หัวใจเราได้บันทึกมันไว้ด้วยตา หู ลิ้น สัมผัส
สมองเป็นเหมือนโปรเจคเตอร์ขนาดใหญ่ แค่เรานึกถึง หัวใจก็จะสั่งให้ทุกเรื่องราวที่เรานึกถึงฉายออกมา จนต้องเป็นเผลอนั่งยิ้มเหมือนคนบ้าเลยทีเดียว
ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนกันรึป่าว
บางทีก็เผลอยิ้ม เพราะเหมือนเรื่องราว ผู้คน อยู่ตรงหน้าเลย
บางทีก็เผลอถอนหายใจ เพราะเป็นห่วง หรือกังวล
เราต้องให้หัวใจของเราใหญ่กว่าปัญหา ฮึบๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
