EP8 การผจญภัยบนโลกแห่งความฝัน
✍️ หลังจากที่แยกย้านกันพักผ่อน น่าจะเป็นช่วงปิดเทอม (น่าจะเป็นปี 2545) ก็เริ่มกลับมารวมตัวกัน แต่มันมีความเปลี่ยนแปลงหนึ่งที่ต้องบอกว่าเป็นช่วงที่เปลี่ยนถ่าย อาจารย์อ๊อด ฉัตรชัย ที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ ม.ต้น แต่ก่อนจะแข่งจตุรมิตร ท่านก็ได้บรรจุข้าราชการครูที่โคราชนะถ้าจำไม่ผิด ท่านอาจารย์บรรจง ก็ย้ายเข้ามาแทนเก่งด้านดนตรีจนพาไปชนะเลิศมาในครั้งนี้
จบการแข่งขันแกก็ย้ายออกไป และก็ได้อาจารย์เปิ้ล จำชื่อจริงแกไม่ได้ ก็มาช่วยฝึกซ้อมเตรียมเพลงกัน ตามรูปแบบเดิมกำหนดเพลงแข่งต้องมี บรรเลงเพลงพระราชนิพนธ์ เพลงสากลและตริง แต่จำได้ที่สุดคือใช้เพลง 191 ลาบานูน เพราะเป็นเพลงที่ถนัดเล่นได้ร้องได้นั้นเอง
ลาบานูนคือวงดนตรีที่ร้องและเล่นมาแต่เด็ก
และวันแข่งก็มาถึง วันนั้นที่ รร.ผดุงนารี รร.มัธยมที่มีชื่อเสียงในจังหวัดมหาสารคาม การแข่งขันวันนั้นบรรยากาศสุดบรรยายเวทีอยู่กึ่งกลางระหว่างอาคารมีนักเรียนนั้งเก้าอี้หน้าเวทีเป็นแนวยาวทั้งยืนดูบนอาคาร แต่ที่แน่ๆ คือวงเชียงยืนพิทยาคม ที่แพ้ตกรอบแบบงงงงก็มานั่งดูหน้าเวทีด้วย เห็นแล้วตื่นเต้นสุดๆเลยวันนั้น😊
4 รร.มัธยมที่คัดเลือกมายังจำได้ดี เพื่อเอาหนึ่งเดียวไปแข่งขันระดับภาค ประกอบด้วย
1. เจ้าภาพ รร.ผดุงนารี
2. รร.พยัคฆภูมิพิสัย
3. รร.โนนแดง (ตำบล)
4. รร. กู่ทองพิทยาคม (ตำบล) 🎸
ในใจก็รู้สึกภูมิใจว่า ตัวเองมายืนอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร มันจะเป็นความทรงจำที่ยิ่งใหญ่กับตังเองแน่นอน
เจ้าภาพ ผดุงนารีได้รับสิทธิ์ให้ขึ้นเล่นก่อน และก็ทำให้ผมถึงกับยืนทึ่งไปเลยเมื่อวงดนตรีผดุงนารีเล่นได้ดีแบบสุดๆ ทุกจังหวะและทำนองลงตัวสุดๆ และเหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้น พอเล่นได้น่าจะเพลงสุดท้ายสตริง(จำเพลงไม่ได้) เสียงเพลงก็หยุดลงเมือสายกีต้าร์ของมือโซโลขาด ทั้งนักดนตรีและทีมงานก็วิ่งวุ่นหาอุปกรณ์มาเปลี่ยน โดยทำการเปลี่ยนสายกีต้าร์กว่าจะเสร็จและเริ่มเล่นใหม่ก็กินเวลาไปเกือบ 20 นาทีเลย
วงที่สองคือวงผมเอง ในการเล่นและร้องก็ตามมาตรฐานเราเล่นไม่ติดขั้นมากเล่นได้ดีแต่เพลงบรรเลงจังหวะจะไม่ดีสตริงก็ติดบ้างจากต้องร้องและเล่นด้วย ส่วนวงที่สามคือพยัคฆภูมิพิสัยเล่นดีแต่จำไม่ค่อยได้ในวันนั้น
วงสุดท้ายคือวงที่ต้องบอกว่าโนเนมพอๆ กันมาจากตำบลโนนแดง รร.โนนแดงพิทฯ ในครั้งนั้นวงนี้ทำให้คนดูทั้งหมดต้องหยุดสายตาไปที่เวทีเมื่อนักดนตรีทั้งหมดของวง มีชายหนึ่งเดียวคือเล่นกีต้าร์โซโล่ นอกนั้นหญิงล้วนๆ โดยเฉพาะมือกลอง อย่างเท่ แต่ที่ผมจำได้ไม่มีวันลืมมาจนถึงทุกวันนี้ก็คือ เพลงสตริงที่วงนี้เล่นคือเพลง "ปากอย่างใจอย่าง" ของปานธนพร เสียงที่ร้องขึ้นเหมือนกับเปิดเทปยังไงอย่างงั้นเลย อึ้งไปทั้งกรรมการเลยจริงๆ
และแล้วการประกาศผลการประกวดวงดนตรีสากลระดับมัธยม เพื่อเป็นตัวแทนจังหวัดมหาสารคามไปแข่งระดับภาคตะวันออกเฉียงเหนือประจำปี 2545 ประกาศอันดับจากรองชนะเลิศอันดับที่ 3 (ที่ 4)
เป็นไงบ้างครับ ต้องบอกว่าเป็นเพียงวันเดียวที่จะอยู่ในความทรงจำไปตลอดกาล ผลการตัดสินจะเป็นอย่างไร ติดตามใน ep หน้าครับ🎸🎤🎶🎵🎤🎸
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
