ในยามฝนพรำ….
“ ฝนตกแล้ว ” จึงรู้ว่า..ใครเอาร่มมาส่งให้
เจอปัญหา, จึงรู้ว่า “ ใครจริงใจด้วย ”
คน, บางคน ทำได้เพียง..เพิ่มน้ำตาลบนขนม
ไม่สามารถ, ส่งถ่าน..ให้กลางหิมะ
คน, บางคน ดีแต่..ราดน้ำมันบนกองไฟ
ไม่อาจ, คบหา “ ด้วยจริงใจ ”
“ ดอกไม้ ” บาน..แล้วโรย
วัน-คืน..ผ่านแล้ว “ ไม่หวนคืน ”
ถนอมรัก .. คนที่ควรถนอม
ทำสิ่ง .. ที่ตนควรทำ
อย่าใส่ใจเรื่องอื่น..มากเกินควร
“ คำพูดสวยหรู ”..เพียงใด
หาก..ไม่รักษา,คำมั่น ก็ “ ไร้ค่า ”
“ มิตรภาพ ” ชิดเชื้อ..เพียงใด
หาก..ไม่รู้ถนอม ก็ “ สูญเปล่า ”
“ ชีวิต ” พานพบ..เพราะ “ ชะตานำพา ”
อบอุ่น .. เพราะมี“ สายใยรัก ”
“ เลิกร้าง ” เพราะ..ไม่รู้ถนอม
มีชีวิตอยู่ “ พึงทำดี-กับตนเอง ”
อย่าวิ่งไป..เป็น “ บทแทรก-ในชีวิตคนอื่น ”
ไม่ว่า.. มิตรภาพ, หรือ “ ความรัก ”
เมื่อมีมา โอบ-กอด, อย่างรักใคร่
เมื่อลาไป ปล่อย-มือ, อย่างสงบ
สิ่งใด, ใช่ของเรา..อย่ายึดติด
สิ่งใด, ไม่ได้ให้มา..ด้วยความจริงใจ
... “ อย่าได้สนใจ ” ...
เวลาเปลี่ยน .. คนเปลี่ยน
เรื่อง, บางเรื่อง ไม่จำเป็น..ต้องอธิบาย
เชื่อใจ .. หรือ ไม่เชื่อใจ
อยู่ใน, ความคิดแวบเดียว..ของคนเรา
ใช้ชีวิต..ให้เป็นตัว, ของตัวเอง
คนที่, รู้จักเรา ไม่จำเป็น..ต้องอธิบาย
คนที่, ไม่รู้จักเรา จะ..อธิบายไปไย
แปลโดย : วิภาดา กิตติโกวิท
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
