Hometown Cha-Cha-Cha (2021) ⭐️⭐️🌟
จบลงอย่างสวยงาม…
ขอยกขึ้นหิ้งซีรีส์น้ำดีฟีลกู๊ดละมุนหัวใจอีกหนึ่งเรื่อง
ถ้าปี 2019 มี When the camellia blooms
ปี 2020 มี 18 Again
ปี 2021 ก็ต้องเป็น Hometown Cha-Cha-Cha
สังเกตุว่านี่ไม่ใช่ซีรีส์แปลกใหม่แนวเยียวยาหัวใจเรื่องแรก เรื่องราวแบบนี้ไม่ว่าจะหยิบจับเอามุมไหนมาเล่าใหม่ เปลี่ยนบริบทใหม่กี่ครั้ง ก็ยังคงครองใจผู้ชมได้เสมอ
หากเปรียบการใช้ชีวิตเหมือนการอ่านหนังสือ
ซีรีส์เหล่านี้ช่วย ‘ขีดเส้นใต้’ ใจความสำคัญ
บทเรียนของตัวละครจะช่วยสะท้อนมุมมองด้านหนึ่งในหัวใจที่เราอาจจะ ‘หลงลืมไป’
เรื่องราวอิ่มเอมหัวใจเกิดขึ้นที่หมู่บ้านริมทะเลแห่งหนึ่ง
ชื่อว่า ‘กงจิน’
***คำเตือน มีสปอย***
📍ฮงดูชิกหรือหัวหน้าฮง หนุ่มหล่อวัย 35 ปี ผู้รับทำงานทุกอย่างให้กับคนในหมู่บ้าน โดยคิดเงินตามค่าแรงขั้นต่ำเพียง 8,720 วอน/ชม.(253 บาท) เขามีใบชำนาญการตั้งแต่บาริสต้า ช่างติดวอลเปเปอร์ ผู้ชำนาญการสันทนาการ ยันวางท่อระบายน้ำ
ดูชิกเป็นเหมือน ’ยอดมนุษย์’ ประจำหมู่บ้าน ทั้งที่จบการศึกษาสูงจากมหาลัยชื่อดัง แต่กลับมาใช้ชีวิตเรียบง่ายไร้ซึ่งความทะเยอทะยานที่บ้านเกิดแห่งนี้
ถึงจะชอบทำงานทุกอย่าง แต่หัวหน้าฮงมีคติประจำใจว่า เขาจะทำงานในวันที่อยากทำและจะไม่รับงานในวันหยุดอย่างเด็ดขาด
ฮงดูชิกดูเป็นคนที่พร้อมจะเข้าอกเข้าใจทุกคน เป็นที่รักของคนในหมู่บ้าน สามารถแบ่งสรรปันเวลางานกับชีวิตส่วนตัวได้ดี เขาน่าจะเป็นคนใช้ชีวิตเรียบง่ายอย่างมีความสุข
แต่เบื้องลึกในใจยอดมนุษย์อย่างเขา ก็ยังมีความลับซ่อนอยู่ในกล่องแพนดอร่าที่หวงแหน ภายนอกดูแข็งแกร่งเป็นที่พึ่งพา แต่ภายในกลับเปราะบางและอ่อนแอจากเรื่องราวฝังใจ ที่ไม่มีแม้แต่ใครจะมาคอยรับฟัง
ดูชิกผู้ ‘กลัวการจากลา’ ตั้งแต่เด็กจนโต
นอกจาก ’คำกล่าวโทษ’ ว่าเขาเป็นต้นเหตุแล้ว
ไม่เคยมีใครอยู่ปลอบใจข้างๆเวลาที่เขาสูญเสียคนสำคัญ
ยิ่งปกปิด ยิ่งพร้อมปะทุ ดูชิกเก็บกดความเจ็บปวดเหล่านั้น ‘เขาไม่กล้ามีความสุข’ และจมอยู่กับการลงโทษตัวเองจนเป็นแผลใจที่หลอกหลอนตลอดมา
ทุกคนล้วนเคยทำผิดพลาด การจะก้าวผ่านความรู้สึกผิดเหล่านั้นคือ การได้รับการอภัย และที่สำคัญที่สุดคือต้องรู้จัก ‘ให้อภัยตัวเอง’
ในเมื่อเป็นบาดแผลทางใจ ก็ต้องใช้ใจรักษา
ดูชิกต้อง’กล้ายอมรับ’สิ่งที่เกิดขึ้น และ’ปลดปล่อย’ ความอัดอั้นนั้นให้ใครสักคนฟัง…
คนที่อยากแบ่งปันเรื่องราว
คนที่เข้าใจความเจ็บปวดนั้น
และยินดีรับฟังพร้อมอ้อมกอดที่อบอุ่นหัวใจ
โชคดีที่คนๆนั้นก็คือ ยุนฮเยจิน…
และโชคดี…ที่เขายังมีทุกคนในกงจิน..
📍ยุนฮเยจิน ทันตแพทย์สาวจากเมืองหลวง ที่มีเหตุต้องย้ายมาเปิดคลีนิคในชนบทห่างไกล นิสัยชัดเจน ซื่อตรง และไม่นิยมวุ่นวายเรื่องชาวบ้าน ทำให้เธอไม่สามารถปรับตัวเข้ากับคนในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้
เพราะคนที่นี่มีวิถีชีวิตที่ใส่ใจซึ่งกันและกัน เรื่องราวของแต่ละคน จึงล้วนกลายเป็นเรื่องส่วนรวมทั้งนั้น
หลายครั้งที่เราอาจจะเผลอ’ตัดสิน’ใครจากแค่ภาพรวมที่เห็น แต่เพียงเสี้ยวเดียวในช่วงเวลาหนึ่ง เราอาจจะได้เห็น’แง่มุมดีๆ’ที่เราไม่เคยนึกถึง
เหมือนกับที่หัวหน้าฮงมองเห็นบางสิ่งในตัวฮเยจิน
ว่าเธอไม่ได้ใจร้ายเย็นชาแบบที่ทุกคนคิด
ยุนฮเยจินเองเคยผ่านชีวิตที่ยากลำบาก หลังเสียแม่ผู้เป็นที่รักไป พ่อก็ไปแต่งงานใหม่จนเป็นเหตุให้ห่างเหินกัน เธอทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียน ถูกดูถูกจากอดีตคนรักว่าเฉิ่มเชย เธอจึงพยายามตั้งใจเรียนหาเงินเยอะๆ เพื่อสร้างตัวเองให้สมบูรณ์แบบ ชีวิตของเธอต้องมีระเบียบแบบแผน เพื่อให้เธอมั่นใจว่าชีวิตเธอสามารถประสบความสำเร็จแบบที่สังคมต้องการ
การยืนบนขาทั้งสองข้างของตัวเองโดยไม่พึ่งพาใคร ทำให้เธอเก็บซ่อนความอ่อนโยนไว้ข้างใน ปกปิดมันไว้โดยไม่รู้ตัว และมันก็แค่ทำให้เธอกลายเป็นคนแบบนั้น…
ซึ่งดูแล้วออกจะตรงข้ามกับหัวหน้าฮงทุกประการ แต่การได้รู้จักหัวหน้าฮง ผู้ซึ่งเป็นที่พึ่งได้ดีที่สุดในหมู่บ้านแห่งนี้ ทำให้เธอรู้จักการใช้ชีวิตที่เรียบง่าย ใส่ใจคนรอบตัว และกลับไปเข้าหาครอบครัวมากขึ้น
การที่ทั้งคู่ตกหลุมรักกัน จึงทำให้ทั้งคู่ได้ปลอบประโลม และเติมเต็มสิ่งที่เคยขาดหายในหัวใจ
📍คุณยายกัมรี เป็นอีกตัวละครที่มีอิทธิพล และทำให้ฮงดูชิกมีชีวิตอยู่ได้ คุณยายเป็นคนที่คอยห่วงใย ดูแลข้าวปลาอาหาร เลี้ยงดูฮงดูชิกจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่หลังจากที่ทุกคนในครอบครัวเขาจากไป ทั้งคู่ไม่ได้มีความเกี่ยวพันใดใดทางสายเลือด แต่รักและผูกพันเหมือนเป็นลูกเป็นหลานที่แท้จริง
แนวคิดการใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ทำทุกอย่างที่อยากจะทำของคุณยาย ช่วยเตือนสติว่าชีวิตไม่ได้ยาวนานเท่าที่ใครจะรู้ สิ่งที่น่ายินดีในวันที่คุณยายจากไป คือท่านไม่ได้ทิ้งความ’น่าเสียดาย’ใดใดไว้เบื้องหลัง
ส่วนคนที่เศร้าใจสุดน่าจะเป็นลูกชายคุณยาย เพราะคำว่า “วันหลัง” เป็นคำที่รู้ตัวอีกทีก็สายไปเสียแล้ว
คุณยายเป็นเหมือนนางฟ้าประจำตัวของดูชิก อย่างที่เผยมาในตอน15 ว่าคุณยายเคยช่วยชีวิตเขาไว้ เพียงข้อความแทนความคิดถึงในวันที่แย่ที่สุด ทำให้ดงชิกเลิกล้มความคิดที่จะฆ่าตัวตาย
แม้กระทั่งในวันที่คุณยายได้จากไปแล้ว จดหมายแห่งความห่วงใย อาจทำให้ดูชิกร้องไห้ออกมาดังๆ แต่การรู้จักระบายความเศร้านั้นออกมา ทำให้เขาสามารถก้าวผ่านความสูญเสียได้อีกครั้ง
ตัวละครนี้ทำให้เราร้องไห้หนักมาก
คุณยายกัมรี
📍จางอีจุน เด็กน้อยวัย 9 ขวบ ลูกของผู้นำชุมชนและผู้ใหญ่บ้าน เขาเป็นเด็กหัวดี เรียนเก่ง สามารถเข้าใจบทสนทนายากๆและดูเข้าอกเข้าใจสถานการณ์ที่แตกร้าวระหว่างพ่อแม่
เพราะไม่เคยงอแง ไม่เคยเรียกร้องให้พ่อแม่ต้องดีกัน พยายามทำตัวดีๆไม่มีปัญหา อาจจะทำให้ผู้ใหญ่หลงลืมไปว่าอีจุนก็เป็นเพียงเด็กตัวเล็กๆคนหนึ่งที่ยังอยากมีพ่อและแม่อยู่ใกล้ๆ
“ต่อให้ไม่ใช่วันเกิด หรือวันที่ได้รับรางวัล ผมก็อยากกินข้าวกับพ่อแม่พร้อมหน้าทุกวัน” เป็นประโยคที่อีจุนระเบิดออกมาทั้งน้ำตา หลังจาก ’ดีใจ’ ที่รู้ว่าพ่อแม่จะกลับมาคืนดีกัน
อีจุน
ความอัดอั้นจากใจดวงน้อยๆนี้ ทำเอาเราร้องไห้ตามไม่หยุด พีคพอๆกับซีนคุณยายกัมรีเลยค่ะ
ชีวิตคู่มันอาจจะไม่ได้แฮปปี้เอนดิ้งเหมือนวันที่ขอแต่งงาน การประคับประคองชีวิตคู่ไปให้ตลอดรอดฝั่งก็เป็นอีกบททดสอบชีวิตที่ต้องเผชิญ
ดังนั้น อย่าเคยชินจนเห็นคนรักเป็นของตาย เพราะไม่ใช่ทุกคู่ที่เลิกกันด้วยความเสียดาย แล้วจะได้กลับไปเป็นเหมือนเดิม แบบคู่พ่อแม่ของอีจุน
เรื่องราวในกงจินยังมีตัวละครอีกมากมายที่ให้แง่คิดและความทรงจำที่ดี แต่หากจะให้เล่าทุกคนคงจะยาวเกินไป
จงดูแลตัวเองและเผื่อแผ่น้ำใจไปยังคนรอบข้าง ในช่วงชีวิตอาจจะต้องมีวันที่ประสบเหตุการณ์ไม่คาดฝัน หากเรามีกำลังกายใจที่ดี มีคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างไปด้วยกัน จะล้มสักกี่ครั้งมันก็ลุกขึ้นมาได้
Hometown Cha-Cha-Cha จะเป็นอีกเรื่องในดวงใจ
ที่ได้ทั้งหัวเราะ ร้องไห้ พร้อมกับจบลงด้วยรอยยิ้มและหัวใจที่พองฟู
สำหรับวันนี้ สวัสดีค่ะ
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
