นิยายเรื่อง l เมียกึ่งสำเร็จรูป EP.2 ขอลูก(สะใภ้)
บทประพันธ์ l ชนิตร์นันท์
มีให้ดาวน์โหลดในรูปแบบอีบุ๊คนะคะ https://bit.ly/2XnWAyW
+++++
‘วงศวัฒน์’ เกลียดนักผู้หญิงแบบ ‘กรวินท์’
ทำตัวไม่ต่างจาก ‘บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป’
แค่เปลื้องผ้าก็พร้อมกินทันที
#คุณชายเนี้ยบ #ยายบะหมี่ #เฮียหมี่ #พี่ทิม
#นิยายรักเคล้ากลิ่นขี้วัวและแป้งเน่า
^v^
‘เคราะห์ร้าย’ ที่มาพร้อม ‘ดวงเนื้อคู่โดดเด่น’ ถุงคลุมใบโตจึงตกใส่กะทันหัน
เพราะหล่อนเป็นดวงหงส์คู่มังกร ดวงคู่หนังคู่กระดูก ดวงคู่แท้
ทั้งหมดคงจะดีถ้าหล่อนไม่เป็นลูกสาวฟาร์มโคนม ส่วนเขานั้นเกลียดกลิ่นขี้วัวเข้าไส้!!!
เขาจะไม่่มีวันเอาความสกปรกของขี้วัวมาแปดเปื้อนความสะอาดของโรงเส้นก๋วยเตี๋ยวเด็ดขาด!
^v^
“ฉันจะบอกแม่ ว่าเธอเป็นคนยังไง”
แต่เสียงพูดไล่หลังกลับทำให้กรวินท์หันมายิ้มกว้างใส่เขาอีกครั้ง ยิ้มที่ปากสื่อออกทางแววตาและกระจายไปถึงหัวใจ อารมณ์อยากต่อล้อต่อเถียงเขาแบบนี้หล่อนเองก็งุนงง ช่างเหมือนในการ์ตูนตาหวานที่หล่อนอ่านตอนเด็กเปี๊ยบ พระเอกร้ายๆ น่าปราบให้อยู่หมัด
“ขี่ม้าไปไหมล่ะคะ”
“ทำไมต้องขี่ม้า”
“ก็ขี่ม้าสามศอกไปบอกแม่ไง ขี้ฟ้องแบบเนี้ย ความหล่อติดลบนะคะ”
“นี่เธอ...”
“เอาเป็นว่า ฉันจะบอกเจ๊หงส์ว่าฉันพร้อมแต่งทุกเมื่อ พรุ่งนี้เลยก็ได้ค่ะ ฉันจะได้ล้างมือในอ่างน้ำนมเตรียมตัวเป็นสะใภ้โรงหมี่ อ้อ... แล้วเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อนสิ่งสกปรกเนี่ย ถ้าไม่อยากใส่กลับ ถอดกองไว้ตรงนี้เลยก็ได้นะคะ ของแพงๆ เอาไปทิ้งข้างทางเสียดายแย่เลยค่ะ เดี๋ยวฉันซักรีดก็สะอาดน่าใส่ จะได้ไว้ให้คนงานใส่ต่อ เพราะคราบสกปรกนั่นไม่ได้ฝังลึกลงไปในดีเอ็นเอหรอกนะคะ ขอตัวก่อนค่ะ ว่าที่สามีสะอาดเว่อร์... เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวนะคะ เฮียเส้นหมี่สุดหล่อของหนู จุ๊บๆ อ้อ... อีกเรื่อง ฉันกลัวคุณไม่บอกเจ๊หงส์ เอางี้ละกัน เดี๋ยวฉันโทร.บอกเอง"
วงศวัฒน์มองตามร่างสูงโปร่งที่เดินออกไป ทั้งสีหน้า สายตา และคำพูดของหล่อน ทำให้เขาต้องกัดฟันกรอดกำมือแน่น เค้นคำที่ตรงตัวหล่อนที่สุดออกมา
“ยายบะหมี่...”
นั่นล่ะที่เขาคิดได้ ผู้หญิงคนนั้นตั้งใจที่จะแต่งงานกับเขาจริงๆ เดิมเขาคิดว่าพูดแรงไปจึงพยายามเก็บกลั้นอารมณ์ตัวเองให้ซอฟลง แต่หล่อนไม่สนใจข้อเสนอเพราะอยากเป็นเมียเขาอยู่แล้ว แถมยังเร่งเร้าให้แม่เขามาขอเร็วๆ แต่ยังไงเขาก็จะเลี่ยงให้สุด ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆ เขาก็จะแก้เผ็ดหล่อนให้ได้ อย่าหวังว่าจะได้อะไรมากไปกว่าสินสอดเลย แต่ตอนนี้...
“ยายบ้าเอ๊ย! สกปรกที่สุด สกปรกทุกอย่าง...”
ดวงตากรุ่นไปด้วยอารมณ์โกรธกลายเป็นขยะแขยงเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมใส่อยู่ หล่อนรู้ได้ยังไงว่าเขาจะไปถอดเสื้อผ้าทิ้งกลางทาง จริงๆ แล้วเขาอยากถอดทิ้งตรงนี้เสียด้วยซ้ำ คราบโคลนพวกนี้จะได้ไม่ไปติดเบาะ
37:28
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
