นิทานภาพล้อคน เรื่อง.. อ้ายชาติคน
เมื่อมนุษย์ทั้งหลายเบื่อที่จะเข้าวัด แม่หมาตัวหนึ่งก็ชวนลูกหมาไปฟังเทศน์ ทางที่จะไปวัดนั้นต้องผ่านป่าช้าที่ทิ้งศพมนุษย์, ด้วยความเคารพในธรรม แม่หมาจึงเร่งลูก เพราะกลัวจะไปสาย. ส่วนลูกหมานั้นก็หิวเป็นกำลัง จึงอ้อนวอนขอกินศพก่อน
ผู้ชมลองฟังคำตอบของแม่ลูกคู่นี้ดู
แม่หมา..เจ้าจะกินตรงไหน ไวบอกแม่
ลูกหมา..รสเลิศแท้ ตาผี ไม่มีสอง
แม่หมา..อย่าเลยลูก, ตามัน แส่แต่มอง ทั้งโขนหนัง นั่งจ้อง กระจกเงา; จะหาแล แต่สิ่ง ที่สวยงาม..อย่านะ! เจ้าจะทราม ขืนกินเข้า.
ลูกหมา..ถ้าอย่างนั้น ฉันกินหูมันได้ไหมเล่า?
แม่หมา..หูมันเฝ้า แต่จะฟังเสียงสอพลอ.
ลูกหมา (รำพึง) แม่จ๋า,หูมันคงไม่ฟังคำพระสอน, ลูกขอวอนกินจมูกได้ไหมหนอ?
แม่หมา อย่าเลย,ถ้าเจ้าหยิ่งในเหล่ากอ มันชอบพอแต่จะดมกลิ่นดี ๆ
ลูกหมา ถ้าอย่างนั้น ลูกจะกิน ลิ้นมันนะ.
แม่หมา ตายละ ! สับปลับปลิ้นปล้อน ลิ้นคนนี่, ปากว่าชอบนิพพานอย่างโน้นนี้ แท้จริงซิ สังสารวัฏฏ์ เต็มอัตรา.
ลูกหมา..ถ้าอย่างนั้น, ฉันกินมือ ได้ไหมแม่?
แม่หมา..อัปรีย์แท้เทียวลูก มือคนหนา, หน้าไหว้ หลังหลอก ต่อครูบาทั้งเข่นฆ่า เฆี่ยนตี พ่อแม่ตัว.
ลูกหมา..(ถ้าอย่างนั้น) ลูกจะขอกัดกินตีนของมัน,
แม่หมา.. ลูกเอ๋ยนั่น มันร้าย อยู่ใช่ชั่ว; ไม่ย่างเท้า เข้าฟังธรรม ประจำตัวเดินไปทั่ว แต่ทาง แห่งอบาย
ลูกหมา..แม่จ๋า ลูกขอกิน หัวใจผี (นะแม่นะ)
แม่หมา.. (ขู่คำราม ขนตั้งชัน) หยุดนะ! อย่านะ,นั่นกาลี อยู่ใจหายตัวกู-ของกู อยู่นั่น นะลูกชาย; ใจคนร้าย โสมม เสียสิ้นดี.
นั่นแหละ ลูกหมาที่น่าสงสารจึงได้รู้จักสัตว์ที่เรียกตัวเองว่า “มนุษย์” ซึ่งแปลว่า มีใจสูง ดีขึ้น จึงจ้องมองดูศพ ด้วยดวงตาอันเหยียดหยาม ถ่มเขฬะ “ถุย!” แล้วว่า
อ้ายชาติชั่ว เรียกตัว ว่ามนุษย์ ผลที่สุด ไม่มีดี อะไรนี่ อนิจจา หมาไม่กิน ขำสิ้นดี เสียแรงที่ แสนฉลาด “อ้ายชาติคน”
เล่าโดย… #พุทธทาสภิกขุ
จากกลุ่ม:พุทธทาส อินทปัญโญ
รักเอย..นำเสนอ
- 14
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
