21 ต.ค. 2021 เวลา 12:06 • ความคิดเห็น
ตอนกระโดดปั้นจี้จั๊มค่ะ ในชีวิตไม่เคยก้าวยากขนาดนั้นเลย ยังจำความกลัวมาได้ถึงทุกวันนี้ค่ะ ขาสั่น ตัวสั่น ใจสั่น แต่พอก้าวแรก ผ่านไปได้ ก้าวต่อไปก้อกระโดดเลยค่ะ ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเลย สมองเบามาก เป็นช่วงเวลาที่ตัวเองไร้ตัวตนไร้ความคิดที่สุดแล้ว พอเราผ่านความกลัวเราจะรู้ว่ามันไม่มีอะไรที่น่ากลัวอย่างที่คิด ตั้งแต่นั้นมาสอนตัวเองเสมอค่ะ อยากทำอะไรทำเลยอย่าไปลังเลกับผลที่จะตามมา ทุกอย่างมันมีทางออกเสมอ
โฆษณา