ร่างกายของมนุษย์ตอบสนองกับอะไรที่ใหญ่กว่าเสมอครับ เหมือนเวลาที่เราสะอึก แล้วพอเราตกใจ เราก็จะหายสะอึก ที่นี่ถ้าคุณกลัวเข็ม พอถึงเวลาที่เข็มจะค่อยๆ ปักลงไปบนแขนของคุณ ทีละนิด ทีละนิด แล้วก็ทีละนิดอย่างช้าๆ เนินนานราวกับว่ากาลเวลาได้หยุดลงตรงนั้นชั่วนิรันดร์ จังหวะนั้นให้คุณคิดว่าผมกำลังเดินถือขวานไปหาคุณก็ได้ครับ คุณจะได้กลัวขวานในมือผมมากกว่าเข็มในมือหมอ I Guess