สักวันหนึ่ง
ทรัพย์สมบัติที่เราพากเพียรหามา
จะไม่เกี่ยวข้องกับเราอีก
โลกที่เราหลงใหล
ก็จะหายไปจากเรา
ความผูกพัน
ญาติมิตรที่เราอาลัยอาวรณ์
ก็จะอยู่ห่างกันคนละภพ
และวันนั้น..
ก็อยู่ไม่ไกล
ก็เหมือนกับที่เรา
เกิดมาจนถึงบัดนี้
ย้อนมองกลับไปอีกที
มันก็แค่พริบตาเท่านั้น
เช่นนั้น
ไม่สู้เดินไปปล่อยวางไป
ปล่อยวางพันธนาการทั้งหลาย
ให้ทุกย่างก้าว
เบาสบายอิสระ
อย่ารอจนวันที่ชีวิต
ที่เปราะบางราวปีกจักจั่นนี้
แตกดับลง
แล้วยังคงเหลือความกังวล
หนักอึ้งราวขุนเขา
ปรัชญาชีวิต❤
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
