..ทำไมคุณยังนึกถึง ความสุขในวัยเด็ก ทำไมคุณยังนึกถึง จักรยานคันแรก ทำไมคุณยังนึกถึง ตัวละคร หรือตัวการ์ตูนตัวโปรดได้ตลอดเวลา..
..เพราะคุณเลือกเก็บความทรงจำเหล่านั้นไว้ในใจ ความทรงจำเหล่านั้นอาจ เคยอยู่ในหัวสมองของคุณ
แต่เมื่อเวลาผ่านไป คุณโตขึ้น คุณมีภาระหน้าที่ความรับผิดชอบที่โตตาม ความทรงจำเหล่านั้น ก็เลยถูกเลื่อนเอาไปเก็บไว้ในใจ โดยอัตโนมัติ..เพราะคุณ มีความจำเป็นต้องมีที่ว่างในสมองในการ ทำงานและคิดเรื่องอื่นๆที่มีความสำคัญกว่า ..
..แต่เมื่อไหร่ ที่สมองคุณว่างเปล่า คุณก็จะดึงความทรงจำเหล่านั้นออกมาจากใจเพื่อนึกถึงมันอีกครั้ง..
..สรุปว่า กาลเวลาไม่อาจรักษาแผลใจได้ แต่กาลเวลา ทำให้เราลืมเรื่องราวต่างๆได้แค่ชั่วขณะ..