บางที
เราก็ความรู้สึกช้า
รู้ไม่ทัน...ถึงบรรยากาศ ที่ค่อยๆเปลี่ยนไป
ฝนที่เคยตกหนัก จู่ๆ ก็หายไปเงียบๆ
รู้ไม่ทัน...
ถึงเพลงที่ฟังแค่ผ่านๆ
รู้ไม่ทัน...
ว่าคนคุ้นเคย ไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า
รู้ไม่ทัน...
ถึงเรื่องบางเรื่อง
ที่ไม่เคยคิดว่าจะจำ
เลยสักนิด
แต่กลับ...
ไม่เคยลืม .
แผ่นไม้ดูไกลๆ เหมือนเดิม
ถูกเสริมเป็นบางแผ่น
เฉลียงดูเอียงเอียง เหมือนแอ่น
แต่ไม้ยังแกร่งทน
ห่างหายไปก็นาน หลายปี
ได้หวลคืนมาอีก หน
เอนหลังนั่งพิงราว ถามถึง ผู้คน
อยากรู้เป็นอย่างไร
มะลิยังอบอวล ชวนดม
ยินเสียงเจียวไข่ดัง ไกลๆ
นึกถึงคนหนึ่งคน เอมใจ
ชายตาบอดกับชบา ต้นนี้
ถามถึงคนอีกคน นึง
เดี๋ยวนี้เธอเป็นครู ประถม สี่
เด็กเรียกคุณครู ใจดี
สารภีคือชื่อเธอ
แผ่นไม้ดูไกลๆ เหมือนเดิม
ถูกเสริมเป็นบางแผ่น
เฉลียงดูเอียงเอียง เหมือนแอ่น
แต่ไม้ยังแกร่งทน
ห่างหายไปก็นาน หลายปี
ได้หวลคืนมาอีก หน
เอนหลังนั่งพิงราว ถามถึง ผู้คน
อยากรู้เป็นอย่างไร
มุดหาลงใต้คาน ระเบียง
ถามหาเจ้าแมงมุม ชักใย
ท่อน้ำที่พาดขวาง ข้างใน
มันหยดซึมจนมี ตะไคร่น้ำ
ไม้นี้คงเก่าไป ตามกาล
ชีวิตคงเก่าไป ด้วย...กัน
ที่นั่งบนแผ่นไม้ ถูกทำ
ให้เราไว้นั่งดู....
เรื่องราวบนแผ่นไม้ จดจำ.....
เมื่อเรามานั่งดู....
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
