หมายเหตุ ผู้เขียนเป็นเพียงมนุษย์อีกคนหนึ่ง ที่เป็นโรคทางจิตเวช ไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญ หรือเป็นจิตแพทย์แต่อย่างใด โพสเหล่านี้ จึงเป็นเพียงโพสที่บอกเล่า และแชร์ประสบการณ์ การเป็นโรคทางจิตเวช ในมุมมองของผู้เขียนเท่านั้น
เรื่องราวบทที่ 1 : PANIC DISORDER BEGINS
เมื่อพูดถึงโรคทางจิตเวช โรคแรกๆ ที่เป็นที่รู้จักกันมาก ก็คงจะเป็นโรคซึมเศร้า แต่ความจริงแล้วโรคจิตเวชนั้นมีมากมาย หนึ่งในโรคที่คนรอบตัวผู้เขียน รวมทั้งผู้เขียนเองเป็น ก็คือโรค PANIC DISORDER
โรค PANIC DISORDER คือโรคที่เกิดจากสารเคมีในสมอง ที่ส่งผลต่อร่างกาย โดยมีอาการต่างๆ กันไปในแต่ละคน ตัวผู้เขียนเองจะมีอาการเป็นสเต็ป ซึ่งมักจะเริ่มต้นจากอาการใจสั่นอย่างรุนแรง จนรู้สึกเหมือนตัวโยก ปวดหัวเมื่อลูบหนังศรีษะจะรู้สึกเหมือนเส้นเลือดปูด ท้องไส้บิดมวนเหมือนท้องอืด พะอืดพะอม และสุดท้ายคือเป็นลม
ครั้งแรกที่อาการแสดงออกมาอย่างหนัก คือการที่ผู้เขียนเป็นลม เพียงเพราะลุกไปเปิดประตูให้คุณแม่ตอนตีสาม ฟังเป็นชีวิตประจำวันที่ผู้เขียนไม่น่าจะเป็นลมไปได้ แต่ก็เกิดขึ้น ผู้เขียนโดนหามส่งโรงพยาบาล และแอดมิดในคืนนั้น ทว่าเมื่อคุณหมอเข้ามาพูดคุย ทางคุณหมอก็แจ้งให้ทราบว่า หมอตรวจไม่พบความผิดปกติใดๆ เลย ทั้งเรื่องความดัน และหัวใจ
ในตอนนั้น จู่ๆ ผู้เขียนก็นึกขึ้นมาได้ว่า ตนเองเคยหน้ามืดในสิ่งที่ดูเล็กน้อยมาหลายครั้งแล้ว เช่นสะดุดล้มจนข้อเท้าแพลง คัตเตอร์บาดมือเพื่อนจนเลือดออก ผู้เขียนจึงได้เล่าเรื่องเหล่านั้นให้คุณพ่อและคุณแม่ฟัง แต่ในตอนนั้น คุณพ่อและคุณแม่ ยังไม่เปิดรับโรคจิตเวชมากนัก รวมทั้งในตอนนั้นยังไม่มีการรณรงค์หรือให้ข้อมูลเพื่อเข้าใจกับผู้ที่เป็นโรคจิตเวช หรือการหาจิตแพทย์เท่าตอนนี้ คุณพ่อกลัวว่า การไปหาจิตแพทย์ จะเป็นการสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ เพราะจิตแพทย์จะทำการเลี้ยงไข้ จนไม่มีอะไรดีขึ้น
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นผ่านมา 6 ปีแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้เขียนหลังจากนั้น ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้ตนเอง ความพยายามที่จะเข้าใจสถานการณ์ของตนเอง รวมถึงวิธีรับมือในฉบับของผู้เขียนเอง จะมาบอกเล่าในบทความต่อๆ ไปค่ะ
เรื่องราวบทที่ 1 : PANIC DISORDER BEGINS
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
