ร่างทรง (The Medium)
บทวิเคราะห์หลังดูจบ EP.2
เรื่อง ตระกูลร่างทรง
Spoiler Alert !!!
จะเล่าถึงเนื้อหาและฉากสำคัญในหนัง และวิเคราะห์ตามความเข้าใจของตัวเอง อาจจะไม่ถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์
ถ้าได้อ่านในEP.1 จะเป็นการตีความว่าย่าบาหยันเกิดจากชาวบ้านสร้างขึ้นมาเอง แต่ในหนังวิญญาณมีจริง แต่ย่าบาหยันอาจจะไม่มีจริง หลายคนก็จะสงสัยว่าทำไมคนอื่นหรือชาวบ้านอื่นๆไม่ได้เป็นร่างทรงหรือวิญญาณเข้าร่างล่ะ?
ซึ่งต้องเข้าใจหลักการที่วิญญาณเข้าก่อนตามความเชื่อ
1.ขวัญอ่อน จิตใจอ่อนแอ
ตามความเชื่อที่ว่า ผู้ใดที่ขวัญอ่อนหรือสภาพจิตใจอ่อนแอ จะสามารถเห็นวิญญาณได้ จนถึงผีเข้าสิงก็มี ซึ่งเป็นปัจจัยหนึ่งที่คนเชื่อกันมาก เพราะวิญญาณสามารถเข้าร่างได้ง่ายในสภาวะนี้ แต่การควบคุมร่างอยู่ที่เจ้าของร่างด้วย เหมือนประสานกันทั้งเจ้าของร่างและวิญญาณ เหมือนวิญญาณเป็นที่นั่งข้างๆไว้คอยบอกทาง แต่คนขับก็คือเจ้าของร่างนั่นเอง
แต่ถ้าจิตใจอ่อนแอจนมากๆ และไม่รู้ตัว จิตใจล่องลอย คนที่บังคับก็อาจจะไม่ใช่เจ้าของร่างก็ได้
แล้วทำไมต้องเป็นตระกูลนี้ล่ะ เพราะสิ่งที่ทำให้จิตใจอ่อนแอของตระกูลนี้ หลักๆเลยคือโรคทางพันธุกรรม
2.โรคเกี่ยวกับมดลูกในพันธุกรรม
เท่าที่ศึกษามา มีโรคนึงที่เรียกว่า เนื้องอกในมดลูก จะมีโอกาสเกิดขึ้นน้อย แค่20%-25%ที่พบ ปัจจุบันทางการแพทย์ยังหาสาเหตุการเกิดขึ้นไม่ได้ แต่ปัจจัยอย่างนึงที่เป็นสาเหตุคือ อยู่ในพันธุกรรม โดยระบุไว้ว่า หากพบบุคคลในครอบครัวเป็นเนื้องอกในมดลูก ถือเป็นปัจจัยเพิ่มโอกาสเป็นเนื้องอกมดลูกมากขึ้น
แต่ในหนังร่างทรงจะมีการเล่าถึงที่ว่า ก่อนเป็นร่างทรง คนนั้นจะเจ็บป่วย และมีประจำเดือนติดต่อยาวถึง5เดือนเลย ซึ่งนานมากๆ แสดงว่ามีโอกาถน้อยมากขึ้น ที่คนจะเป็นโรคแบบนี้ แต่มีโอกาสที่จะเกิดโรคแบบนี้ขึ้นได้ ถ้าสังเกตในหนังตัวละครที่มีสายเลือดนี้ ทุกคนเคยเป็นกันหมด รวมถึงป้าน้อยคนที่ปฏิเสธย่าบาหยัน ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า มันอาจจะเป็นโรคอย่างนึงในพันธุกรรมก็เป็นได้ เพราะน่าจะเกิดในช่วงอายุไล่เลี่ยกันทุกคน แต่ไม่ได้หมายถึงว่าผู้หญิงทุกคนในตระกูลต้องเป็น ถ้ารุ่นนึงมี5คน คนที่เป็นอาจจะมีแค่1ถึง2คน
แล้วเกี่ยวไรกับร่างทรงล่ะ?
3.การรับขันธ์ และการยอมรับให้เข้าร่าง
การรับขันธ์เป็นพิธีกรรมที่เชื่อว่า เป็นการเปิดประตูร่างกายและจิตใจ ให้วิญญาณสามารถเข้าร่างได้ เมื่อเป็นพิธีแล้วคนที่รับ ก็ต้องเชื่อในพิธีและยอมรับกับวิญญาณที่เข้ามา
4.จุดเริ่มต้นย่าบาหยันตามความเข้าใจ
จากที่เล่าในEP.ที่แล้วว่า คนแค่แต่งตั้งให้มีวิญญาณคุ้มครองหมู่บ้าน โดยใช้ชื่อว่า ย่าบาหยัน ทีนี้เมื่อมีย่าบาหยันแล้ว การติดต่อระหว่างวิญญาณกับชาวบ้านจะเป็นไรไม่ได้นอกจากคนที่เป็นร่างทรง ทีนี้ก็เอากับข้อที่ผ่านๆมาเชื่อมต่อกัน
ก็จะได้ข้อสรุปว่า
(อยากให้ทุกคนยังเชื่อว่าวิญญาณมีจริงตามในหนังนะครับ เหมือนที่ต้นเรื่องที่ป้านิ่มบอกว่า วิญญาณอยู่ในทุกหนทุกแห่ง ทุกที่ ทั้งสิ่งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิต)
โอเค จากนั้นมารวมและวิเคราะห์กัน
ในอดีตบรรพบุรุษตระกูลนี้ เป็นโรคทางมดลูกที่สามารถถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้ และอาการของโรคนี้มันทรมานมาก เหมือนอวัยวะเพศฉีกขาด คราวนี้ก็ไปโยงกับสภาพจิตใจคนที่มีอาการ ทุกคนที่เป็นจะทุกข์ทรมานสุดขีด นั่นแหละทำให้สภาพจิตใจอ่อนแอมากที่สุด รวมถึงร่างกายคนที่เป็นด้วย
คนในอดีตจึงพาคนเก่าแก่ในตระกูลนี้ มาทำพิธีรับขันธ์ ซึ่งด้วยสภาพจิตใจอ่อนแอที่เกิดจากโรคแล้ว วิญญาณเข้าได้ง่ายมาก
แต่ถ้าถามว่าทำไมวิญญาณไม่ทำร้ายคนอื่นเหมือนในหนังที่เห็นล่ะ?
คำตอบคือเมื่อทำพิธีรับขันธ์แล้ว มันเหมือนการยอมรับวิญญาณเข้ามา และเชื่อในเจตนาตัวเองในการที่จะใช้วิญญาณในร่าง ปกปักรักษาชาวบ้าน ทำให้จิตใจแน่วแน่ ยากต่อการบังคับของวิญญาณ
แต่มิ้งและป้าน้อย ไม่ได้อยู่จุดเดียวกับร่างทรงคนเก่าๆ จึงไม่มีจิตใจแน่วแน่ รวมถึงปฏิเสธ และไม่มีเจตนาชัดเจนในการเข้าร่าง ทั้งที่สภาพจิตใจและร่างกายเปิดรับวิญญาณให้เข้ามาแล้ว
เหมือนที่สันติว่า เหมือนรถที่เสียบกุญแจทิ้งไว้ ใครจะขับไปไหนก็ได้ นั่นเอง
ส่วนป้าน้อย เขาอาจจะมีจิตใจแน่วแน่นิดนึงแต่ไม่มาก เพราะตอนที่มิ้งเรียกว่าแม่ ทำให้มีความเป็นป้าน้อยมากกว่าเป็นวิญญาณร้ายในช่วงนึง
แต่ป้านิ่ม คือแน่วแน่ในเจตนาที่จะทำเมื่อวิญญาณได้เข้า เพราะเชื่อว่าเป็นย่าบาหยันคอยรักษาคน
แต่พอถึงฉากรูปปั้นย่าหัวขาด ทำให้จิตใจสิ้นหวังและเจตนาในการทำเริ่มลดลง เพราะหมดความมั่นใจ
จนสุดท้ายก็พ่ายแพ้ต่อวิญญาณร้าย
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
