ร่างทรง หรือ The medium
วันอาทิตย์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปดูหนังในโรงภาพยนต์ในรอบปี
เรื่องที่ไปดูก็คือ "ร่างทรง" หนังสยองขวัญ
สิ่งที่จะเล่าอาจจะมีสปอย สำหรับคนที่อยากรู้ความเห็นส่วนตัวก็นำไปประกอบการพิจารณา
ส่วนตัวให้คะแนน 5/10
1. เนื้อหามีความไม่เป็นเหตุและผลกัน
2. ช่วงแรกเรื่องน่าสนใจ ตอนที่เป็น documentary แล้วมาลงคลองช่วงหลัง ๆ
3. ความเชื่อเรื่องร่างทรงดูไม่คุ้นสายตาคนไทย ทั้งที่ อ้างอิงร่างทรงไทย
4. ให้คะแนนตัวละครป้านิ่มและมิ้ง เล่นดี
5. ให้คะแนนเนื้อเรื่องช่วงต้น
6. หักความไม่เนียนบางอย่าง
ตอบว่าชอบไหม คำตอบคือผิดหวัง อาจจะด้วยการทำ marketing ที่ทำให้คนคาดหวัง
เราอาจจะคาดหวังความหลอนในแบบใหม่ ที่ไม่ใช่การกระโดดใส่จอในแบบหนังผีเดิม ๆ
ตัวละครป้านิ่มที่เป็นร่างทรงย่าบาหยัน ตามหามิ้งหลานสาวโดยคิดว่ามีผีพี่ชาย เอาตัวไปแต่แล้วนางก็พบความจริงว่าหลานถูกเอาตัวไปไว้ที่ไหน และไม่เกี่ยวกับพี่ชายมิ้ง
แต่ไปๆมาๆ กลายเป็นตอนจบป้านิ่มไม่มั่นใจเรื่องว่าตัวเองเป็นร่างย่าบาหยันจริงหรือเปล่า แล้วป้ารู้ได้อย่างไรว่ามิ้งอยู่ไหน ซึ่งก็ไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
การที่ป้านิ่มไม่มั่นใจ อาจจะเป็นการตั้งคำถามว่า ร่างทรงนั้นมีจริงหรือเป็นการคิดเอาเองของความเชื่อของคน
แต่ด้วยความงงงวยของหนัง ทำให้คำถามนี้หมดความน่าเชื่อถือลงไป ดูคำถามไม่แข็งแรงไปทันที
ประเด็นร่างทรงหลักๆทางความเป็นไทย ก็ไม่เคยเห็นการพูดถึงเรื่องร่างของสัตว์ ตอนหลังกลายเป็นร่างทรงแบบนั้น เรื่องราวของย่าบาหยันหายไป ระหว่างเรื่อง มาตอนจบแบบป้านิ่มตาย น้อยพี่สาวป้านิ่มแม่มิ้งก็มโนมาเองว่าเป็นย่าบาหยัน แล้วทำลายพิธีไปอีกสร้างความออกไปไกลอยู่
มุมกล้องเวียนหัวเพราะจะทำเป็นแบบ reality ตามติดชีวิต ดูใกล้ก็จะเวียนมาพอตัว แล้วตัวละครช่างกล้องช่างดูไม่เป็นธรรมชาติ ในบ้านมีอยู่ประมาณ 3 คน ไม่เป็นธรรมชาติ ตรงบางอย่างเช่น เขาทะเลาะกันในบ้าน บางจุดไม่มีการห้ามและถ่ายต่อ บางจุดที่ควรบอกเตือนก็ไม่พูด แล้วช่างกล้องกำลังจะตายก็มีความรับผิดชอบถือกล้องถ่ายตัวเองให้เห็นความน่ากลัวไปอีก
ส่วนตัวแปลกใจตรง สิ่งที่รวมตัวสิงเข้าไปในตัวมิ้งเป็นดวงจิตหลายดวงของสัตว์ หรืออะไรสักอย่าง ที่อาฆาตแค้น ในมุมของร่างย่าบาหยันก็น่าจะสามารถสู้ได้ ตามความแบบไทย ๆ ว่ามนุษย์สูงกว่าสัตว์แต่กลับสู้ไม่ได้
ส่วนที่มิ้งพูดเรื่องชายใส่ผ้าเตี่ยวเสื้อกั๊กสีแดง เขาคือใครทำไมหายไปเฉยๆ เป็นคนที่สิงด้วยหรือเปล่า เหมือนก็อาจจะไม่ใช่เพราะพฤติกรรมมิ้งมันดูไม่ใช่คน
เรื่องที่มิ้งพาคนมานอนในอ๊อฟฟิต ก็ยังรู้สึกงงว่าเป็นความจงใจของนางหรือช่วงนั้นนางถูกสิงก็แยกไม่ออกและไม่ได้เครียร์จุดนี้ แต่ก็อาจจะไม่ใช่สารสำคัญ แต่ทำให้แคลงใจกับตัวละครว่ามิ้งเป็นคนร่าน ขี้เมา เป็นปกติใช่ไหม ดูไม่มีความดีถ้าเทียบกับเพื่อนสาวในเรื่องที่เที่ยวพอกัน ตัวละครดูแบนสำหรับหนังยุคใหม่ โดยเฉพาะตัวเอก
และตัวเอกก็ส่งให้กลายเป็นมิ้ง ซึ่งตอนแรกเหมือนจะให้ป้านิ่มเป็นคนดำเนินเรื่อง แล้วก็หายไปเฉย ๆ ตรงนี้ก็ดูแล้วอ่าว ป้านิ่มกลับมาเครียร์ก่อน ก่อนให้ไปตามมิ้งที่ผีเข้าไปแล้ว แล้วต้องมาดูกล้องวงจรปิดตามชีวิตนาง ซึ่งก็คาดเดาได้ถ้าผ่านหนังผีมากัน
ผีเป็นง่อย เดินแปลก ๆ
กินอะไรได้กินหมด ทำตาขวาง
รอยยิ้มแบบไม่ปกติ
เหมือนหนังผียุคดั้งเดิมของเรา ถามหลอนไหมคงหลอนถ้าไม่ดูหนังผี แต่ถ้าดูก็ถือว่ามุกอาจจะไม่ใหม่พอให้ตื่นเต้น
ท้ายสุดออหมาจากโรงได้แต่พูดว่า อิหยั๋งว่ะ !!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
