ลอนดอนวันที่ 3 (ตอน 5) ครัวที่ไม่น่าจะเป็นครัวซะเลย
หลังจากได้จับจ่ายซื้ออาหารและข้าวของ (ด้วยเงินที่มีน้อยนิดจนต้องประหยัดม๊ากมาก) จนพอใจแล้วก็กลับไปที่พัก Palmer Lodge ตั้งแต่หัวค่ำ ตั้งใจจะทำอาหารไว้กินวันพรุ่งนี้ นำเสบียงจากเมืองไทยมาใช้สักที วันนี้ตั้งใจใคร่จะทำบะหมี่คลุกผัดเผ็ดทูน่าซะหน่อย เตรียมมาม่ากับผัดเผ็ดสำเร็จรูปในซองมาที่ครัว คิดไปพลางว่าเมนูง่ายจะตายแบบนี้แป๊บเดียวคงจะเสร็จ
แต่พอเปิดประตูครัวออกมาก็พบว่าที่นี่ไม่น่าจะเรียกว่าห้องครัวเลย ไม่รู้ว่าแปะป้าย Kitchen ได้อย่างไม่ละอายกายและใจไปได้ไง ตอนจองออนไลน์ก็จินตนาการว่าคงจะเหมือนห้องครัวตามที่เคยไป มีเตาแก๊ส กะทะ ตะหลิว มีด เขียง จานชาม เครื่องตีไข่ ทำได้สนุกสนาน แต่ปรากฏว่าที่นี่มีแค่โต๊ะยาวตัวหนึ่ง จานชามสองสามใบ อ่างล้างจาน (โชคดีที่มีผงซักฟอก) ส่วนอุปกรณ์ทำครัวเท่าที่เห็นมีเพียงไมโครเวฟกับเครื่องปิ้งขนมปัง สองอย่างเท่านั้น แล้วนี่มันจะทำอาหารอะไรได้จ๊ะ แต่แปลกนะ เท่าที่ดูมาผู้คนที่มาใช้ห้องครัวส่วนใหญ่มีกิจกรรมแค่เอาของมาใส่ตู้เย็นกับเอาของออกมาจากตู้เย็นเท่านั้นเอง ที่หรูหราหน่อยก็คือนำอาหารสำเร็จรูปมาเข้าไมโครเวฟแล้วก็เดินจากไป
สรุปแล้วบะหมี่คลุกผัดเผ็ดทูน่าที่สุดแสนจะดูง่ายก็กลายเป็นเรื่องใหญ่โตไปแล้ว ชามที่นี่ก็ใบเล็กนิดเดียวต้มน้ำร้อนไม่พอต้องไปหาถ้วยมาอีกสองใบ และที่สำคัญคือครัวจะปิดตอน 2 ทุ่มทุกวัน ข้าพเจ้ากลับมาทุกครั้งก็เกือบจะ 2 ทุ่มแล้ว สงสัยอยู่เหมือนกันว่าคนที่นี่เค้าไม่เดือดร้อนอะไรเลยนะ ต่างคนต่างก้มหน้ายอมรับชะตากรรมกันทั้งนั้น นี่ถ้าเป็นที่เมืองไทยป่านนี้โดนฟ้องไปนานแล้ว
อย่างไรก็ดี เรื่องร้ายๆนี้ก็ขัดขวางความพยายามของเราไม่ได้ ในที่สุดอาหารไทยแสนวิเศษก็ถูกบรรจุในกล่องพลาสติกเตรียมอร่อยสำหรับวันพรุ่งนี้ได้แล้ว
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
