เมืองอับแสง.
เสียงเอะอะโวยวาย ของเด็กหนุ่มผู้โชคร้าย ถูกชายฉกรรจ์ ล็อคคอตรึงให้อยู่กับที่
ส่วนอีกหลายคน แต่งชุดแบบเดียวกัน ไล่จับความฝัน ของเด็กคนนั้น ใส่กล่อง ก่อนจะฟุ้ง กระจายไปให้ผู้อื่น โดยไม่ได้รับอนุญาต
ชายวัยกลางคน ผมสีดอกเลา ที่เดินออกมาจากอาคาร สูงต่ำ มากมาย เรียงรายตามสองข้างถนน
อาคารที่เพิ่งออกมานั้น ข้างในมีตัวโน๊ต ลอยอยู่เต็มไปหมด เขาอยากอยู่ชื่นชมมันนานๆ
แต่สายตาของหญิง คนนั่งเฝ้า
กำลังถามเขา มีสิ่งใดมาแลกเปลี่ยนบ้าง หากไม่มี การอยู่นานๆน่าจะเป็นการเสียมารยาท
เมื่อเดินออกมาจึงพบกับเหตุการณ์ชุลมุน เขาอยากจะเบือนหน้าหนี กับการกระทำนั้น มันเป็นข้อตกลง ของนักค้าความฝัน กับกลุ่มชายฉกรรจ์
ในเมืองทึบแสงเช่นนี้ ความฝันเป็นสิ่งมีค่า มันทำให้คนมีชีวิตชีวา จึงมีการควบคุมความฝัน
มีนักค้าความฝัน เป็นคนกำหนดกฎ รวมทั้งอัตราแลกเปลี่ยน โดยมีชายฉกรรจ์เป็นผู้ดูแล ควบคุม อย่างเข้มงวด
การกระทำของเด็กหนุ่มจึงถือว่าเป็นการละเมิดขั้น ร้ายแรง ที่ปล่อยให้ความฝัน ล่องลอย ไปทั่ว
แม้จะผ่านมาหลายปีแล้ว ชายวัยกลางคน ก็ยังรู้สึกเสียวแปลบ ขึ้นที่หางคิ้วซ้าย จาก โดนของแข็งกระแทกอย่างแรง รวมไปถึงแขนที่โกงงอ จากกระดูก ต่อกันไม่สนิท ยิ่งกลิ่นรองเท้า ที่เหยียบตรงปลายจมูก มันยังแจ่มชัดยากที่จะลืม
นั้นเพราะเขาเคยทำแบบเดียวกับเด็กหนุ่มคนนั้น
เขาเดินไปหยิบจักรยาน ที่จอดทิ้งไว้ตรงมุม ขึ้นคร่อมถีบส่งตัวเองไปอีกทาง
บนพื้นที่ราบกว้างใหญ่ ชายวัยกลางคน ทิ้ง เมืองมืดทึบทือ อีกเมืองไว้ด้านหลังเขาปั่นจักรยาน ไปตามถนนที่ทอดยาวไม่รู้จบ
เพื่อค้นหาเมืองที่ผู้คนครอบครองความฝันของตนเองใด้อย่างเสรี.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
